Het evenement vindt plaats in Perpetuum Mobile

Een feit keert voortdurend terug en is daarom voorspelbaar. Een gebeurtenis daarentegen doet zich onverwacht voor en verstoort de volgorde van feiten. Onze relaties en gewoontes zijn niet meer wat ze waren. Hetzelfde keert voortdurend terug in de volgorde van feiten. Een gebeurtenis daarentegen is een breuk in de volgorde van feiten. Feit en gebeurtenis tegenover elkaar plaatsen is een gewoonte geworden. Denken op basis van binaire tegenstellingen zet dingen graag tegenover elkaar. Het begrijpt niet dat feit en gebeurtenis niet met elkaar in conflict zijn, laat staan ​​dat ze elkaar uitsluiten, maar juist met elkaar verweven zijn en in elkaar kunnen overgaan wanneer de tijd en plaats rijp zijn. Omdat de dingen die we als feiten definiëren niet altijd op dezelfde manier terugkeren. Elke keer dat ze terugkeren, ontstaat er een verschil, hoe klein ook, en zelfs als we het niet opmerken – een gevolg van onze perceptieve tekortkoming – veranderen dingen. Wat we als feiten definiëren, is nooit immuun voor gebeurtenissen. Een reeks microgebeurtenissen, buiten ons bewustzijn, overkomt dingen, en uiteindelijk worden feiten gebeurtenissen: "Ik ben zo veranderd dat ik je niet meer herkende" (Oscar Wilde). De feiten die gebeurtenissen worden, verstoren niet alleen hun eigen herinneringen, maar ook die van anderen.

Maar gebeurtenissen raken ook gewend. Na een tijdje worden gebeurtenissen feiten en wordt de orde hersteld. De volgorde van feiten is de volgorde van memorisatie, van gewoonten. Zodra iemand eraan gewend raakt, wordt hij of zij al snel een feit te midden van feiten, en zolang hij of zij erop staat een feit te blijven, zal hij of zij de huidige volgorde handhaven. In de volgorde van feiten kunnen object en subject van plaats wisselen. Draagt ​​Sisyphus de steen, of draagt ​​de steen Sisyphus? Het is niet te onderscheiden. Subjecten en objecten maken deel uit van een eeuwig mobiele machine, een machine die ontworpen is om oneindig te blijven functioneren nadat de eerste beweging is gegeven. Als ze worden losgelaten, zouden Sisyphus en de steen dezelfde beweging oneindig kunnen herhalen. Maar na een tijdje ontstaat er een soort ongemak en rusteloosheid in het lichaam, wat Locke "ongemak" noemt en natuurkundigen entropie. Sommigen zouden dit zelfs een wegzakken in comfort noemen. Op het eerste gezicht lijkt alles goed te gaan, maar de onrust van de onderdelen weerspiegelt zich in de machine, waardoor deze vertraagt. En de kracht die het perpetuum mobile zijn oorspronkelijke beweging gaf, moet worden gereactiveerd en uitgeoefend op de onrust die de werking van de machine vertraagde. De machine kan nog een tijdje normaal blijven werken, maar de onrust in het lichaam neemt toe en de werking van de machine wordt onregelmatig. Er zit niets anders op dan een constante en zelfs nog intensere kracht op de onderdelen uit te oefenen.

De eigenaar van de machine is geenszins gewelddadig of sadistisch. Hij ontwierp zijn machine om soepel te draaien, zonder energie te verbruiken. Nadat hij het Perpetuum mobile de eerste beweging heeft gegeven, doet hij een stap opzij en verwacht, zoals geprogrammeerd, dat Sisyphus onvermoeibaar de steeds vallende rots de heuvel op draagt. Maar hij had het mis; hij ging ervan uit dat Sisyphus een wezen was dat uitsluitend uit bewustzijn bestond en verzuimde de mogelijkheid van een onderbewustzijn te overwegen. De rusteloosheid in een wezen, wat Locke "ongemak" noemt, komt voort uit micropercepties in het onderbewustzijn die niet volledig kunnen worden waargenomen. Hij voelt iets gebeuren, maar kan het niet verwoorden; hij is rusteloos. "Zelfs als het stilstaat, zelfs als zijn bewuste waarneming goed is ingekaderd, betekent dit dat er iets wemelt: kleine waarnemingen, kleine verlangens die vloeiende kleine waarnemingen aanwakkeren... dat is de situatie" (Deleuze). En wanneer deze kleine waarnemingen het niveau van bewustzijn bereiken en waarneembaar worden, verandert het bewustzijn en kunnen we niet langer spreken van feiten, maar van gebeurtenissen. Op het moment dat Sisyphus, opgevat als een gewoon fenomeen, zegt: "Ik ben een ander", wordt het een gebeurtenis. De gebeurtenis vindt plaats in het perpetuum mobile en de machine functioneert niet meer zoals voorheen.

Wanneer Homers vader hoort dat Lisa een perpetuum mobile heeft uitgevonden, reageert hij met: "In dit huis gehoorzamen we aan de wetten van de thermodynamica" (The Simpsons). Hij wil geen steeds terugkerend fenomeen van de machine zijn. Wie de wetten van de machine gehoorzaamt, kan niet transformeren; hij wordt verhinderd gebeurtenissen te worden. Ze hebben hoop: de machine zou van eigenaar kunnen wisselen, en misschien bevrijdt de nieuwe eigenaar hen uit de gevangenis van gebeurtenissen waarin ze gevangen zitten. Maar dit is onmogelijk; de machine bestaat uit gebeurtenissen, en het is haar aard om onrust te veroorzaken. Een gebeurtenis worden is onvermijdelijk.