MNAC, Sijena kararını etkisizleştirmek ve tabloların Barselona'da kalmasını sağlamak amacıyla teknik rapor taslağını sonuçlandırıyor.

Katalonya Ulusal Sanat Müzesi (MNAC), Yüksek Mahkeme'nin nihai kararına rağmen taviz vermeyi reddediyor ve Romanesk tabloları Sijena'dan son nefesine kadar kendi binasından taşımayı reddetmeye devam edecek. Müzenin müdürü Pepe Serra, yüksek mahkemenin kararının Mayıs ayı sonunda açıklanmasından bu yana ilk kez bu Çarşamba günü yaptığı açıklamada, "Karara uymak, onları [tartışmalı eserleri] yüksek bir hasar riskine maruz bırakmak anlamına geliyor" diye savundu. Ona göre, bu "belirli, bilimsel olarak kanıtlanmış risk" mevcut ve bunu sonuna kadar kullanmak istiyor. Nasıl mı? Bu eserlerin taşınmasına karşı tavsiyelerde bulunan bir dizi teknik ve bilimsel rapor hazırlayarak. Bu raporlar müzenin kendi koruma yöneticileri tarafından, ayrıca ICOMOS Uluslararası Duvar Resimleri Bilimsel Komitesi başkanı ve muhtemelen bu alandaki önde gelen uzman olan İtalyan Simona Sajeva gibi uluslararası üne sahip dış uzmanlar tarafından da sipariş edilecek.

Tüm bu raporlara ek olarak, MNAC'nin koruma başkanı Carme Ramells ve Katalonya Hükümeti, Kültür Bakanlığı ve Barselona Kent Konseyi tarafından atanan alan uzmanlarından oluşan çalışma grubunu oluşturan çeşitli teknisyenler tarafından imzalanan raporlar da olacak. MNAC'nin transferi durdurmak için tekrar mahkemeye gitmesinin ardından Aragon Hükümeti uzmanlarını geri çekti ve Mahkemenin şu ana kadar görmezden geldiği kararın uygulanmasını talep etti. Bu yeni bağlamda, müze bu uzmanların her birinin eserlerin durumu ve transferlerinin oluşturduğu tehlikeler hakkında kendi sonuçlarını çıkarmasını ve bunları imzalamasını, böylece konumlarını tamamen teknik bir bakış açısından doğrulamasını amaçlıyor.

Son on yılda kullanılan tüm belgelere eklenecek olan bu argümanların tamamı, yargı soruşturmacısı tarafından açılan son yasal pencerede yazılı bir muhalefet yoluyla sunulacaktır. Generalitat'tan (Katalan Hükümeti) avukatların yardım ettiği MNAC'de, kendi görüşlerine göre, eşsiz olduğu kadar değerli bir mirası ilgilendiren bir davanın çözümüne olanak sağlayacak, uygulanmayan kararların emsalleri olduğuna inanıyorlar. Serra, "Bu, 130 metrekarelik, kavisli bir şekle sahip ve binlerce yıllık, yanmış bir varlık. Yasal prosedürler bunun için çok kısa, çünkü alışılmadık bir şey," diye açıkladı.

MNAC'nin mütevelli heyeti, 1936'da Santa María de Sijena Manastırı'ndan çıkarılan 13. yüzyıl eserlerini iade etmesini gerektiren karara uyma ve uyma isteğini ifade etmiş olsa da, Kültürel İlgi Alanı (BIC) olarak kabul edilen bu mirasın korunmasının sağlanması gerektiğine inanıyor. Ve herhangi bir hareket, onarılması zor bir risk oluşturuyor. MNAC teknisyenleri, müzede 30 yıl boyunca sabit bir durumda olmalarına rağmen resimlerin bozulduğu yaklaşık 40 nokta tespit etti. Özellikle nem açısından bu kontrol olmadan, risk katlanarak artabilir.

Bu nedenle, mahkeme mülkün mülkiyetine karar verdikten sonra, mahkemenin uzman görüşüne dayanarak, Sijena Manastırı'nın bölüm evinin duvarlarını süsleyen duvar resimlerinin kalıntıları tehlikeye atılmadan karara uyulmasının mümkün olup olmadığına karar vermesi gerekir . MNAC bir ikilemle karşı karşıyadır: ya kırılganlığını bildiği bir BIC'yi korumada başarısız olma potansiyel suçuyla karşı karşıya kalacak ya da mahkemeye saygısızlık suçuyla karşı karşıya kalacak. Serra, müzeyi tarihindeki en kritik anlardan birine yerleştiren karardan bu yana medyaya ilk kez çıktığında, "Mülkü korumak ve teknik ekiplerimizi de korumak istiyoruz" dedi.

Serra ayrıca, resimlerin iade edileceği yerin teknik koşullarını bilmeden bir yer değiştirme planı uygulamanın imkansız olduğunu açıkça belirtti: Aragon Hükümeti tarafından Avrupa fonları da dahil olmak üzere yürütülen yenileme çalışmalarına rağmen eserleri uygun şekilde barındırma kapasitesi konusunda şüpheler bulunan Sijena Manastırı'nın bölüm evi. MNAC müdürü, sözlerinde çok ölçülü davranarak, bu duvar resimlerinin "hedefine ilişkin teknik veya resmi akreditasyondan" haberdar olmadığını belirtti ve şunları söyledi: "Nasıl yerleştirilecekleri bilinmeden bir kaldırma planı çizilemez." Bu, Huesca Mahkemesi'nin çözmesi gereken bir diğer konudur.

MNAC, Romanesk resimlerin kaldırılmasını önlemek için her zaman bu resimlerin aşırı kırılganlığını savunmuştur. Müdürü, bu argümanın mahkemelerin gözünde kaldırılmalarını ve son otuz yıldır sabit kalan çevre koşullarının kaybını önlemek için yeterli ağırlığa sahip olacağı konusunda "umut" ifade etmiştir. Aslında, bu zayıflığı vurgulamak için müze teknisyenleri, 1936'da yangın kurbanı olan bölüm evindeki resimlerin durumunu, 1960'ta kaldırılan ve karardan etkilenen diğer laik resimlerle karşılaştırmaktadır. İkincisiyle ilgili olarak Serra, alevlere maruz kaldıktan sonra kaldırılan bölüm evindeki resimler kadar ciddi olmadıkları göz önüne alındığında, onları iade etmekten başka seçenek olmadığını ileri sürmüştür.

Serra konuşması sırasında bir soruyu cevapsız bıraktı. Bunlardan birini Kültür Bakanlığı'nın tam çatısına koydu: Bakanlık neden Sijena duvar resimlerinin transferine karşı tavsiyede bulunan bir rapor hazırlamadı? Bir gazetecinin sorusuna "Kültür Bakanlığı'na sorulmalı," diye yanıt verdi ve müzenin mütevelli heyeti ile görüştükleri gerçeğini görmezden geldi. Ancak, Aragon Hükümeti'ne saldırmak için bir hamle yaptı ve MNAC'nin resimlerin sökülmesinden, transferinden ve nihai teslimatından sorumlu olacağı için, hükümetin karara uymada "hiçbir risk almadığını" bilerek transferi zorladığını savundu.

Serra Barselona'daki pozisyonunu savunurken, Aragon Parlamentosu PP, PSOE, Vox, CHA, A-TE ve PAR'ın Sijena Manastırı'ndaki duvar resimlerinin iadesi konusunda sunduğu altı yasa dışı öneriyi kabul etti, ancak Podemos girişimi onaylanmadı. Bu metinler Aragon Hükümeti'ni kararın uygulanmasını talep etmeye çağırıyor, ancak bazıları ayrıca Sijena'daki diğer varlıkların geri alınmasını ve Jorge Azcón hükümetinin Aragon'un kültürel varlıklarının bakımı ve onarımına ayrılmış bütçe tahsisleri için kaynak ayırmasını istiyor. Reddedilen Podemos yasa dışı önerisi, Sijena'daki duvar resimlerinin "nakli için mümkün olan en iyi çözüm" konusunda anlaşmaya varmak üzere atanan uzmanların "her türlü zorlamasını" reddeden bir madde içeriyordu.