8 beste horrorfilms van 2025 (tot nu toe)

Osgood Perkins, regisseur van de succesvolle film Longlegs van vorig jaar, baseerde zijn nieuwe film op een kort verhaal van Stephen King , getiteld "The Monkey". Mocht je hem net hebben ingehaald: het verhaal gaat over een moorddadige speelgoedaap die twee broers in hun jeugd heeft geplaagd en terugkeert om hun leven nog meer te verwoesten. Theo James laat zijn acteerprestaties zien in de rol van de titelrol van de tweelingbroers, terwijl Osgood charmeert met gladde, zwarte humor en verbluffend bloederige sterfscènes. Is het precies wat we van hem verwachtten na Longlegs ? Niet helemaal. Maar Osgood weet dat de uitgekauwde plot van een horrorfilm nog steeds gered kan worden door viscerale angsttactieken.

Bekijk nu

Tweelingen zijn in! Ryan Coogler moet de diepste wens van vrouwen over de hele wereld hebben verhoord toen hij besloot ons twee Michael B. Jordans te geven in zijn Southern Gothic vampierfilm Sinners . En Coogler stelde niet teleur met zijn eerste originele speelfilmidee sinds zijn baanbrekende film Fruitvale Station uit 2013. De regisseur combineerde zijn kenmerkende stijlgevoel en instinct voor diepgaande culturele verhalen om een ​​historische horror te creëren over een vampierinvasie in een zwarte gemeenschap in de Mississippi Delta. Zijn bijna religieuze verering voor bluesmuziek en zijn verbeelding van de schoonheid van het diepe zuiden zullen ervoor zorgen dat deze film een ​​blijvende erfenis zal nalaten – en waarschijnlijk ook een aantal nominaties voor prijzen zal opleveren.

Bekijk nu

Drew Hancocks Companion verkent het bijna ondraaglijk populaire idee van AI-bewustzijn en menselijke relaties. Als de gedachte daaraan je er niet van weerhoudt je ChatGPT-account te verwijderen, dan doen de gewelddadige scènes in deze film dat wel. Jack Quaid en Sophie Thatcher tonen hun horrorervaring in deze sciencefictionthriller, geregisseerd door Drew Hancock. We zijn dol op horror die rekening houdt met technofobie en onze dreigende angst voor de steeds evoluerende AI-technologie. De getalenteerde cast van Companion navigeert behendig door Hancocks duistere beeld van de toekomst van de mensheid.

Bekijk nu

Een voordeel van de trend om elke door millennials geliefde franchise te rebooten en/of opnieuw te maken, is dat we af en toe een knaller van een vervolg op een geliefde klassieker zien. Regisseurs Zach Lipovsky en Adam Stein hadden een enorme verantwoordelijkheid voor een langverwacht vervolg op de Final Destination- franchise. Hun toewijding aan het gebruik van praktische effecten voor alle Rube Goldberg-vallen die de Final Destination -films zo leuk maken, maakte van deze film een ​​vervolg van topklasse. Final Destination: Bloodlines leverde wat de meeste fans van de franchise zo geweldig vonden aan de serie, en meer.

Bekijk nu

Dit zou wel eens het jaar kunnen worden van iconische tweede films van horrorauteurs. Met Bring Her Back verpletterden Michael en Danny Philippou alle twijfelaars die dachten dat ze na hun debuutfilm Talk To Me uit 2023 een eendagsvlieg zouden worden. Deze film draait om een ​​broer en zus die kwetsbaar zijn geworden na de plotselinge dood van hun vader. Ze worden in het huis en de zorg van een vreemde pleegmoeder, gespeeld door Sally Hawkins, geplaatst. Deze film duikt in de comfortzone van de Philippous, wat de kijker, je weet wel, extreem ongemakkelijk maakt. Bring Her Back is wederom een ​​meditatie over verdriet en de extreme emotionele diepten die trauma's kunnen veroorzaken. De Philippous zijn niet bang om angstaanjagend terrein te betreden, of het nu gaat om bloederige actie of verwoestende emotionele klappen.

We hebben een beste vriend ( of vijand, in het geval van onze entertainmentredacteur, Brady Langmann ) gemaakt in M3GAN, toen ze in 2022 aan ons werd voorgesteld door regisseur Gerard Johnstone. De virale mememachine en multigetalenteerde AI-pop veroverden onze harten en we wachten sindsdien ongeduldig op haar terugkeer naar het grote scherm. In M3GAN 2.0 krijgt de titelheldin, een kinderspeelgoedmoordenaar, een nieuwe rol: die van redder van de mensheid. Sommige kijkers vonden de genreswitch een beetje te ver gaan. Maar bij mij thuis is elke M3GAN een goede M3GAN. Vooral als ze een gloednieuwe pruik, outfit en een flinke dosis attitude heeft.

Danny Boyle en Alex Garland werkten opnieuw samen om de serie 28 Days Later, die ze in 2002 creëerden, nieuw leven in te blazen. Natuurlijk is de wereld sindsdien enorm veranderd, net als de wereld in het dystopische, door zombies geteisterde 28 Years Later . Dit keer voegen Aaron Taylor-Johnson, Jack O'Connell en Jodie Comer zich bij de cast als overlevenden nadat het oorspronkelijke virus dat mensen in monsters veranderde, grotendeels is uitgeroeid. Maar zoals we allemaal pijnlijk beseffen, verandert de maatschappij niet per se ten goede na een grote wereldwijde pandemie. Sterker nog, extremistische overtuigingen en isolationistisch gedrag gedijen juist in dergelijke omgevingen! Boyle en Garland werpen in hun apocalyptische vervolg een kritische blik op het huidige cultureel-politieke klimaat.

Dacht je dat je genoeg had van body horror na het kijken van The Substance vorig jaar? Denk nog eens na! The Ugly Stepsister , de debuutfilm van de Noorse regisseur Emilie Blichfeldt, tilt het genre naar nieuwe uitersten. Een hervertelling van het mythische verhaal van Assepoester, The Ugly Stepsister richt zich in plaats daarvan op de oudste nieuwe stiefzus van Assepoester, Elvira. Ze is gewoon en onzichtbaar vergeleken met de conventioneel aantrekkelijke en van nature charmante Assepoester. Elvira gelooft dat ware liefde en bevestiging zullen komen in de vorm van gekozen worden als de bruid van de prins. Dus begint ze aan een gevaarlijke reis om haar lichaam te verminken totdat ze opvallend genoeg is om de prins te strikken. Haar transformatie wordt niet geholpen door goede feeën, maar eerder door bruut ouderwetse plastische chirurgieprocedures zoals het naaien (ja, met naald en draad) van valse wimpers op haar oogleden en het breken van haar neus totdat deze weer in de perfecte vorm kan worden gezet. Blichfeldt vertelt een donker, grappig en toch bruut verhaal over de ellende die ontstaat als je jezelf probeert te veranderen voor anderen.

Bekijk nu