Coimbra: Laatste dagen van de tentoonstelling The Shadow Factory

De tentoonstelling The Shadow Factory , die werk van Janet Cardiff en George Bures Miller samenbrengt in het klooster van Santa Clara-a-Nova, is met een dag verlengd en sluit zondag 6 juli. De tentoonstelling is gratis toegankelijk van woensdag tot en met zondag van 11.00 tot 19.00 uur.

Het slotprogramma van A Fábrica das Sombras wordt afgesloten op 5 juli met een slotfeest om 19.00 uur. Er is een openlucht sardinefeest (menu met caldo verde, sardines of een vegetarische optie, maïsbrood en salade; € 10, exclusief drankjes; reserveren is verplicht vóór 3 juli via dit formulier). Om 20.30 uur start een rondleiding door de kloosterruimte, gecureerd door Jazz ao Centro Clube, inclusief de performance EMERGIR van Cláudio Vidal (met Carlota Fairfield, Cláudio Vidal en João Camões) tijdens een concert van kunstenares en onderzoeker Ece Canlı, die haar nieuwe album SACROSUN presenteert – een oefening in vocale compositie en soundscape die denkbeeldige kosmos en ondergrondse texturen doorkruist. De avond wordt vervolgd met een dj-set van David Rodrigues, die om 23.00 uur begint.

Op dezelfde dag vinden er in de middag twee rondleidingen door de tentoonstelling plaats, om 14.30 uur en om 16.00 uur. Deze rondleidingen bieden een unieke gelegenheid om onder begeleiding van een gids kennis te maken met het werk van Janet Cardiff en George Bures Miller en de intieme dialoog die hiermee ontstaat met de architectuur en geschiedenis van het klooster.

Op 6 juli, de officiële sluitingsdag van de tentoonstelling, zijn vertegenwoordigers aanwezig van de drie organisaties die Anozero – Biënnale van Coimbra organiseren: Círculo de Artes Plásticas de Coimbra, de gemeenteraad van Coimbra en de Universiteit van Coimbra. Deze aanwezigheid onderstreept de gezamenlijke inzet voor het behoud, de activering en de voortdurende reflectie op erfgoed, grondgebied en hedendaagse creatie.

Dit was echter geen neutrale setting. In een open brief beschreef Janet Cardiff het klooster van Santa Clara-a-Nova als "een plek waar de geschiedenis door de afbrokkelende stenen ademt, waar de vloer eeuwen fluistert en de muren het gewicht van toewijding en tijd dragen." Ze voegde eraan toe: "Dit is niet zomaar een oud gebouw. ​​Het is een levend archief van cultuur, herinnering en geest." Voor Janet Cardiff & Georges Bures Miller was de tentoonstelling in Coimbra ook een gebaar van luisteren naar en resoneren met de latente energie van het gebouw, en een publieke verklaring van het belang van het behoud en de activering van dit erfgoed als een plek van creatie – maar ook als een levend, toegankelijk en transformerend gebied.

Sinds 2015 vestigt de Anozero – Coimbra Biënnale de stad als een brandpunt voor hedendaagse kunst, door middel van tentoonstellingen en programma's in ruimtes met een sterke symbolische betekenis. De Biënnale is ontstaan ​​uit de samenwerking tussen de Círculo de Artes Plásticas de Coimbra, de gemeenteraad van Coimbra en de Universiteit van Coimbra. De oprichting vond plaats toen de universiteit, Alta en Sofia in 2013 door UNESCO tot Werelderfgoed werden uitgeroepen.

Deze laatste dagen van A Fábrica das Sombras sluiten een tentoonstelling af die gedurende drie maanden het klooster activeerde als een ruimte voor contemplatie, diep luisteren en het bevragen van het heden door middel van klanksculpturen. Werken zoals De Oneindigheidsmachine of Het Veertigstemmige Motet , geïnstalleerd tussen muren getekend door de geschiedenis, raakten duizenden bezoekers in een omgeving waar kunst en architectuur op een zeldzame manier samensmolten. Het afscheid is daarom meer dan het einde van een tentoonstelling: het is een uitnodiging om de transformerende kracht van kunst te vieren in een van de meest unieke erfgoedruimtes van het land.

Deze solotentoonstelling op de Biënnale van Anozero – Coimbra was een unieke kans voor het publiek om de uniciteit te ervaren van een duo dat met hun meeslepende soundscapes een centrale plaats inneemt in de internationale hedendaagse kunstscene. Voor het eerst in een solovoorstelling in Portugal transformeerden de Canadese kunstenaars het klooster tot een levendige ruimte voor luisteren, herinnering en zintuiglijke aanwezigheid.