<em>The Last of Us</em> 2. Sezon 5. Bölüm Özeti

2. sezon 4. bölümün özetini mi arıyorsunuz? Aradığınızı bulduk .

Pedro! The Last of Us 2. sezon hakkında çok sayıda sorum, yorumum ve endişem vardı. 5. bölüm—ama Pedro Pascal'ın tek bir "Hey, evlat"ı hepsini bir anda yok etmeye yetti. Elbette, bölüme doğru düzgün dalacağız ama evet—dizinin ortak yaratıcısı Neil Druckmann'ın Joel'i en son görmediğimize dair ipucu sonunda hayata geçti. Pascal'ın SNL setinde bir tıklayıcıyla dans ettiği o GIF'i düşünün.

Esquire'ın en sevdiği adamı bir kenara bırakırsak, 5. bölüm 2. sezonun bize şu ana kadar sunduğu her şeyin bir karışımı gibi - Wolves , Seraphites , Ellie ve Dina'nın romantizmi ve evrimleşmiş tıklayıcılarla kötü karşılaşmalar. Ve bu ille de iyi bir şey değil. Bunu en hafif eleştiri olarak söylüyorum - şu ana kadar sezonun tadını çıkarıyorum - ama The Last of Us açıkça Pascal sonrası gerçekliğinde kimliğini bulmak için hâlâ mücadele ediyor. The Last of Us video oyunları Joel'in ölümünden sonra aynı sorunu yaşadı, ama bu sefer hikayenin kimlik bunalımı biraz daha fazla hissediyorum. Bu sezon Bella Ramsey ve Isabela Merced'in performanslarından ne kadar keyif almış olsam da, Pascal kalibresindeki bir oyuncunun yerini hiçbir şey tutamaz.

Ellie ve Dina'nın aşk hikayesine odaklanmak yerine (ki bu Joel ve Ellie'nin 1. sezondaki karakter çalışmasının büyüsünü geri getirebilirdi ) The Last of Us duvara bir sürü alt hikaye fırlatıyor. Ellie ve Dina'nın farkında olmadan Seraphite-Wolf savaşına girmesini izlemek ne kadar ilginç olsa da, sadece iki taraftan birini takip ettiğimizde konunun dağıldığını hissediyorum. Havada Cordyceps mi? Dehşet verici! Hiçbir şey bilmediğim iki WLF karakterinden öğrenmektense, Ellie'nin bölüm sonu çılgınlığı sırasında gelişmeyi öğrenmeyi tercih ederdim.

Bununla birlikte, 5. bölüm yaklaşık 45 dakika uzunluğunda olduğundan, özete geçeceğim ve Joel'in dönüşünün gelecek haftaki bölüm için ne anlama gelebileceğinden bahsedeceğim.

"Kimse sana sormadı, orospu çocuğu" günlerinin geride kalmasına çok sevindim.

Perili, Ama Boş

Az önce bahsettiğim gibi, bu bölüm iki Kurt ile açılıyor - Jeffrey Wright'ın canlandırdığı Isaac'ın yer aldığı 5. bölümdeki geri dönüş sekansından bir lideri tanıyabilirsiniz. (Görünüşe göre WLF hareketinin kurucusu o.) Konuşmalarının TLDR'si şu: Artık havadaki sporlardan kordyceps virüsü kapabilirsiniz. Yani, şey, maskenizi takın! Ya da kendinizi doktorların en erken kordyceps hastalarını tedavi ettiği aynı koğuşta bulmayın. Sadece bir düşünce!

Sonra, hala WLF FM dinleyen ve Abby'nin saklandığı yere güvenli bir rota çizen iki favori sevgilimizle devam ediyoruz. "Üçgenleme" yaparken, Dina, Ellie'nin "okul odaklı olmayan" düşüncesini taklit ediyor, bu da birine tam bir aptal demek için çok eğlenceli ve cilveli bir yol. Ellie, açıölçer kullanmayı öğren! Kahramanımız buna o kadar üzülüyor ki, uygun bir yere yerleştirilmiş başka bir gitar daha buluyor, şarkı söylemeye başlıyor, sonra da nakarata kadar pes ediyor. Dina'ya tekrar katılıyor, Dina da Scars'ın Amish insanları gibi olması gerektiğini düşünüyor - spoiler, onlar Amish insanları gibi değil —çünkü teknoloji kullanmıyorlar. Sanırım bu, bir Yara'nın bir adamın vücudundaki iç organları boşalttığını gördüklerinde ikisinin de geri adım atacağı bir pozisyon.

Neyse! Sonunda yola koyulmaya karar veriyorlar ve ikili, Dina'nın köken hikayesi hakkında biraz daha fazla şey öğrenebilmemiz için bir kez daha yürüyüş ve sohbet gerçekleştiriyor. Cordyceps ilk kez dünyayı istila ettiğinde, Dina ve ailesi Santa Fe'deki ücra bir kulübede saklanmış gibi görünüyor. "Şimdi, bu hikayenin nasıl biteceğini biliyorsun," diyor Dina Ellie'ye, "çünkü artık Santa Fe'nin kuzeyindeki bir kulübede yaşamıyorum ve artık bir annem veya kız kardeşim yok. Ama herkesin geçmişi mahvolmuş ve hepimiz herkesin mahvolmuş hikayelerini duymuşken, bunun nasıl gittiğini düşünüyorsun?"

Kısaca: Bir akıncı annesini ve kız kardeşini öldürdü, sonra Dina akıncıyı öldürdü. Ancak Dina bu anı Ellie'ye bir ahlaki ders olarak kullandı; intikam intikamdır, kavgayı kimin başlattığı önemli değil. "Ailem önce onun halkına zarar verseydi bir fark yaratır mıydı?" diye sordu Dina. "Hayır. Hayır . Ve eğer onu öldürmeseydim, eğer kaçsaydı, sana söz veriyorum, onu sonsuza dek avlardım. Sonsuza dek."

Bu arada, etkileyici üçgenleme

Dina ve Ellie, saklambaç oynayan tıklayıcıların etrafta dolandığı Camp Wolf'a geri dönerler. İlk "Seni seviyorum" larını paylaştıktan sonra, evrimleşmiş canavarlarla dolu bir odayı alt etmeye çalışırlar, ancak hızla çevrelenirler ve alt edilirler. Günü kim kurtarır... ama... Jesse! Ve yıldız Young Mazino'nun dönüşü sadece The Last of Us için büyük bir moral kaynağı olmakla kalmaz, aynı zamanda onları beladan kurtarır. Jackson'ın onu kaçan ikiliyi kurtarmak için göndermediğini açıklar; bunun yerine, Tommy ile birlikte sabah Ellie ve Dina'yı kampa geri götürmek amacıyla kendi arama ve kurtarma görevlerine başlarlar.

Çok fazla çekişmeden önce, Seraphites'e rastlarlar - aniden Isaac'in Williams-Sonoma rutini bileğe tokat gibi görünür. Bağırsakları yere düşen bir Kurt'u sorguluyor ve/veya cezalandırıyorlar. Jackson üçlüsünün çalılarda hışırdadığını duyarlar ve onları kovalarlar. Kahretsin, Ellie. Belki de sabah eve gitmelisin .

5. bölümde Dina'nın geçmişi hakkında daha fazla şey öğreniyoruz ve bu pek de hoş bir hikaye değil.

Abby nerede?

Dürüst olmak gerekirse, bu bölümde çok fazla koşuşturma ve zıplama olduğu için "Yakety Sax" (Boots Randolph'a selamlar) melodisiyle özetliyormuşum gibi hissediyorum. Sırada - nefes al, nefes ver - Ellie, Nora'yı gördüğü WLF bölgesine geri dönüyor. Joel'i öldürdüğü gün Abby'nin ekibinin bir parçasıydı. Nora, Ellie ile bir saniyeliğine iyi geçiniyor, sonra bir anda kötü TV kötü adamına dönüşüyor. "Ölüm şekli korkunç bir şeydi. Evet. Evet, küçük orospu hak ettiğini aldı." Nora, sakin ol!

"Yakety Sax" tekrar çalsın! Nora tam da cordyceps sıçrama bölgesine doğru koşar. Ellie onu takip eder ve Ellie'nin çok sinirli olduğunu bilmeniz için, eklemdeki kırmızı ışıkları nazikçe yakar. The Last of Us'ın gerçekten Emmy'ye layık set tasarımına hayran kalmak için durur; duvara yapışmış, aşırı büyümüş mantarlarla kaplı, odaya cordyceps soluyan bir tıklayıcı da buna dahildir. Nora hızla enfekte olurken, Ellie elbette bağışıklık kazanır. Ellie, Nora'yı bulur ve onu Abby'nin yerini söylemesi için zorlamaya çalışır. "Ne yaptığını bilmiyor musun?" diye sorar Nora, Joel'den bahsederek. "O hastanedeki herkesi öldürdü. Senden bir tedavi üretebilecek tek yaşayan kişi de dahil. O, Abby'nin babasıydı. Ve Joel... Joel onu kafasından vurdu. Yaptığı şey buydu."

Ellie'nin cevabı? "Biliyorum." Yalan söyleyip söylemediğini görmek için en azından bir bölüm beklememiz gerekecek - oyun bunu yanıtlıyor, ancak burada hiçbir şeyi bozmayacağım. Eğer doğruyu söylüyorsa, Ellie'nin bu sezondaki ekran süresini büyük ölçüde yeniden düşünmemiz gerekiyor. Nora'yı copluyor ve ekran siyaha dönüyor.

Ama bu bölümün sonu değil. Ellie, Joel'in evindeki yatağında uyanır, neşeli ve mutlu görünür. Joel kapıyı açar ve tatlı bir "Hey, evlat." diyerek günaydın der. Bunun bir geri dönüş sekansı olduğunu varsaymalıyız - bir sonraki bölümde devam edebilecek bir şey - ama yine de Pascal'ı tekrar görmek güzel. Umarım oyuncuyu daha fazla görürüz ve Ellie'nin Joel'in kader seçimini bilip bilmediğine dair bazı cevaplar alırız.