4 bin 500 yıllık kayıp tapınak ortaya çıktı

10 bin metrekareyi aşan büyüklüğüyle dikkat çeken yapı, Mısır Beşinci Hanedanı döneminde hüküm süren Firavun Nyuserre Ini’nin emriyle inşa edildi. MÖ yaklaşık 2420–2389 yılları arasında tahta çıkan Nyuserre Ini, Güneş Tanrısı Ra’ya olan bağlılığıyla biliniyordu. Tapınak, Ra’ya adanmış en büyük ve en önemli yapılardan biri olarak değerlendiriliyor.

Mısır Turizm ve Eski Eserler Bakanlığı’na göre tapınakta, dini etkinliklerin yer aldığı halka açık bir takvim taş bloklara oyulmuştu. Ayrıca yapının çatısı, gökyüzü ve astronomik gözlemler için kullanılıyordu. Fotoğraflar, hiyeroglifli duvar parçaları, beyaz kireçtaşından oyulmuş taşlar ve çok sayıda çömlek parçası gibi iyi korunmuş buluntuları gözler önüne seriyor.

Tapınak alanı ilk kez 1901 yılında Alman arkeolog Ludwig Borchardt tarafından tespit edilmişti. Ancak yüksek yeraltı suyu seviyesi nedeniyle uzun yıllar kazı yapılamadı. 2024’te başlayan yeni kazılarla birlikte, daha önce Nil’den taşınan tortular altında kalan yapının yarısından fazlası ortaya çıkarıldı.

Kazılar sırasında tapınağın ana girişi, orijinal giriş zemini ve giriş sundurmasına ait olduğu düşünülen dairesel bir granit sütun bulundu. Ayrıca koridor duvarlarının taş kaplamaları, granit kiremitler, kapılar ve çeşitli mimari unsurlar gün yüzüne çıkarıldı. Tapınağın kuzeybatı bölümünde, çatıya çıkan iç merdiven kalıntıları ve yapıyı Nil Nehri’ne ya da kollarından birine bağladığı düşünülen bir rampa da tespit edildi.

Kazı eş başkanı arkeolog Massimiliano Nuzzolo, tapınağın çatısının astronomik gözlemler için kullanıldığını, ancak dini festivallerin burada yapılmadığını belirtti. Alt bölümün ise Nil’den gelen tekneler için bir yanaşma alanı olarak işlev gördüğü ifade edildi.

Kazılarda ayrıca, antik Mısır’a ait “Senet” adlı oyunun iki ahşap parçası bulundu. Modern satrancı andıran bu oyunun, tapınak daha sonra yerleşim alanına dönüştüğünde bölgede yaşayanlar arasında popüler olduğu düşünülüyor. Ön incelemeler, tapınağın ibadet işlevi sona erdikten sonra küçük bir yerleşim alanı olarak kullanıldığını gösteriyor