Ressam ve aktivist Teresa Velázquez hayatını kaybetti.

▲ Perspicillum duplicatum (2015), Teresa Velázquez Gutiérrez'in ahşap üzerine yağlıboya tablosu. Fotoğraf ressamın web sitesinden alınmıştır .

Neşeli Macmasters

La Jornada Gazetesi, 24 Ekim 2025 Cuma, s. 5

Ressam ve aktivist Teresa Velázquez Gutiérrez (Meksiko, 1962), kızı Jazmina Barrera Velázquez'in duyurduğuna göre, "kanserle uzun ve cesur bir mücadelenin ardından" geçen Çarşamba günü 63 yaşında evinde hayatını kaybetti.

Yazar, "Resmi, bilgi ve sanatın kendisini keşfetmeye odaklı bir uygulama haline getiren bir sanatçı olarak öne çıktı" diye belirtti.

"Soyutlama, figüratif anlatım ve teknoloji temelli imgelerin resimsel yeniden yorumlanması" arasında gidip gelen dillerin yaratıcısı Velázquez, kızının da belirttiği gibi, onu "hem resmin kültürel önemini hem de yaşadığı bölgenin, yani San Miguel Chapultepec mahallesinin kentsel mirasının savunulmasını savunan bir aktivist" olarak tanımladı. Şehrin bu bölgesini gayrimenkul tecavüzüne karşı savunan bir hareketin ön saflarında yer aldı.

Sanatsal üretimleri ve kariyeriyle tanınan Velázquez, 1995 yılında Genç Sanatçılar Ulusal Edinim Ödülü'ne layık görüldü. 2004 yılında ise 12. Tamayo Bienali'nde Edinim Ödülü'nü kazandı. Çeşitli dönemlerde Ulusal Yaratıcılar Sistemi üyesiydi.

1985-1987 yılları arasında dönemin Ulusal Plastik Sanatlar Okulu'nda Gilberto Aceves Navarro ile resim çalıştı. Daha sonra Ignacio Salazar'ın ilk resim atölyesine katıldı ve burada 1989'dan itibaren toplu, 1996'dan itibaren ise bireysel sergiler açtı.

Her Darbede Öne Çıkanlar: Teresa Velázquez'in Son Resimleri, Tamayo Bienali'nde aldığı Ödül dolayısıyla Modern Sanat Müzesi'nde sergilendi.

Katıldığı son grup sergisi Kaluz Müzesi'nde gerçekleşen Neredeyse Altın, Neredeyse Kehribar, Neredeyse Işık: Meksika Manzarasından Japon Manzarasına Hoş Geldiniz adlı sergiydi.

2000 yılında Kanada'daki Banff Sanat Merkezi'nde sanatçı ikamet programını tamamladı. 2001 yılında New York'taki Uluslararası Stüdyo Programı'nda ikamet programına kabul edildi.

Boyama için alan yok

Teresa Velázquez'in (Fauna yayınevi, 2021) sanat kitabı, bir sanatçının kariyerinin kaydı ve belgelenmesine duyulan ihtiyaçtan doğdu; bu, onun araştırmasını kolaylaştırırken aynı zamanda "eleştirel servet"i, yani "kişinin kendi çalışmasının eleştirel olarak tanınmasını" da ifade ediyor, diyor ressam La Jornada'ya ( 9/8/21).

Velázquez'in gayet iyi bildiği gibi, sanat eserlerinin kaderi her zaman belirsizdir. 19 Eylül 2017 depremi, Del Valle semtindeki çöken bir binada saklanan ve kitapta yer almasını istediği eserlerin çoğunu yok etti. Baskı için, eserin hâlâ ellerinde olup olmadığını ve durumunu öğrenmek üzere koleksiyoncular ve kurumlarla görüşmek zorunda kaldı.

"1991'deki 11. Ulusal Genç Sanat Ödülü'ne dahil olan eseri sakladıkları için Aguascalientes Çağdaş Sanat Müzesi ile görüştüm, ancak eserin koleksiyonda olmadığı ortaya çıktı," demişti o zamanlar. Sanatçıların "tamamen savunmasız" durumda olduğunu düşünüyordu.

Her zaman konuşmaya istekli olan Velázquez, Meksika'daki mevcut sanat ortamını keşfetmek için daha fazla bienale ihtiyaç duyulduğunu da vurguladı (La Jornada , 31 Mart 2013). 2000 yılından bu yana resim alanlarının "cehalet ve kötülük" nedeniyle kapatıldığını savundu.