Eduardo Basualdo: Villa Crespo'nun kalbindeki bir mağarada samimiyeti yeniden tesis etme önerisi

Tam olarak böyle ifade edilmeyen, sürükleyici bir deneyim .Villa Crespo'nun kalbinde kurulan bir mağarayla yakınlığı yeniden aktif olarak yeniden kurma önerisi. Eduardo Basualdo, Ruth Benzacar'da kömür çizimleri, kumaş ve demir bebekler ve bir varlığı gizleyen alüminyum bir mağara içeren In Media Res'i açtı.

In Media Res , halihazırda devam eden bir hikâyeyle bir anlatıya başlamak anlamına gelen edebi bir araçtır. Bu anlamda sergi, 2022'de Modern Sanat Müzesi'nde düzenlediği serginin bir devamı olarak görülebilir .

"Öte yandan, bu ifadeyi de sevdim, çünkü kulağa çok çirkin geliyor , bu kullandığım şiirsel kaynaklardan biri, sanki gerçekçilik gibi, fiziksel olarak gerçek bir ifadeyi yapmak gibi, bir şeyi ikiye bölmek gibi," diye açıklıyor Basualdo .

Sanatçı, bu açılış cümlesinde geleneksel yaklaşımdan koparak renkleri devreye sokuyor . Elbette bu kopuş tamamlanmış değil, çünkü çoğunlukla ziyaretçileri karşılayan odanın duvarlarına uygulanan iki renkten oluşuyor. "Bu bir kışkırtma," diye kabul ediyor sanatçı.

"Renklendirmek için renk kullanmıyorum ama onu her zaman malzemelerle ilişkilendiriyorum. Bu özel olanlar (kırmızı ve mavi) , kabloların acil durum terminalleri ve temiz kan ve oksijenli kanın dolaşım sistemiyle ilişkilidir ," diye açıklıyor.

Dolaşım sisteminden bahsedilmesi, serginin üç ekseninden birini tanıtıyor. Bir tarafta, sanki röntgenmiş gibi yapılmış kömürle çizilmiş iskelet çizimleri . Basualdo bunları neredeyse gerçek boyutlarda, yarım vücut çekimleriyle ve siyah beyaz olarak yapmış.

Ve bir başka, eksik sapma daha ortaya çıkıyor: bedenler gerçek gibi görünse de, küçük farklılıklar bize bunların fantastik imgeler olduğunu hatırlatıyor. Böylece, ikiden fazla gözü olan başlar, gövdeye gömülmüş kafatasları ve güneş gözlüğü takan iskeletler görüyoruz.

Birkaç çizimde aynı jest tekrarlanıyor: İçlerinde birkaç çift göz barındıran kafatasları . Görme, sanatçının daha önce çeşitli serilerde ele aldığı bir tema.

" Sanki gözlerimizi değiştirebiliyormuşuz gibi, kurgusal bir görüntü göstermek istedim . Çocuklar panoramik röntgen çektirirken, ön dişleri ve diğer tüm diş sıraları çıkmayı bekler. Bu durumda, tüm gözleri burada olan bir çocuğun röntgeni; doğuştan böyle. Yani, sanki bakışımızı değiştirme şansımız varmış gibi, sanki orada bizi bekliyorlarmış gibi," diyor Basualdo.

Kafatasları, dördüncü duvarı yıkıp ziyaretçiye ince bir suç ortaklığı hareketiyle doğrudan hitap eden bir tanesi hariç, profilden görünüyor. "Bu, sanki masaya ölümü dahil etmek gibi. Bu karakterin size bakma ve sizi de dahil ederek yürümeye devam etme konusunda kendine has bir yolu var . Bütün bunlar burada oluyor ve o kadar da ciddi değil. Son derece ciddi ve aynı zamanda değil. Yani bunda o eğlenceli, esprili hava var," diye öneriyor.

Basualdo, ilk kez mumlu kumaşla çalışmayı denediği heykellerden oluşan ikinci bir eser grubunu da sergiliyor . Bunlar, yapıları çelik çubuklardan yapılmış ve deri, post veya kanatçıklara benzeyen mumlu kumaş parçalarıyla kaplanmış bedenler. "Amaç, onları deri ve kemik ifadesine indirgemekti," diye açıklıyor.

Basualdo, bu noktaya kadar bedenlerin içini ve dışını keşfediyor . Serginin üçüncü ekseninde ise manevi düzlemle, samimiyetle etkileşim kuruyor. Büyük bir alüminyum folyo yapı, galerinin ana nefinin dörtte birini zeminden tavana kadar kaplıyor ve odanın ufkunda yükselen bir tepe gibi duruyor. Bu, daha önce Moderno'daki sergide kullandığı bir teknikti, ancak burada yapının derinliklerine inme olanağıyla yenilik yapıyor.

Alüminyum tepe, içinde girilebilen bir mağarayı gizliyor . İçeride geriye sadece dalıp karanlıkla bağlantı kurmak kalıyor; delikli kağıttan sızan hafif ışık ve sırtı bize dönük gizemli bir figür tarafından zar zor bölünüyor.

Media Res. Eduardo Basualdo'nun Ruth Benzacar galerisinde (Juan Ramírez de Velasco 1287) sergisi, 27 Ağustos'a kadar Salı'dan Cumartesi'ye 14:00 - 19:00 saatleri arasında ücretsiz olarak görülebilir.