U hebt gelijk, mevrouw de minister. We hebben veel meer nodig.

De afgelopen dagen is er steeds meer kritiek gekomen op het al bestaande koor, nadat de minister van Arbeid aangaf het moeilijk te begrijpen dat kinderen ouder dan twee jaar tijdens werktijd borstvoeding moeten krijgen.

En misschien heeft u ook wel gelijk, aangezien voeding al in het eerste levensjaar wordt geïntroduceerd, zodat een kind op 2-jarige leeftijd niet meer afhankelijk is van moedermelk of andere voeding.

Het punt, mevrouw de minister, is dat het feit dat een kind niet langer afhankelijk is van moedermelk of borstvoeding voor zijn voeding, er niet toe leidt dat het tot de groep behoort die in aanmerking komt om in een kinderdagverblijf te worden achtergelaten en daar meer tijd door te brengen dan bij zijn of haar eigen ouders. En daar zit het probleem.

We begrijpen echt dat het niet nodig is om de borstvoedingsuren of menstruaties te verminderen. Wat we nodig hebben, is een echt opvoedbeleid!

Een opvoedingsregime dat het ouders mogelijk maakt om meer tijd met hun kinderen door te brengen in de eerste jaren van hun leven, dat hen in staat stelt om werk en privéleven te combineren, dat hen in staat stelt om te gaan met de eindeloze reeks infecties en ziektes die kenmerkend zijn voor de eerste jaren van hun leven, dat hen in staat stelt om deel te nemen aan schoolactiviteiten, enzovoort.

Mevrouw de minister, wat we nodig hebben is om vanaf de basis, op een doordachte en strategische manier, een systeem op te bouwen dat ouders de mogelijkheid biedt om ouders te zijn, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van iedereen, zodat er geen spanningen ontstaan tussen de verschillende belanghebbenden bij deze kwestie.

We kunnen het ouderschap niet langer beschouwen als een obstakel dat we in ieders leven tegenkomen, en we kunnen de inspanning die het kost om onze kinderen tijdens hun eerste levensjaren te ondersteunen, niet bagatelliseren.

Kinderen zijn geen probleem, ze zijn een zegen. Bovendien zijn ze vanuit het oogpunt van het landsbelang ontzettend noodzakelijk in een land als het onze, waar de leeftijdspiramide volledig omgekeerd is en we in een zeer zwakke positie verkeren, bijvoorbeeld wat betreft de soliditeit van ons pensioenstelsel.

En als we het probleem vanuit een economisch perspectief willen bekijken, moeten we opmerken dat het creëren van een echt ouderschapsregime niet als een uitgave kan worden gezien, maar eerder als een investering. De kinderen van vandaag zijn de volwassenen van morgen; zij zijn degenen die belasting betalen en de pensioenen van de volwassenen van vandaag onderhouden. Zij zijn degenen die de economie aanjagen.

Door geïsoleerde maatregelen te nemen, zoals die welke nu worden besproken, wordt de urgentie van de demografische vernieuwing van ons land onderschat.

Mevrouw de minister, wij zijn het dan ook zat om klein te denken, met "kleine toestemmingsbriefjes" en "kleine papiertjes", die de artsen alleen maar overbelasten. Zij hebben dan geen tijd meer om echt zieke mensen te behandelen of om afspraken te maken voor onze kinderen, die toch al met zo weinig zijn.

Mevrouw de minister, onze arbeidswetgeving is echt aan een grondige herziening toe, en met name op het gebied van geboortecijfers moet er prioriteit worden gegeven aan geïntegreerd overheidsbeleid dat de problemen aanpakt waar we voor staan. Maar als we met de bekrompenheid van recente regeringen gaan denken, laat het dan alsjeblieft zoals het is!