Tüm çeşitliliği özgürleştiren dağda birlikte yürürüz

Buzları kırmak için bir langırt oyunu; kendinizi başkalarının yerine koymaya başlamak için kör bir akşam yemeği; topluluğun tadını çıkarmak için ellerinizi kirletmek. Bunlar, Abruzzo'nun Marsica bölgesindeki bir yaz yürüyüş kampından anlık görüntüler. Burada yavaş ve istikrarlı bir tempoda yürümek, aynı zamanda birlikte yürümenin gerçek anlamını kavramak anlamına geliyor. Bu sadece fiziksel bir hareket değil, aynı zamanda bir topluluk olarak, yan yana, kimseyi geride bırakmadan ilerlemenin en iyi yolunun bir metaforu. Apeninler'de, L'Aquila ilindeki bir köy olan Cese dei Marsi'deyiz. Doğaya mutlak saygı, misafirperverlik ve gerçek paylaşımın günlük olaylar olduğu 600 nüfuslu bir kasaba. Burada, 7-11 Ağustos tarihleri arasında , 16-20 yaşlarındaki yedi genç, seyahat arkadaşları oldu ve her biri becerilerini ve güçlü yönlerini paylaşırken, aynı zamanda kendi kırılganlıklarını ve zorluklarını ortaya koymaktan korkmadan yeni ve beklenmedik ilişkilerde yolculuk ettiler. İki kör genç, görme ve işitme engelli bir erkek çocuk ve biri engelli dört refakatsiz Afrikalı çocuk , birçok yerel kuruluşla birlikte doğa gezileri, duyusal deneyimler, atölyeler ve kültürel festivallere katılım sağladı. "Mountain Frees All" yaz kampında çeşitlilik, bir arada yaşamanın temel bir unsuruydu .

Deneyim, doğayla temas ve yürüyüş yoluyla çeşitliliğin değerini öğretmek ve gerçek bir kapsayıcılık sağlamak için çalışan iki kuruluş olan NoisyVision derneği ve sosyal tur operatörü Appennini for All arasındaki bir ortaklıktan doğdu. Gençler, tüm yol arkadaşlarının hikâyelerini ve deneyimlerini kucaklayarak bir yolculuğu paylaşıyorlar; farklılıkları fark edip değer veriyorlar, bunları engel olarak değil, topluluk yolculuğunu zenginleştirecek zenginlikler ve potansiyeller olarak görüyorlar, dinliyor, empati kuruyor ve karşılıklı saygı gösteriyorlar. Kampın gençlerinden biri olan ve herkesin "Mousty" olarak bildiği Moustapha, tam da bu bakış açısıyla, görme engelli arkadaşlarının doğayı keşfederken yaşadıklarını daha iyi anlamak istedi ve iki saat boyunca gözleri bağlı bir şekilde bir kayın ormanında yürüdü.

Mousty , refakatsiz dört çocuktan biri; Livorno'lu ve otelcilik okuluna gidiyor. Senegal kökenli olan Mousty, sekiz yıl önce İtalya'ya geldi. Bugün, belirgin bir Toskana aksanıyla bize kendini yararlı hissettiğini söylüyor, ancak hemen verdiğinden fazlasını aldığını itiraf ediyor: " Diğer çocuklar bana her şeyi verdi: sıcaklık, misafirperverlik ve dostluk. Elbette ben iyi bir gözlemciyim, bu yüzden körlere eşlik etmeye kendimi adadım; sürekli yemek yediğim için atıştırmalıklarını benimle paylaştılar . " Mousty ise aslında daha fazlasını yaptı: büyük bir hassasiyetle sınıf arkadaşlarının ihtiyaçlarını önceden tahmin edebiliyordu. " Mantar bulur ve sonra onları keşfetmemiz için bize eşlik ederdi; sonuçta o olmasaydı, bulmamız imkansız olurdu, " diye espri yapıyor Novara'dan 20 yaşındaki görme engelli Gabriele , Konservatuvar'da piyano eğitimi aldığı ilk yılında. Yanında, Floransa'daki lise dördüncü sınıf öğrencisi 17 yaşındaki görme engelli Stefano da var. Kahkahaları, kampın ilk gününden itibaren ortaya çıkan daha iyi bir anlayışın işareti.

Mousty gözleriyle yol gösterirken, Gabriele yorgunluğu sözleriyle hafifletebilen bir yürüyüş arkadaşıydı: " Kendimi güvende hissedersem, etrafımda algıladıklarıma, sessizliğe, seslere, arazinin hislerine daha iyi konsantre olabilir ve onları tarif edebilirim. " Stefano bu yolculuğun hiçbir anını kaçırmadı: " Benim için ilk değildi: Güzel yerlerde yürümek, mümkün olduğunca çok şeyi, mümkün olduğunca uzun süre görmeye çalışmak anlamına geliyor. Diğer çocuklar bize, 'kör' insanlara büyük bir doğallıkla yardım ettiler ve bu gerçekten çok güzeldi. " Ayrıca onlarla birlikte, görme ve işitme engelli Milano'lu 20 yaşındaki üniversite öğrencisi Matteo , aslen Fildişi Sahili'nden olan Ousmane ve Mamoudou ve iki yıl önce Yeni Gine'den İtalya'ya gelen 15 yaşındaki Sekou da vardı. Yabancı çocuklar, Milano'daki Villa Amantea derneği ve Livorno'daki Amici della Zizzi derneği tarafından destekleniyor. Compagnia dei Cammini'nin kurucusu ve koordinatörü Luca Gianotti , kampta onlara eşlik etti. Kamp , Carispaq Vakfı ve Ortona Belediyesi tarafından desteklendi.

2016 yılında NoisyVision'ı kuran, Usher sendromu (dejeneratif görme ve işitme bozukluğu) hastası gezgin ve yazar Dario Sorgato , kapsayıcı bir yürüyüş sırasında ortaya çıkan kimyaya alışkındır; ancak her seferinde bağlantılar yenidir, tanıştığınız insanlar yenidir ve doğan ilişkiler güçlüdür. " NoisyVision'ın hedefi her zaman erişilebilirliği, kapsayıcılığı ve duyusal engeller konusunda farkındalığı teşvik etmek, görme engelli, görme engelli, işitme engelli ve engelli olmayan insanların eşit bir ilişki içinde yan yana olduğu yürüyüşler düzenlemektir; ancak her yürüyüş, tıpkı bu yürüyüş gibi kendi başına bir hikayedir ." Kamp, dağları herkes için erişilebilir kılmak, engelli insanlara yönelik çevre turizmi sunmak ve bölgenin ve orada yaşayan insanların aktif bir rol oynadığı bir tur operatörü olan Appennini for All ile paylaşıldı.

« Boş zamanlarda bile, ayrım gözetmeyen bir topluma yönelik öneriler ile engellilere özel öneriler arasında genellikle net bir ayrım vardır ; aslında, engelli olmayan kişilerle engelli kişiler arasında gerçek karşılaşmalar için çok az fırsat vardır . » Sorgato devam ediyor. – “ Bu vesileyle, farklı sosyal bağlamlarda yaşayan ve duyusal engellerden kültürel çeşitliliğe ve göç deneyimine kadar çeşitli engellerle karşılaşan gençler, kaynaklarını paylaşarak başkalarına hizmet ettiler ve bir köyün sağlayabileceği topluluk duygusunu yaşadılar. ” Bu uyumun tiyatrosu tam da küçük yerel topluluklardı. “ Yetenekli kuruluşumuz, genellikle unutulan dağlık bağlamlarda kapsayıcılık ve aktif vatandaşlık deneyimlerini teşvik ediyor,” diye vurguluyor Appennini for All'ın kurucusu ve genel müdürü Mirko Cipollone . “Gençleri dahil etmek kolay değil, onları sosyal projelere katılmaya motive etmek ise hiç kolay değil, ancak bu deneyim , diğer gençleri dahil etmek ve yeni bir kapsayıcılık kültürü yaymak için bir model olabilir. ”

Çünkü kavurucu bir Ağustos gününde birlikte taze fettuccine hazırlamak, bir festivale katılmak, günün yorgunluğunu atmak, Montagne Funky Festivali'nde daha önce hiç duyulmamış bir müziği dinleyip dans etmek bile her kimliğin kendini ifade edecek bir alan bulmasını sağlıyor. " Belki de bu projeyle bir artı birin üç ettiğini söylemek doğru olur ." diye sonuca varıyor Sorgato.

Fotoğraf kredisi: NoisyVision

"Tatilde" serisinde ayrıca şunları okuyun: Eski günlerdeki gibi birlikte seyahat etmek (Alzheimer'a rağmen) : Rifugio Re Carlo Alberto – Diaconia Valdese deneyimi. Annelerimiz denizle böyle barışıyor : Fondazione Asilo Mariuccia deneyimi. Paolo'nun GPS'i test edildikten sonra "gönüllülük" gösteriyor : GPS derneğinin deneyimi.Sofia: "Bir gülümseme uğruna kardeşlikten gönüllülüğe : Dynamo Kampı deneyimi . Yaz, sevmek için yaratılmıştır. Ve sevildiğini keşfetmek için : Avsi deneyimi.

Don Massimo ile yürüyüş, birlikte yaşama sanatını öğrenmek : Hacılar Topluluğu'nun deneyimi

Etiketler:
• dağ
• engelli insanlar