Publieke Omroep | »Klar« op NDR: Julia Ruhs is weer in de lift

De CDU mengt zich in de cultuuroorlog. Het is het oude rechtse spelletje van publiekelijk onzin verkondigen en vervolgens beweren gecensureerd te worden. Tot nu toe was dit de favoriete tactiek van de AfD. Nadat de NDR woensdag aankondigde dat ze journaliste Julia Ruhs niet langer zou toestaan ​​het programma "Klar" te presenteren, schreeuwden conservatieve politici. Deze beslissing was "zeer problematisch" (Jens Spahn), een "extreem slecht signaal" (Daniel Günther), en Carsten Linnemann betreurde een "nieuw dieptepunt in de debatcultuur in Duitsland" en eiste consequenties – bijvoorbeeld dat de uitzendrechten zouden kunnen worden bevroren "zodat er eindelijk druk wordt opgebouwd voor hervormingen."

Wanneer de conservatieven "hervormingen" eisen, wordt het meestal erger. Ook dit is een verdraaiing van de feiten. Nadat zo'n 250 NDR-medewerkers in een interne protestbrief over Ruhs klaagden, waarin ze beweerden dat ze "een aantal principes van ons journalistieke werk" had geschonden, wilde de NDR haar niet langer als presentatrice, maar BR wel – ze blijft daar, dat is het federale systeem.

Bij BR was de 31-jarige Ruhs, voormalig beursstudente van de Konrad Adenauer Stichting voor jonge journalisten, "de afgelopen twee jaar steil en soepel afgegleden naar de nichemarkt van 'conservatieve, jonge vrouwen in de publieke omroep'", aldus het Duitse weekblad "Die Zeit". Ze leek echter relatief weinig persoonlijkheid te hebben toen "Der Spiegel" haar bezocht voor een profiel.

Maar de critici schijnen de domme te zijn. Ze presenteerde drie afleveringen van "Klar", die zich richtten op migratie , landbouw en het coronavirus, op een zeer sensationele manier, en beweerde op die manier "een verloren doelgroep terug te winnen". De CDU gebruikt een soortgelijk argument wanneer ze politiek dichter bij de AfD komt om die te verzwakken.

Ruhs omschrijft haar politieke standpunt als "centrumrechts" en beschouwt zichzelf als slachtoffer van "intriges" bij de NDR: "Voor hen begint rechtsradicalisme waarschijnlijk wanneer je bijvoorbeeld zegt dat je de standpunten van Friedrich Merz waardeert", vertelde ze in de podcast "Table Media". Het hele proces zou goed van pas moeten komen in Ruhs' marketingcampagne voor haar onlangs gepubliceerde debuutboek. Het heet "Left-Green Opinion Power" en is bedoeld om te waarschuwen voor de "verdeeldheid van ons land" waarin linkse morele manipulators zogenaamd de dienst uitmaken. Het is gewoon vreemd dat de rijken steeds rijker worden.

Het idee dat de media in linkse handen zijn, is al eeuwenoude conservatieve propaganda sinds Helmut Kohl. En zelfs als men "links" alleen wil begrijpen als een gematigde, sociaaldemocratische vorm van eisen voor betere onderwijsmogelijkheden en meer medezeggenschap op de werkvloer, is het nog steeds nooit waar geweest. Want sinds Willy Brandt, de eerste en laatste linkse bondskanselier, is er nauwelijks iets van in de praktijk gebracht.

Er zijn momenteel een paar progressieve podcasts en drie linkse dagbladen in Duitsland die het met een kleine oplage ternauwernood redden (nd, Taz en JW) – dit "linkse opiniemacht" noemen is een slechte grap. Donald Trump is dol op dat soort dingen, en de AfD ook. En de CDU is weer helemaal terug.