Fringe Festival in Edinburgh: zegen of vloek?

Omur Sahin KEYIF - Edinburgh

Een van de vreemdste momenten van mijn leven was toen ik 12 jaar geleden op een zomerdag Barcelona bezocht als toerist . Ik stond te midden van duizenden demonstranten met borden met de tekst: "Toerisme is terrorisme". De inwoners van Barcelona klaagden dat ongepland toerisme de stad onbewoonbaar maakte en liepen door de smalle Montcada Avenue om vragen te beantwoorden van nieuwsgierige toeristen.

Een poster die ik eind vorige maand in mijn buurt zag, bracht deze herinnering levendig terug. "Laatste dag voor de drukte", stond erop, een poster voor een eendaags evenement exclusief voor de buurtbewoners.

Augustus staat bekend als de festivalmaand in Edinburgh, de hoofdstad van Schotland . Er zijn minstens vijf festivals, waaronder kunst-, boek- en filmfestivals. De bekendste is het Fringe theaterfestival, dat al sinds 1947 plaatsvindt. Festivalterreinen worden aangelegd in straten en pleinen in het centrum van de stad die afgesloten zijn voor het verkeer. Honderden podia in de stad bieden Fringe-voorstellingen. Hoewel het Fringe-festival het exacte aantal niet bekendmaakt, komen er honderdduizenden toeristen naar de stad. En voor de lokale bevolking is het leven een maand lang moeilijk. Omdat het een kunstfestival is, is het publiek natuurlijk ook enthousiast over de mogelijkheden die het Fringe-festival biedt.

De "MUST SEE" rage

We spraken met locals over de toestroom van toeristen in Edinburgh. De eerste persoon bij wie we aanklopten was Gordon Guthrie, een van de organisatoren van het eendaagse evenement voor locals. Guthrie, die al jaren festivals in Londen organiseert, schrijft de huidige toestroom van toeristen in Edinburgh toe aan invloeden van sociale media. Misschien moeten we stoppen met het bezoeken van plekken die we online zien en naar andere plekken gaan dan de plekken die we volgens het internet "moeten zien".

Terwijl de lokale bevolking klaagt over de toestroom van toeristen, wil Guthrie hen eraan herinneren dat ze tijdens hun eigen reizen ook deel uitmaken van de toeristenmassa in andere landen.

DE MENSEN HEBBEN GEEN KANS OM TE KIEZEN

Michael MacLeod, journalist en uitgever van het dagblad Edinburgh Minute, is een van de best geïnformeerde nieuwsverslaggevers van de stad. Hij ziet dit in het feit dat deze drukte "onvermijdelijk" is voor de inwoners: "Voor de meeste inwoners van Edinburgh zijn festivals onvermijdelijk. Met een bevolking van ongeveer 500.000 inwoners verdubbelt, en sommige schattingen zelfs verdrievoudigen, de stad tijdens het festivalseizoen, en dat is duidelijk merkbaar. MacLeod benadrukt ook het belang van festivals voor het creëren van banen en de groei van bedrijven."

PRIJZEN STIJGEN

Volgens MacLeod is de reputatie van Edinburgh als bestemming nu zo sterk dat toerisme niet langer een seizoensgebonden sector is, maar een sector die het hele jaar door actief is. "Er zitten zeker positieve kanten aan", merkt hij op, terwijl hij de zorgen van het publiek schetst:

“Enkele van de meest voorkomende klachten van stadsbewoners zijn dat het moeilijk is geworden om in het stadscentrum te lopen, dat het openbaar vervoer overvol is en dat de prijzen van alles, van accommodatie tot eten, stijgen.”

WONINGPROBLEEM

Een van de kwesties die MacLeod benadrukte, is een van de meest besproken kwesties in de stad op dit moment:

Meer dan de helft van de woningen in het stadscentrum is nu beschikbaar voor kortetermijnverhuur. Dit drijft de prijzen verder op, en veel buurtbewoners voelen zich gemarginaliseerd in hun buurt, of zelfs gedwongen te verhuizen.

LOKALE MENSEN KOPEN OOK TICKETS

Het Edinburgh Fringe Festival ontwikkelt projecten om de lokale bevolking bij het festival te betrekken door kortingstickets aan te bieden. Ook het publiek doet mee. "Er zijn nog steeds veel mensen in Edinburgh die echt van festivals houden. Volgens een rapport opgesteld voor de Commissie Cultuur en Gemeenschap van de gemeenteraad van Edinburgh, bedroeg het aantal Fringe-tickets dat door de lokale bevolking werd gekocht vorig jaar 1,4 miljoen. De totale kaartverkoop bedroeg 2,6 miljoen. Dus meer dan de helft van de tickets werd door de lokale bevolking gekocht!"

Omarmen de locals festivals of vermijden ze ze? Volgens MacLeod is de waarheid: "Beide!"

HET WERK IS OOK HEEL SPANNEND

Kunstjournalist Katie Hawthorne is tevens presentatrice en producer voor de lokale internetradiozender EHFM. Hawthorne schrijft het hele jaar door over de kunstscene in Edinburgh, niet alleen tijdens de Fringe. Hawthorne beschrijft de Fringe als "een ongelooflijke kans om talloze buitengewone en prachtige optredens te zien." Voor haar betekent de Fringe ook "veel werk, opwinding, uitputting en overweldiging."

"Ik werk het hele jaar door als criticus, maar in augustus worden de uitdagingen en ongelijkheden binnen het kunstecosysteem al snel groter en intenser. Soms voelt het een maand lang alsof Londen over Edinburgh heen is gelegd... Daarom probeer ik altijd Schotse kunstenaars en lokale programma's te steunen, maar wil ik ook zoveel mogelijk internationaal werk zien."

HET MAG NIET ONBEREIKBAAR WORDEN

"Net als de meeste inwoners van Edinburgh vind ik de Fringe zowel een zegen als een vloek", zegt Hawthorne.

Het is een grote eer om het grootste podiumkunstenfestival ter wereld te mogen organiseren. Maar die eer mag niet ten koste gaan van een toenemende woningcrisis en precaire, slecht betaalde arbeidsomstandigheden. Dit alles maakt het festival steeds ontoegankelijker voor iedereen die niet wit, rijk of goed geconnecteerd is.

Ondanks dit alles, zegt Hawthorne, "is het een ongelooflijk gevoel om een kleine keldervoorstelling binnen te lopen en betoverd te worden door een artiest waar je anders nooit van gehoord zou hebben. Elk jaar is er wel een voorstelling die me het geluk geeft dat de Fringe bij mij in de buurt is, maar soms kan het dagen, zelfs weken duren voordat ik die voorstelling vind!"

EEN DURE ERVARING

Volgens performancekunstenaar Fev Buchanan hangt de relatie van de lokale bevolking met het festival af van hun demografie en of ze genoeg geld hebben om uit te geven. Zijn klacht gaat niet over de ticketprijzen, maar over het feit dat de stijgende prijzen voor eten, drinken en taxi's "de Fringe-ervaring onbereikbaar hebben gemaakt".

Buchanan gelooft dat het aantal toeristen in de stad ook de ervaring heeft veranderd: "Er zijn zoveel toeristen in de stad dat alles zo druk en groot aanvoelt. Ik ga alleen naar die plekken als ik naar een show ga. Veel locals doen dat ook. Sterker nog, veel mensen die ik ken, verlaten Edinburgh al in augustus voor hun vakantie."

Buchanan, die vindt dat het Fringe Festival zich meer richt op internationale bezoekers, zegt: "Als kunstenaar heb ik ook niet het gevoel dat ik erbij hoor. Het is zo groot geworden dat het onbereikbaar lijkt. Tenzij je een grote galerie, een naam, een hoop prijzen of de financiële middelen hebt, is het moeilijk om een plek te vinden."

“HET TREKT NIET DE JUISTE MENSEN AAN”

Tot slot spraken we met Ece Sunay, eigenaar van een café in Edinburgh. Sunays gevoelens over het festival zijn gemengd: "Aan de ene kant ben ik dol op het festival. De energie, de creativiteit, de cashflow... Ik heb in de loop der jaren een aantal geweldige mensen ontmoet: levendige, open-minded, nieuwsgierige zielen. Echte gesprekken met hen voeren is een van de meest bevredigende aspecten van deze tijd. Maar als inwoner van Edinburgh die het hele jaar door in de stad woont, is het moeilijk om ten volle van het festival te genieten. Begrijp me niet verkeerd, ik ben iemand die echt van kunst houdt en ik ben zelf een creatief persoon. Ik wil met heel mijn hart van de Fringe houden. Maar soms trekt het festival niet de juiste mensen aan."

EEN PERSOONLIJK AVONTUUR

Sunays observaties dienen ook als leidraad voor wie Edinburgh tijdens het festival bezoekt: "Sommige Fringe-bezoekers die voor het eerst naar het festival komen, verwachten een vooraf bepaalde muziekfestivalervaring. Maar Fringe is geen passief entertainment; het is een volledig persoonlijk avontuur. Je moet plannen. Je moet de juiste shows kiezen uit duizenden opties, voorbereid zijn op de drukte op de weg en jezelf de tijd gunnen om de omgeving te verkennen."

Gewoon komen opdagen en verwachten dat je vermaakt wordt, werkt zelden. Je moet niet alleen voorbereid zijn op het vinden van goede shows, maar ook op het omgaan met de chaos, het verkeer en de drukte. Anders zul je je verloren en teleurgesteld voelen.

En helaas slaat die frustratie vaak over op kleine bedrijven, de lokale bevolking en de mensen die de stad tijdens dit drukke seizoen draaiende proberen te houden. Het uit zich in ongeduld, gebrek aan respect of een gebrek aan begrip voor de mensen die hier het hele jaar door wonen en werken.

We runnen niet alleen cafés, winkels en evenementenlocaties. We streven er ook naar om zowel de inwoners van Edinburgh als bezoekers te bedienen. We proberen een balans te vinden in een stad die 's nachts steeds lawaaieriger, sneller en drukker is geworden.