In geval van oorlog zullen zij de eersten zijn die vertrekken. De regering heeft een evacuatieplan.

• Lokale overheidsfunctionarissen in het dreigingsgebied moeten maatregelen nemen om zich voor te bereiden op evacuatie. Hun taken omvatten het aanwijzen van belangrijke wegen en spoorlijnen en het aanwijzen van verzamelpunten.
• Soortgelijke acties worden ondernomen door starosts en voivodes. In oorlogstijd leggen zij de belangrijkste wegen en spoorlijnen aan voor evacuatie. Ze geven aan hoe de evacuatie kan worden beveiligd en eigendommen kunnen worden beschermd.
• Tijdens de evacuatie moet voorrang worden gegeven aan onder andere kinderen, vrouwen en mensen met speciale behoeften. Geëvacueerden moeten over de nodige middelen beschikken om de reis te overleven en in een tijdelijke opvangplaats verblijven.

Op donderdag 26 juni treedt de verordening van de Ministerraad in werking over de gedetailleerde methode voor de evacuatie van personen en de beveiliging van goederen . Deze verordening omvat onder meer de uitbreiding van de taken die lokale overheden moeten vervullen.

De voorbereiding van een gedetailleerde methode voor de uitvoering van de activiteiten met betrekking tot de evacuatie van de bevolking en de beveiliging van eigendommen vloeit voort uit de wet van 5 december 2024 betreffende de bescherming van de bevolking en de civiele bescherming.

In de verordening wordt de gedetailleerde procedure voor de evacuatie van personen en de beveiliging van eigendommen vastgelegd in geval van een evacuatiebevel voor personen die in een bepaald gebied wonen, met name uit gebieden die worden bedreigd door gevaren als gevolg van militaire operaties of natuurrampen.

Bij de evacuatie van mensen wordt rekening gehouden met acht factoren :

• verificatie van het evacuatieplan voor de bevolking, afhankelijk van het soort dreiging en de aangenomen evacuatierichtlijnen;
• het waarschuwen van het personeel en het evacuatieteam dat verantwoordelijk is voor het organiseren en uitvoeren van de evacuatie;
• het informeren van de bevolking over de bevolen evacuatie, concentratieplaatsen en soorten vervoermiddelen en bewegingsrichtingen;
• het beheren van de evacuatie van mensen, rekening houdend met de taken van de teams die de processen van planning, organisatie, coördinatie en toezicht op het verloop daarvan ondersteunen;
• zelf-evacuatie van de bevolking;
• het uitvoeren van een telling van de bevolking, culturele goederen en eigendommen die met gereedstaande transportmiddelen zijn geëvacueerd;
• ontvangst en registratie van geëvacueerde personen in aangewezen tijdelijke verblijfplaatsen;
• zorgen voor een veilige terugkeer naar de woonplaats.

Wat het zekerstellen van goederen betreft, gaat de regeling onder meer uit van de volgende activiteiten:

• het beveiligen van bijzonder belangrijke onroerende goederen, met inbegrip van monumenten die zijn aangewezen in de plannen voor de bescherming van culturele goederen in oorlogstijd;
• voorbereiding op de verhuizing van dieren en andere zeer waardevolle eigendommen en eerder aangewezen roerende culturele goederen;
• het beveiligen van culturele goederen tegen beschadigingen tijdens het transport en, indien nodig, het documenteren van de staat ervan;
• het bijhouden van gegevens, het laden, vervoeren naar aangewezen locaties en het lossen en opslaan voor veilige opslag.

De verordening legt ook nieuwe taken op aan de lokale overheden: gemeentehoofden (burgemeesters, stadspresidenten), starosts en voivodes.

Volgens de nieuwe regelgeving moet het hoofd van een gemeente (burgemeester, stadsvoorzitter) in een bedreigd gebied onmiddellijk maatregelen treffen met betrekking tot de voorbereiding op evacuatie.

Tot haar taken behoren onder meer het bepalen van de gebieden waar de eerste evacuatie moet plaatsvinden, het schatten van het aantal te evacueren personen , met name degenen die vervoer nodig hebben, het aanwijzen van de belangrijkste wegen en spoorlijnen voor evacuatie en het bepalen van de locatie van verzamelpunten en de markering daarvan.

Daarnaast moet hij de middelen voor civiele bescherming en transportmiddelen toewijzen en een manier ontwikkelen om de meest waardevolle eigendommen en culturele goederen te beveiligen. Hij is tevens verantwoordelijk voor het effectief informeren van de bevolking, het verspreiden van waarschuwingsberichten en het signaleren van de behoefte aan ondersteuning door hogere autoriteiten. Al deze activiteiten zijn gericht op het garanderen van een efficiënte en effectieve evacuatie in geval van nood.

Evenzo moeten starosts en voivodes op hogere niveaus van de lokale overheid maatregelen nemen. De voivode werkt samen met de directeur van het Regeringsveiligheidscentrum bij het bepalen van de evacuatierichtingen en bepaalt, in oorlogstijd, in overleg met de strijdkrachten, de belangrijkste wegen en spoorlijnen voor evacuatie.

Het geeft aan welke middelen nodig zijn om de evacuatie te beveiligen en eigendommen te beschermen, welke personen verantwoordelijk zijn voor de coördinatie van de activiteiten, welke methoden er worden gebruikt om de bevolking te waarschuwen en hoe waarschuwingsberichten worden voorbereid.

De Chef Civiele Bescherming, die Minister van Binnenlandse Zaken en Bestuurszaken is, voert, voordat hij een evacuatie in een bepaald gebied beveelt, de procedures uit die verband houden met de voorbereidingen hierop. Hij bepaalt onder meer welke gebieden in het land met voorrang moeten worden ontvangen voor de geëvacueerde bevolking en instrueert de voivodes om deze plaatsen voor te bereiden. In overleg met de directeur van het Regeringsveiligheidscentrum wijst hij de communicatieroutes aan die tijdens de evacuatie moeten worden gebruikt en bepaalt hij de methode om de bevolking effectief op de hoogte te stellen van de dreiging . Ook bereidt hij de inhoud voor van de informatie die openbaar moet worden gemaakt en de aankondigingen om de bevolking die gevaar loopt te waarschuwen.

Daarnaast identificeert het de behoeften en bepaalt het de omvang van de benodigde steun door andere ministers en binnen het kader van internationale bijstand of het EU-mechanisme voor civiele bescherming.

De instantie voor civiele bescherming in het gebied van de provincie dat is aangewezen om de geëvacueerde bevolking op te vangen , bepaalt het aantal momenteel beschikbare opvangplaatsen met sociale zekerheid, de locatie en capaciteit ervan, evenals vrije plaatsen in zorginstellingen en ziekenhuizen. De instantie bepaalt ook de beschikbaarheid van vervoermiddelen die kunnen worden gebruikt tijdens de evacuatie en de mogelijke wegen en spoorlijnen die tijdens de evacuatie zullen worden gebruikt.

In de verordening wordt aandacht gevraagd voor desinformatie : bij het organiseren van de evacuatie van personen onderneemt de bevoegde instantie activiteiten om desinformatie en het ontstaan ​​van paniek tegen te gaan en om ongecontroleerde verplaatsingen van personen te beperken, met name in de richtingen waar de dreiging zich heeft voorgedaan.

Er werd ook aangegeven dat de autoriteiten tijdens de evacuatie van de bevolking onder andere gezamenlijk vervoer zouden moeten regelen voor gezinnen, met name moeders met kinderen, mensen met speciale behoeften en hun verzorgers, en ouderen die zorg nodig hebben. Ook de evacuatie van kinderen, zwangere vrouwen, mensen die in zorginstellingen, ziekenhuizen en andere zorginstellingen verblijven, en mensen met een handicap of beperkte mobiliteit, verdient prioriteit .

Een ander probleem zijn de benodigdheden voor de evacuatie. Geëvacueerden moeten de nodige middelen krijgen om te overleven tijdens de reis en tijdelijk onderdak te vinden , zoals voedsel, medicijnen, kleding, water, hygiëneproducten en sanitaire voorzieningen.

De bepalingen gaan ook uit van een limiet op de bezittingen die geëvacueerden meenemen. Tijdens de evacuatie dienen de meegenomen bezittingen beperkt te blijven tot wat nodig is om 72 uur te overleven.