Er is een geheim voor een vrijwel pijnloos spiraaltje. Republikeinen kunnen het niet uitstaan.


Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
Toen de lidocaïne in haar baarmoederhals werd geïnjecteerd, voelde het volgens Leah Wells alsof er een donzige bliksem door haar lichaam schoot. Naast het verdoven van haar baarmoederhals, tintelde haar mond ook en voelde ze zich een beetje stoned. Tijdens die korte roes plaatste Wells' gynaecoloog een spiraaltje.
Op het gebied van anticonceptie is een spiraaltje misschien wel de beste, omdat het meer dan 99 procent effectief is. Maar de aanschaf ervan kan wel wat kosten. Sommige patiënten melden slechts lichte krampen na het inbrengen, anderen beschrijven een stekende of brandende pijn die vergelijkbaar is met een bevalling.
Deze waargebeurde verhalen over lichamelijke horror hadden Wells afgeschrikt van een spiraaltje tot afgelopen januari, toen president Donald Trump terugkeerde naar het Witte Huis. De groeiende dreiging voor anticonceptie en abortus veranderde haar van gedachten, omdat een ongeplande zwangerschap een ware angst kan zijn.
"Ik wilde mijn keuze om niet zwanger te worden beschermen", vertelde Wells me.
Het bleek dat het plaatsen van een spiraaltje geen probleem was voor Wells, omdat de lidocaïne zijn werk deed. Ze herinnert zich dat haar pijn een score bereikte van 3 op 10, gedurende ongeveer 15 seconden. Dit is Wells' eerste spiraaltje, dus ze kan een plaatsing met medicatie niet vergelijken met een plaatsing zonder medicatie. Wells' ervaring zou echter veel onaangenamer zijn geweest als ze niet naar een gynaecoloog was gegaan die speciaal was opgeleid in abortuszorg.
Een studie die eerder dit jaar werd gepubliceerd in het American Journal of Obstetrics & Gynecology door onderzoekers van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill, onderzocht welke artsen het meest geneigd waren om een paracervicale blokkade zoals lidocaïne toe te passen bij een spiraaltje. De auteurs ontdekten dat 79 procent van de patiënten die een plaatselijke verdoving kregen, werd behandeld door artsen die gecertificeerd zijn in complexe gezinsplanning, een gynaecologisch subspecialisme dat zich richt op zwangerschapspreventie, zwangerschapsverlies en abortus.
Met andere woorden, als u een spiraaltje wilt, maar bang bent voor de pijn, is de beste manier om uw lokale abortuskliniek te bellen. Deze bevindingen vallen samen met de groeiende vraag van patiënten naar betere pijnbestrijding bij spiraaltjes en andere gynaecologische ingrepen in de praktijk, zoals endometriumbiopten en baarmoederaspiraties.
Het American College of Obstetricians and Gynecologists leek dit voorjaar te reageren door bijgewerkte richtlijnen uit te vaardigen waarin stond dat pijnbestrijding aangeboden zou moeten worden, ook al wordt dit "door zorgprofessionals als onnodig beschouwd". Ook riep hij clinici op om een collaboratieve, patiëntgerichte aanpak te hanteren bij het bepalen van de richting van de zorg.
Dat artsen dit te horen moesten krijgen, getuigt van het paternalisme dat vaak de geneeskunde doordringt, vertelde Udodiri R. Okwandu, historicus aan Rutgers University en gespecialiseerd in de ervaringen van zwarte vrouwen in de reproductieve geneeskunde en psychiatrie, me. Een deel van de reden dat artsen in opleiding tot complexe gezinsplanning vaker pijnbestrijding bieden bij het plaatsen van een spiraaltje, komt door de training. Bij een abortus in het eerste trimester waarbij baarmoederhalsverwijding en -zuiging nodig zijn, is het toepassen van een paracervicale blokkade standaard. Danielle Tsevat, de hoofdauteur van de Chapel Hill-studie, leerde bij deze procedure hoe ze het moest toedienen, wat volgens haar "vrij eenvoudig en gemakkelijk" is. Omdat spiraaltjes dezelfde anatomie hebben als een miskraam of abortus, zijn dezelfde pijnbestrijdingsmethoden van toepassing.
Tsevat zag tijdens haar opleiding verschillende gynaecologen spiraaltjes plaatsen, maar ze zegt dat een van de weinige instructeurs die regelmatig lidocaïne toepaste, gespecialiseerd was in complexe gezinsplanning. Wells wist niet dat Colleen Krajewski gecertificeerd was in abortus- en anticonceptiezorg toen ze haar spiraaltje plande. Maar nu beveelt ze de gynaecoloog aan bij haar vrienden, omdat ze Krajewski de "meest empathische" arts vindt die ze ooit heeft gehad.
Wells herinnert zich dat Krajewski aan het begin van de afspraak voor de plaatsing van het spiraaltje het hele proces tot in detail uitlegde en benadrukte dat ze de procedure op elk moment kon stopzetten. Krajewski zegt dat dit haar praktijk is voor alle procedures, inclusief abortussen, omdat ze wil dat patiënten de risico's en voordelen volledig begrijpen en het gevoel hebben dat ze de regie over hun gezondheidszorg hebben.
Krajewski biedt patiënten na elke plaatsing van een spiraaltje ook een kopje thee aan – een gewoonte die hij heeft overgenomen van zijn werk voor Planned Parenthood en vergelijkbare klinieken. "Elke abortuskliniek waar ik ooit ben geweest, heeft die lekkere thee," vertelde Krajewski me, eraan toevoegend dat het meestal het personeel is dat voor deze versnaperingen betaalt, aangezien klinieken vaak met een krap budget werken.
Omdat het aanbrengen van lidocaïne extra tijd kost, zegt Krajweski dat sommige gynaecologen haar vreemd aankijken omdat ze het gebruikt voor spiraaltjes en endometriumbiopsieën. Dit was tien jaar geleden nog sterker het geval, toen het bewijs voor de effectiviteit van het medicijn minder uitgebreid was. Maar Krajweski zegt dat de reacties van haar patiënten bewijzen dat het medicijn wél werkt, en dat ze liever wat extra tijd neemt als dat het risico verkleint dat iemand haar praktijk verlaat met een geschonden en getraumatiseerd gevoel.
Krajweski's benadering sluit aan bij Tsevat's tweede theorie: mensen kunnen zich kwetsbaar voelen wanneer ze op zoek zijn naar abortuszorg – sommigen hebben te maken met economische instabiliteit, religieus stigma of huiselijk geweld – en daarom leren deze clinici om prioriteit te geven aan de autonomie en het comfort van de patiënten.
"Pijnmanagement is absoluut gekoppeld aan reproductieve autonomie, omdat het de behoeften, ervaringen en waarden van een persoon vooropstelt", vertelde Sadia Haider, voorzitter van de Society of Family Planning, me via e-mail. De verantwoordelijkheid ligt niet alleen bij individuele clinici, betoogt Haider; zorgsystemen zouden ook prioriteit moeten geven aan trauma-geïnformeerde zorg en gedeelde besluitvorming.
Maar nu steeds meer abortusklinieken sluiten, waarschuwde Okwandu dat een "verraderlijk gevolg" zou kunnen zijn dat minder klinieken pijnbestrijding voor spiraaltjes zullen aanbieden. Dit betekent dat meer patiënten die anticonceptie willen om de menstruatie onder controle te houden, zwangerschap te voorkomen of pijn te verminderen die wordt veroorzaakt door aandoeningen zoals endometriose, mogelijk pijnlijke ingrepen moeten ondergaan om er een te krijgen – als ze er überhaupt een kunnen krijgen. Zwarte vrouwen en mensen uit andere gemarginaliseerde gemeenschappen, samen met patiënten op het platteland en mensen met een laag inkomen, zullen de gevolgen enorm voelen, zei ze.
Wells hoeft zich daar voorlopig geen zorgen over te maken, want haar spiraaltje is voldoende voor de komende twee presidentsverkiezingen. Binnenkort heeft ze ook geen last meer van haar menstruatie: binnen een jaar na het plaatsen van een spiraaltje stoppen de meeste mensen met menstrueren. En niet ongesteld worden is op zich al een vrijheid.
