Is er nog hoop voor de Grasshoppers? Met Alain Sutter zullen de recordkampioenen opnieuw schitteren. In de eerste plaats is het belangrijk om degradatie te voorkomen

Tomas Oral heeft ook een foto van hem. De GC-coach glimlacht als hij zegt: "Ik was in mijn jeugd een Bayern-fan. Die spits met dat lange, blonde haar... Natuurlijk herinner ik me hem nog." Alain Sutter was in de jaren negentig een speler die meer was dan alleen een behendige vleugelspeler, ook buiten Zwitserland. Hij was “de blonde engel”; Lang haar kon vroeger nog beledigend zijn.

Sutter schreef sportgeschiedenis met zijn WK-doelpunt in de 4-1 overwinning op Roemenië in 1994. Hij liet zien dat voetballers ook verder kunnen denken dan het veld toen hij de Zwitsers overhaalde om de spandoek "Stop it Chirac!" omhoog te houden. voor een internationale wedstrijd in 1995, om te protesteren tegen de Franse kernwapenproeven. Sutter was de eerste Zwitserse voetbalpopster die, net als Éric Cantona of David Beckham, zijn eigen weg ging. Nu, op 57-jarige leeftijd, is Sutter terug waar het allemaal begon. Bij Grasshoppers Zürich als sportief directeur.

Het was dan ook geen verrassing dat de met degradatie bedreigde recordkampioen maandag een wisseling in de sportieve leiding aankondigde. Het team had twee keer op rij verloren van Winterthur, wat tekenen van desintegratie vertoonde. De gebruiken in de industrie bepalen namelijk dat er bij dreiging van degradatie van trainer wordt gewisseld. De verrassing van het persbericht was dat Alain Sutter sportief directeur Stephan Schwarz vervangt, maar coach Oral aanblijft. Het was een regelrechte staatsgreep.

Donderdagmiddag was het dus aan Sutter om zijn plannen en motieven te presenteren aan een vertegenwoordiger van de GC-eigenaren uit Los Angeles. Maar Sutter blijft stil en zegt dat hij eerst “een beeld van de situatie wil krijgen.” Donderdag spreekt Oral, hij is in een opperbeste stemming en doet verslag van zijn ‘eerste, positieve ontmoetingen en gesprekken’ met zijn nieuwe baas. Hierna volgt een uitgebreide verontschuldiging voor het feit dat hij, na de harde klap in het gezicht in Winterthur, zonder ook maar één woord om opheldering naar zijn Duitse thuisland is afgereisd voor de bruiloft van zijn zus op zaterdag, "als gevolg van een misverstand".

Vijf dagen later blikt Oral terug op de prestatie van zijn team tijdens de 2-0 nederlaag. Volgens hem was de VAR verantwoordelijk voor het intrekken van een strafschop door de scheidsrechter. Zijn conclusie: “Ik geloof in de troepen, wij hebben ze gestabiliseerd.” Op de training ziet hij alleen maar spelers die bereid zijn om te spelen en zich willen inzetten. De boodschap voor de derby: “We willen drie punten.” Zijn plan: “Alles erin gooien.” Soms is het leven van een trainer niet zo ingewikkeld als je een paar zinnen paraat hebt en je gevoel voor humor niet in de weg laat staan ​​als je gevraagd wordt of je koffers al gepakt zijn.

Oral was in ieder geval verrast toen hij zondag te horen kreeg dat hij met Sutter een nieuwe ploegleider kreeg. Had hij verwacht helemaal niet meer naar Zürich terug te keren? “Zulke gedachten deren mij niet”, zegt hij. Ook maakt hij zich geen zorgen over de redenen voor het ontslag van Schwarz. "Ik wil haar helemaal niet kennen," zegt hij. Misschien hebben de redenen ook iets te maken met zijn coachingwerk.

Oral vindt het immers ongebruikelijk dat de GC-leiding “in onze situatie de ploegleider wisselt.” En hij denkt ook dat “Sutter moed heeft getoond” door “nu meteen de macht over te nemen.” Die moed houdt ook in dat Oral wordt ontslagen als Sutter de indruk krijgt dat de spelers nog een laatste zetje nodig hebben.

Voor Sutters werk maakt het ook uit of GC volgend seizoen in de Super League blijft of dat het opnieuw onder druk komt te staan ​​om te promoveren naar de Challenge League. Ongeveer 20 spelers hebben aflopende contracten. Het werven van nieuw personeel voor de staf en het team is onderhevig aan zeer verschillende omstandigheden, afhankelijk van de uitslag van het kampioenschap.

Sutter heeft “een contract voor de lange termijn getekend”, maar het is niet bekend voor hoe lang. In het persbericht geeft hij aan wat hij wil bereiken bij GC. "Deze club heeft mij veel gegeven en ik zal er alles aan doen om er weer een succes van te maken." Succesvol? Voor de echte kampioenen kan dit alleen maar betekenen dat ze terugkeren naar de oude tijden met titels en trofeeën.

Het citaat van Sutter herinnert ons eraan dat er de afgelopen jaren herhaaldelijk mensen in Niederhasli zijn verschenen die soortgelijke dingen hebben gezegd. De voorlaatste trainer, Marco Schällibaum, was er één van; Hij won als speler drie keer het kampioenschap. Net als Schällibaum begon zijn voorganger Bruno Berner zijn voetbalcarrière bij GC. Voormalige GC-spelers zoals Ciriaco Sforza, Murat Yakin en Alain Geiger probeerden het als coach; Ze wilden allemaal het glorieuze verleden van GC eer aandoen. Hetzelfde geldt voor officials en spelers. Ze faalden allemaal, om verschillende redenen, maar ze faalden. Waarom zou dat bij Sutter anders zijn?

Veertien jaar geleden kwam Sutter erachter dat GC niets meer te maken had met de club waar hij op 17-jarige leeftijd als voetballeerling in de oude Hardturm was begonnen. Onder de kortstondige president Roland Leutwiler fungeerde Sutter als een soort adviseur. Waarschijnlijk wist hij niet eens helemaal wat zijn taak was. Met het ontslag van de toenmalige trainer Ciriaco Sforza, met wie Sutter ooit bij GC en in het nationale team had gespeeld, verdween hij na een jaar vrijwel ongemerkt.

Hij trad opnieuw op als tv-commentator en schreef twee boeken met de boodschap dat de focus van menselijke activiteit op vreugde moet liggen, niet op resultaten. Samen met zijn tv-vriend Matthias Hüppi startte hij in 2018 als sportief directeur het project FC St. Gallen op en tot aan zijn ontslag anderhalf jaar geleden toonde hij aan dat hij met een scherpe intuïtie en consequent handelen een team zo kon samenstellen en leiden dat de chaotische club een succesvolle club werd.

Sutter beschikt ongetwijfeld over expertise uit zijn tijd in St. Gallen, met name op het gebied van het Zwitserse voetbal. De GC-eigenaren uit Los Angeles zijn er kennelijk achter gekomen dat dit noodzakelijk is voor GC. Een laat inzicht. Maar het is misschien nog niet te laat om degradatie te voorkomen.