Aktywność fizyczna poprawia rokowanie u osób chorych na raka, wynika z badań

Uprawianie aktywności fizycznej poprawia rokowanie i zmniejsza współczynnik umieralności u osób, które były aktywne i u których zdiagnozowano raka. Tak wynika z badania opublikowanego niedawno w British Journal of Sports Medicine .

Po ocenie postępu choroby u 28 248 pacjentów z rakiem w stadium 1 autorzy badania stwierdzili, że grupa, która ćwiczyła przez ponad 60 minut tygodniowo w sposób umiarkowany, miała o 27% niższe ryzyko postępu nowotworu i o 47% niższe ryzyko zgonu w porównaniu do osób prowadzących siedzący tryb życia.

Uczestników podzielono na trzy grupy w zależności od intensywności ćwiczeń wykonywanych co najmniej rok przed diagnozą: osoby prowadzące siedzący tryb życia, osoby ćwiczące mniej niż godzinę tygodniowo i osoby ćwiczące dłużej niż godzinę tygodniowo.

„Już wcześniej udowodniono, że aktywność fizyczna może zmniejszyć śmiertelność z powodu nowotworów, także u osób, u których już zdiagnozowano chorobę” – mówi specjalista wychowania fizycznego Everton Crivoi do Carmo, doktor nauk o sporcie i osoba odpowiedzialna za przygotowanie fizyczne w Espaço Einstein Esporte e Reabilitação. „Badanie jest ważne, ponieważ analizuje obiektywne dane, a nie tylko dane zgłaszane przez samych pacjentów, dotyczące aktywności fizycznej przed diagnozą. Wyniki są bardziej spójne”.

Wykonywanie ćwiczeń fizycznych wiąże się z modulacją układu odpornościowego poprzez zwiększenie liczby komórek takich jak limfocyty i komórki NK ( natural killers ), biorących udział w walce z komórkami nowotworowymi.

Zmniejsza również przewlekły stan zapalny, wspomaga regulację hormonalną (co jest ważne w przypadku nowotworów hormonozależnych, takich jak nowotwory piersi i prostaty), poprawia insulinooporność i metabolizm jako całość, redukując czynniki wzrostu komórek, które mogą przyspieszać postęp nowotworu. „Pośrednim efektem jest również zmniejszenie otyłości, która jest czynnikiem ryzyka w przypadku kilku rodzajów raka” – wspomina Crivoi do Carmo.

Nawet niewielkie dawki aktywności fizycznej pomagają. „Musimy uważać na ideę, że więcej znaczy lepiej” – ostrzega ekspert. Według niego, objętość ćwiczeń należy dobierać indywidualnie. „Ta korekta zależy od poprzedniego poziomu i zdolności reagowania na stres analizowanych indywidualnie”.

Badanie wykazało, że nawet osoby podejmujące lekką aktywność fizyczną miały lepsze rokowania niż osoby prowadzące siedzący tryb życia. „Wiemy, że gromadzenie ruchu w ciągu dnia, nawet w niewielkich porcjach, przyczynia się do regulacji hormonalnej, poprawy funkcjonowania układu odpornościowego i zmniejszenia przewlekłego stanu zapalnego, co zmniejsza czynniki ryzyka zachorowania na różne rodzaje nowotworów” – wyjaśnia specjalista wychowania fizycznego.

Chociaż badanie wyróżnia się wykorzystaniem obiektywnych danych dotyczących aktywności fizycznej oraz monitorowaniem dużej grupy osób, nie jest możliwe potwierdzenie związku przyczynowo-skutkowego. Prace przeprowadzono na konkretnej grupie pacjentów: pacjentach programu onkologicznego w Republice Południowej Afryki, mających dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego i technologii. „Kolejnym krokiem będzie ocena [ tych ustaleń ] w innych populacjach” – mówi specjalista.

Źródło: Agencja Einsteina