Beste LGBTQ – kunnen we wat stiller zijn?

Het volgende scheldwoord van het jaar zou "LGBTQ" moeten zijn. En niet alleen omdat het een tongbreker is. Lesbiennes, homo's, biseksuelen, transgenders en queers – mensen met een seksuele geaardheid die afwijkt van de heteronorm. Niets ten nadele van die mensen! Ze moeten doen wat ze willen en leven zoals ze dat willen. Maar misschien mag het wat rustiger?

Er zijn verschillende redenen waarom ze zo luidruchtig zijn: Ten eerste vormen ze een minderheid. Minderheden moeten luidkeels hun stem laten horen om gehoord te worden. Bovendien is het een kwestie van tijd: we leven in een tijdperk van overgevoeligheid, waarin bijna iedereen zichzelf als slachtoffer ziet en daar graag op een pompeuze, klagende manier over opschept – meestal in de verwachting dat iemand zich publiekelijk verontschuldigt.

Het is bijna ondraaglijk hoe intens we dagelijks worden gebombardeerd met LGBTQ-kwesties – of het nu op televisie is of elders: van de grammaticale onzin over gender tot queer-relaties in elke andere primetime tv-serie. De LGBTQ-missionarissen op de zenders en elders vergeten de meerderheid: ongeveer 88 procent van de Duitsers is heteroseksueel, 49 procent leeft in gezinnen en 75 procent heeft geen immigrantenachtergrond. Misschien moeten we voor de verandering eens aan hen denken – ongeacht wat de met de vinger wijzende morele elite denkt.

Wie zich aan de auteur ergert, is gedoemd om om drie uur 's nachts wakker te worden en "ElDschiBiTiKiu" duizend keer te herhalen – tot het monster van hun lippen rolt. Dan voegt hij er een plus aan toe en begint alles weer opnieuw.