Kalite değerlendirme göstergelerini biliyoruz. Hastanenin nasıl gittiğini kendiniz kontrol etmenizin zamanı geldi [YORUM]

• Birkaç gündür, yasa koyucunun sağlık hizmeti veren bir kurumda ve tüm sağlık sisteminde kaliteyi nasıl anladığı konusunda hiçbir şüphe yok. Ölçümün hangi göstergelere dayandırılacağı siyah-beyaz olarak gösterilmiştir.
• Sağlık yönetimi topluluğu bunu uzun zamandır bekliyordu
• Rafał Piotr Janiszewski Hukuk Bürosundan danışman Kamila Siwak, yeni kalite değerlendirme faktörleri hakkında yazıyor.

Sağlık Bakanlığı'nın Sağlık Hizmetleri Sunumuna İlişkin Sözleşmelerin Genel Şartları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliği 16 Nisan'da yayımlandı ve 29 Nisan'da yürürlüğe girdi. Tesisli yerleşimlerde Ulusal Sağlık Fonu'nun dikkate alacağı 70 sağlık kalite göstergesinin hesaplanma yöntemini ayrıntılı olarak belirlemektedir.

Sağlık yönetimi camiası uzun zamandır bu belgeyi bekliyordu. 2023 sonbaharında yürürlüğe girecek olan Sağlık Hizmetlerinde Kalite ve Hasta Güvenliği Yasası’nın doğal bir sonucudur.

Birkaç gündür, yasa koyucunun sağlık hizmeti veren bir kurumda ve tüm sağlık sisteminde kaliteyi nasıl anladığı konusunda hiçbir şüphe yok. Ölçümün hangi göstergelere dayandırılacağı siyah-beyaz olarak gösterilmiştir.

Danışmanlık Şirketimizin kurucusu ve başkanı Rafał Janiszewski, yasalara şiir gibi yaklaştığını söylerdi: Lirik öznenin ne anlama geldiğini özüne inmek için onları defalarca okur. Ben de onun yolundan gittim.

Yukarıda belirtilen hukuki düzenlemelerde anlatılan yeni gerçekliğe iki açıdan bakmak mümkündür: Sağlık Bakanlığı ve Ödeyici açısından ve tıbbi kuruluşların açısından.

Birinci açıdan bakıldığında, Düzenleyicinin kamu fonlarından hastalara finansal fayda sağlayan tüm kuruluşlar için ortak ve ölçülebilir bir standart oluşturduğu Kalite Yasası'nı görüyoruz. Hizmet sağlayıcılara verilen mesaj açıktır: Ulusal Sağlık Fonu ile sözleşme yapmak isteyen herkes bu standarda uymak zorundadır.

Bu nedenle Kanun, Fon tarafından yetkilendirmenin yapılmasını öngörmektedir.

İkinci olarak, kuruluşun uygulanan bir kalite sistemine sahip olduğunun garantisi Sağlıkta Kalite İzleme Merkezi tarafından verilen akreditasyonlar veya ISO 9001 Belgeleri olacaktır.

Üçüncüsü, her sağlık kuruluşu, hastalara sunulan tıbbi hizmetlerin yüksek kalitede ve güvenli olmasını sağlamak amacıyla iç kalite yönetim prosedürlerini oluşturmakla yükümlüdür.

Sağlık Bakanlığı ve ödeyici kuruluş kalite ve güvenliği nasıl kontrol edecek, değerlendirecek ve denetleyecek?

Her tesisin faaliyetleri klinik, tüketici ve yönetim olmak üzere üç alanda analiz edilecektir.

Analiz, birkaç gündür gizemini koruyan nitel göstergeler kullanılarak gerçekleştirilecek. Bunların nasıl ölçüleceğini çok iyi biliyoruz. Ayrıca bu ölçümlerin sonuçlarının, tesislerin Ulusal Sağlık Fonu'ndan alacağı finansmanı belirleyeceğini de biliyoruz.

Ve eğer öyleyse, Fon ile sözleşme temelinde faaliyet gösteren tesislerin yöneticilerinin bakış açısı yalnızca bir olabilir. Bu bir zorluk ve bir sorudur: Uygun düzeyde finansmanı sağlamak için ne yapılmalı?

Bu soru Polonya'nın dört bir yanındaki hastane yöneticileri ve biz danışmanlarımız tarafından soruluyor.

Bilgi ormanında en önemli olanın ne olduğu, nelere dikkat edilmesi gerektiği sorusuna cevabım şudur: Klinik alan ilk olarak ele alınmalıdır.

Yıllar içinde sağlık sisteminin giderek artan ve gelişen bilgisayarlaşması, Sağlık Bakanlığı'na ve Ulusal Sağlık Fonu'na hastanelerde sunulan hizmetlere ilişkin, tesisler tarafından raporlanan ve artık mikroskop altında incelenecek olan devasa bir veri koleksiyonu şeklinde güçlü bir silah kazandırdı.

Sağlık Bakanlığı şüphesiz ki tesisin övünebileceği tedavi edici etkilere bakacak, yetkililer tekrarlayan hastane yatışlarına bakacak ve bunları gerekli kılan nedenlere ilgi duyacak, ayrıca işlemlerden sonraki olumsuz olayları ve ölüm oranlarını analiz edecek.

Klinik alan mağaramsı! Ve hastanenin analizi sonucunda ortaya çıkacak imaj, büyük ölçüde Fon'dan ne kadar para alacağını belirleyecek.

Bu arada tesis yöneticileriyle yapılan görüşmelerde, çoğunlukla iç kalite yönetim sistemlerinin geliştirilmesine odaklanıldığı görülüyor. Evet, prosedürleri var ama maalesef çoğu zaman tesisin işleyişinin temel alanı olan klinik alanı derinlemesine analiz etmiyorlar.

Sağlık Bakanlığı’nın gösterge yönetmeliğini yayımlayarak tesislerden beklentilerinin ne olduğunu açık ve net bir şekilde ortaya koyduğunun farkına varmasının zamanı gelmiştir. Yöneticiler, özellikle; hasta yapılarının ne olduğunu ve hangi hizmetleri en sık sağladıklarını görmekle yükümlüdürler. Bu çok önemli! Demografi, Polonya toplumunun yaşlanması, giderek daha fazla karşılaştığımız hasta tiplerini etkiliyor.

Diyelim ki X hastanesinin çevresinde çok sayıda sosyal yardım evi var ve sakinleri başta olmak üzere, hastaneye yatırıyor. çünkü bası yarası çekiyorlar. Klinik alanın analizi bize bu hizmetleri çok fazla ve daha fazla verdiğimizi gösteriyorsa, bunları geliştirmeye özel önem vermemiz gerektiği anlamına gelir.

Ve eğer hastane hastalara özel bakım göstermek isterse, örneğin yukarıda belirtilen bakım evlerinin çalışanlarına, hastanede tedavi gördükten sonra kendilerine geri dönen hastalara en iyi bakımı yapmalarını sağlayacak bir eğitim sunabilir. Bu eylem sonucunda tekrarlayan hastane yatışlarının sayısı azalacak ve dolayısıyla kalite değerlendirmesi artacaktır.

Klinik alanın analizi aynı zamanda tıbbi prosedürlerin yapısını da ifade eder. Hangi prosedürlerde uzmanlaşıyoruz? Çok uzmanlaşmış mı? Yoksa laparoskopik olarak mı yapılabilir?

Düzenleyici ve Ödeyici, her bir müteakip tesisin faaliyetlerini analiz edecek ve daha sonra -en ufak bir sorun olmaksızın- bunları karşılaştıracaklardır.

İşte göstergeler bunu mümkün kılacak.

Ve açıkça tanımlandığı için her sağlık kuruluşu bugünden itibaren bu rekabete hazırlanabilir.

Tüketici alanında ise bakanlık, hastaların doldurduğu memnuniyet anketlerine odaklanıyor. Sağlık Fonu'nun tesise vereceği not da buna göre belirlenecek.

Son olarak yönetim alanı bulunmaktadır. İşte pek çok yönetmenin yaptığı hata da burada ortaya çıkıyor. "Yönetim" diye düşünüyorlar - "Finans" diye cevap veriyorlar. Kalite ve güvenlik değerlendirmesinde ise bu alan çok daha geniş bir şekilde anlaşılmaktadır. Ve haklıdır da.

Bir sağlık kuruluşunun iyi yönetilmesi, sahip olduğumuz kaynakların en iyi şekilde kullanılması anlamına gelir: Yatak sayısı, ekipman ve cihazlar ve tabii ki insan potansiyeli.

Potansiyelimizi nasıl yönetiriz? Peki, hastalarımıza hangi spesifik hizmetleri, hangi kalitede sunuyoruz?

Sağlık Bakanlığı’nın bu konuya çok meraklı olduğunu hatırlatmakta fayda var. Kurumların kullanımına sunulan kaynakların detaylı analizini sağlayacak yeni bir elektronik sistem üzerinde çalışmalar sürdürülüyor. Yakın gelecekte, diğer şeylerin yanı sıra, gerçek zamanlı yatak doluluk raporlaması yapmak zorunda kalacaklar.

Tartışılan tüm unsurlar daha büyük, mantıksal bir bütünü oluşturur. Sağlık Bakanlığı ve ödeyicinin, hizmet sağlayıcıların bildirmekle yükümlü olduğu devasa bir veri tabanına sahip olması nedeniyle, faaliyetlerini finanse ettikleri kuruluşlardaki kaynakların optimum ve dolayısıyla ekonomik kullanılıp kullanılmadığını, hastaların sunulan hizmetlerden en yüksek kalitede yararlanıp yararlanmadığını kontrol edecekleri noktaya doğru gidiyoruz.

Hastane yöneticileri artık kendi amaçları doğrultusunda ve kendi başlarına, kendi tesislerinde tıbbi hizmetlerin nasıl sağlandığını dikkatle analiz etmelidirler.

2026'ya kadar biraz daha zaman var. Düzenleyicinin kurumlara yüklediği yeni zorunluluklara uyum sağlamak için bu zamanı kullanmaya değer.

Telif hakkıyla korunan materyal - yeniden basım kuralları yönetmelikte belirtilmiştir.