Vaca Muerta gazının en az beklenen ihracat adresi

2030 yılının Nisan ayının başlarında bir sabah gazetede şaşırtıcı bir haber çıktı: Arjantin ilk sıvılaştırılmış doğal gaz (LNG) sevkiyatlarını gerçekleştiriyordu. Beklenmedik bir şey değildi, asıl hedef ABD pazarıydı.

Örnek olarak Hindistan, Almanya ve Avrupa ve Uzak Doğu'daki diğer ülkeler gibi daha önce başka ülkelerde de çeşitli Mutabakat Zaptı (MOU) imzalanmıştır.

Peki, bu ilk LNG sevkiyatlarının ABD'ye gitmesi nasıl mümkün oldu? 2025 yılına gelindiğinde, Amerika Birleşik Devletleri dünyanın en büyük gaz ihracatçısıydı ve dönemin başkanı, "del, bebeğim, del" sloganıyla, özellikle kaya petrolü ve kaya gazı olmak üzere hidrokarbon arama ve üretimini desteklemişti. Peki ne oldu?

Geleneksel olmayan hidrokarbon rezervuarlarının (örneğin gaz) geleneksel olanlara göre daha kısa bir ömre sahip olduğu ortaya çıktı. Sonuç olarak, geleneksel olmayan bir rezervuarın kullanım ömrü 20-25 yıl iken, geleneksel bir rezervuarın kullanım ömrü 25 ila 30 yıl arasında daha uzundur.

Bu, bir kaya yatağının işletilme şekliyle bağlantılıdır. Gazın "gözenekler" içinde bulunduğu ana kayanın parçalanması veya çatlatılması yoluyla gerçekleşir.

Bu, kuyunun hızla tükenmesini önlemek için yaklaşık altı ayda bir yatırım sıklığı gerektirir. Kuyu giderek tükenir ve rezervuar üretimini sürdürmek için sık sık yatırım yapılması gerekir.

ABD, kaya gazı üretimini 2004 civarında başlattı. Bu nedenle, daha önce de kuyularından elde edilen üretimin 2030 yılına kadar düşüşe geçeceğini savunmuştuk. Tesadüfen, Occidental ( OXY ) Kolombiya'nın başkanı olarak görev yaptığı dönemden beri tanıdığımız bir meslektaşımız, ünlü CERAWEEK 2025 toplantı-kongresinde, ABD kaya gazı üretiminin 2027/2028 yılına kadar düşüşe geçeceğini belirtti. Şu anda OXY Worldwide'ın başkanı olan ve bu konuda gerçek bir otorite olan Vicky Hollub'dan bahsediyorum.

O dönemde (2020'lerin ortası) elde ettiği son başarılar arasında, OXY'nin hidrokarbon üretim sürecinde hem çıkarma hem de işleme (rafinasyon) aşamalarında CO2 tutma kapasitesine ulaşması yer alıyordu. Bu, dünya çapında tüm sektör için öncü bir çabaydı.

İşte bu nedenle Arjantin, 2030 yılında LNG ihracatı için potansiyel bir pazara sahip. 1920'lerin ortalarından itibaren ortaya atılan bu fikirlere dayanarak, mevcut jeoekonomik izolasyonuna karşı başarılı bir şekilde rekabet edebilir.

Pazarlara olan uzun mesafe ve buna bağlı navlun maliyetleri sorunu, artık Kuzey Düğümü'nde, Amerika'da yeni ve çok daha yakın bir pazarla çözülecek; böylece yarımküre rotasından çok daha uzakta olan Asya'ya veya Akdeniz Avrupa'sına ihracat yapmak zorunda kalınmayacak.

Anlatılanlar, gelecek on yıla yönelik senaryolar dikkate alındığında, yalnızca inandırıcı bir gerçeklik değil, aynı zamanda uygulanabilir de görünüyor.

Günümüz dünyası (2025), milenyumun başlangıcına kıyasla değişti ve şüphesiz önümüzdeki 30 yıldan farklı olacak. Arjantin'in temel hedeflerine ulaşması için bu senaryoların alternatiflerini ve zorluklarını gözümüzde canlandırmalıyız. Bu durumda, LNG'sini uluslararası pazara ihraç etmek için en iyi alternatifler neler?