Kutsal gizemlere karşı ironik, şüpheci ve inanılmaz derecede açık bir Montale

Aynı konu hakkında:

Haziran 1925'te Eugenio Montale, Piero Gobetti ile birlikte ilk antolojisi Ossi di seppia'yı yayınladı. Yüz yıl sonra, eleştirmenler, okuyucular, profesörler ve her yaştan öğrenciler hala limonlarla, İngiliz boynuzlarıyla, şişelerin keskin kırıklarıyla, ışıkla çılgına dönmüş ayçiçekleriyle boğuşuyor. Sözde "nesnelerin şiirselliği" Montale'de her zaman yorumlanması zor bir uzaklığı ima etmiştir : bir sen, nihai bir alıcı, dolaşan egonun sürekli yöneldiği bir kimlikler mozaiği. Bu, Cenevizli yazarın ilk derlemeden sonuncusuna kadar tüm lirik benzetmesi için geçerlidir (eğer Altri versi ve Poesie disperse'i Opera in versi, Einaudi 1980'in saf ekleri olarak kabul edersek): bu, Mondadori "Specchio"da (Alberto Bertoni ve Guido Mattia Gallerani'nin yorumları, Cesare Garboli ve Giorgio Orelli'nin denemeleriyle, 480 sayfa, 22 avro) yeni basılan Quaderno di quattro anni'dir .

İlk olarak 1977'de yayınlanan ve Nobel Ödülü zamanında yazılmış yüz on bir kompozisyondan oluşan Quaderno di quattro anni, gerçek anlamda bir edebiyat ve yaşam anlatısıdır . En önemli karakterler Annetta-Arletta-Capinera'dan Clizia ve Mosca'ya geri döner. Zorunluluğun ölümcül teması ve bir geçişin, şansın kırık ağlarından bir göçün, laik bir mucizenin olasılığı geri döner - büyük bir Ringkomposition'da olduğu gibi. Morgana'da olduğu gibi: "Gecenin Kraliçesi, Cordelia'm, / Brunilde'im, sabahın ilk ışıklarında kırlangıcım, / beynim dalıp gittiğinde bakıcım, / kılıcım ve kalkanım, / ne yazık ki izler nasıl da kayboluyor / bizim hızımızda / bizi gözeten Eller tarafından, en zalim / iki insanı koruyanlar tarafından. / İnancımızın eksik olduğunu yazdıklarını söylediler. / Belki de bunun için bir vekilimiz vardı".

Ayrıca kitapçılarda “Lo Specchio” için Fuori di casa (Marco Forti'nin giriş yazısı, Mondadori, 180 sayfa, 18,50 avro) bulunmaktadır; bu, çoğunlukla 1946'dan 1964'e kadar Corriere della Sera'da çıkan bazı hoş raporların 1969 tarihli bir koleksiyonudur. Cinque Terre, Büyük Britanya, New York, Yunanistan, Orta Doğu: Montale, şiirsel meslektaşlarından oldukça farklı bir felsefe ve psikolojik tutumu devreye sokar. Eleştirmenler – düzyazı ile lirik arasındaki bazı biçimsel benzerliklerden destek alarak – bu makalelerin neredeyse mekanik olarak şiirsel metinle ilişkilendirileceğini, bunun da kaba gazetecilik raporundan aynı ve aslında daha yoğun bir deneyimi temsil ettiğini varsaymışlardır . Bu kırılma oyununda yadsınamaz yorumlayıcı avantajlar olmasına rağmen, Fuori di casa'da toplanan parçalar, Satura'da ele alınacak temaları önceden tahmin ederek ironik bir Montale avant la lettre'ye ses veriyor, kesinlikle Enrico Testa'nın da belirttiği gibi, kendisinin övgülerini söylediği İngiliz züppesinin figürüne çok benziyor. Kısacası, "muhteşem ve ilerici kaderlere" şüpheyle yaklaşan, siyasi çalkantıların ve toplumsal ve kültürel farklılıkların ciddi bir gözlemcisi, yine de gizemlere açık, bireyin tekilliğine yönelmiş bir Eugenio .

Montale'nin, VI. Paul'ün Kutsal Topraklar'a yaptığı seyahat sırasında Corriere muhabiri olarak yazdığı iki makaleyi (Da Gerusalemme divisa ve Noterelle di uno dei Mille) düşünün: "Tanrı'nın ülkesindeki" karşılaşmanın ışığında, kutsala dair güçlü, garip bir şekilde iddialı bir farkındalık ortaya çıkıyor. "Tanrı'nın ocağında", "diğer yerlerden daha kaynayan ve çalışkan", "bir şey olduğunu" inkar etmek imkansız. Quaderno genovese'nin çok genç Montale'sini ayırt eden ve son dönemin metinlerinde daha bulanık, Gnostik, antinomik görünen foi du charbonnier yeniden canlandırılmış gibi görünüyor . Şairin kendi itirafına göre, Gethsemane Bahçesi'nde "en katı kalpli insan bile, Kurtarıcı'nın uzun ve kesintisiz bir geleneğe göre üzerine yattığı ve ağladığı iki bin yıldan fazla eski taş levhayı gördüğünde duyduğu duyguyu bastıramaz".

Bu konular hakkında daha fazlası: