Umowa między Wielką Brytanią a USA | Konflikty handlowe są konfliktami klasowymi

Prezydent USA Donald Trump chwali ogłoszoną umowę handlową między Wielką Brytanią i USA, nazywając ją „świetną umową”. „Historyczne porozumienie” zapewniłoby tysiącom brytyjskich miejsc pracy w kluczowych sektorach, takich jak produkcja samochodów i przemysł stalowy. Brytyjski premier Keir Starmer również wydaje się być pełen euforii. A eksperci debatują, kto uzyskał lepszy wynik w tej wymianie.

A co z pracownikami, o których zabiegają wszyscy? Według największej organizacji reprezentującej pracowników, GMB, związki zawodowe zajmowały dalekie miejsce w hierarchii, jeśli chodzi o zawarcie porozumienia. I to jest symptomatyczne – nie tylko dla socjaldemokratycznej Wielkiej Brytanii. Związki zawodowe na całym świecie walczą o możliwość wypowiedzenia się i zyskania choćby okruchów przy wielkim stole negocjacyjnym. Zazwyczaj nie można osiągnąć niczego więcej niż bezpieczeństwa zatrudnienia – kosztem kolegów po drugiej stronie świata.

Nie inaczej będzie, gdy Stany Zjednoczone będą w ten weekend negocjować ze swoim obecnie najpotężniejszym konkurentem, Chinami, ani gdy ministrowie handlu UE spotkają się w Brukseli w przyszłym tygodniu, aby omówić wspólną mapę drogową. W istocie chodzi o interesy własnych korporacji, które próbują umocnić swoją pozycję na rynku globalnym w zmieniających się globalnych warunkach gospodarczych i geopolitycznych.

Ostatecznie konflikty handlowe są konfliktami klasowymi, niezależnie od tego, czy są prowadzone w imię wolnego handlu, czy protekcjonizmu. Nikt nie powinien dać się zaślepić błyskotliwej retoryce.