Kanaky-Nowa Kaledonia: rok nieustannej represji kolonialnej

Minęło dwanaście miesięcy, ale gorzki smak ogromnych strat pozostał. Trzydzieści sześć lat cierpliwie negocjowanego procesu pokojowego i dekolonizacji zostało zahamowane przez trzy lata, gdy rząd na nowo odkrył swoje kolonialne odruchy , słuchając jedynie radykalnego odłamu kaledońskiej prawicy, do tego stopnia, że ​​mianował jej przedstawicielkę, Sonię Backès, ministrem republiki. Miesiące ostrzeżeń ze strony zarówno lewicy, jak i prawicy dotyczące tekstu, odmrożenia organu wyborczego, który dotykał sedna Porozumienia z Numei i pierwotnej odpowiedzi na sedno problemu: Kanaky-Nowa Kaledonia jest kolonią osadniczą.

Kiedy 13 maja 2024 r., po miesiącach pokojowych demonstracji, wybuchło powstanie ludowe, zaskoczyło ono swoją gwałtownością, determinacją i lokalizacją powstańców: w robotniczych dzielnicach Wielkiej Numei, gdzie obecnie mieszka prawie dwie trzecie ludności archipelagu. Mnożą się blokady dróg, pożary często atakują symboliczne przedsiębiorstwa...