Zoals de geur van chocolade in de woestijn

Als de lente voorbij is, krijgt de woestijn een chocoladeachtige geur. Het is een vluchtige indruk, die alleen in bepaalde delen van New Mexico voorkomt. Maar soms, diep in de bush, wordt de neus van een wandelaar plotseling overvallen door een zoete geur die door de lucht waait.

Ik heb lang getwijfeld over de oorsprong van deze reukzin, maar nu weet ik dat de oorsprong ligt bij een klein bloemetje met gele bloemblaadjes en een donker hartje, dat groeit onder de woestijnzon: de chocoladedruppel [Berlandiera lyrata].

Het zuidwesten van de Verenigde Staten heeft een karakteristieke geur, een geur die ik nog nooit eerder had waargenomen. Het is aangenamer dan dat van de bossen van Maine [waar de auteur vandaan komt] en ook veel uitgesprokener. Toen ik hierheen verhuisde, had ik niet verwacht dat ik zo'n zintuiglijke ontdekking zou doen.

Als fervent verzamelaar van parfums had ik de geuren van de woestijn al eens in flesjes geroken voordat ik ze echt inademde. Voorbeelden van Mojave Ghost, Arizona of Desert Eden — geuren die doen denken aan cactusbloemen en coniferen [en die commercieel worden verkocht] — deden mij geloven dat mesa's naar stof en muskus zouden ruiken, met een vleugje cipres. Maar ik had het mis