Mario + Rabbids: Kingdom Battle ve her şeyi neredeyse değiştiren çılgın fikirler

Nintendo ve Ubisoft , Mario + Rabbids: Kingdom Battle'ı duyurduğunda, birçok kişi bunu bir şekilde işe yarayan çılgın bir fikir olarak değerlendirdi. Mario karakterlerini yaramaz Rabbids'lerle birleştirmek pek olası görünmese de, Nintendo Switch'teki en başarılı sıra tabanlı strateji oyunlarından biri oldu.

Şaşırtıcı olan, nihai sonucun orijinal fikirlerle neredeyse hiçbir benzerliği olmaması. Kreatif direktör Davide Soliani'ye göre, ekip sıra tabanlı stratejiye karar vermeden önce bir düzineden fazla radikal olarak farklı konsepti değerlendirdi.

Reddedilen öneriler arasında müzik oyunları ve hatta birinci şahıs nişancı oyunları da vardı. Rabbids'in dev mantarları Call of Duty tarzında vurduğunu hayal edin: eğlenceli, tuhaf ve tamamen beklenmedik. Bu fikirler, ekibin yaratıcı özgürlüğünü ve iki farklı evreni, özlerini kaybetmeden birleştirmenin yollarını nasıl aradıklarını yansıtıyordu.

Sonunda ekip, en tutkulu oldukları tür olan sıra tabanlı stratejide karar kıldı. Bu seçim, eğlence, zorluk ve karakterlerin kişilikleri arasında mükemmel bir denge kurulmasını sağladı.

Oyuna silah eklemek büyük bir zorluktu. Shigeru Miyamoto'nun bunları onaylaması gerekiyordu ve kriterleri açıktı: eğlenceli ve renkli olmalıydılar. Bu, ekibin Mario evreninde inandırıcı ve serinin kendine özgü neşeli ve komik estetiğini koruyan bir tasarım bulana kadar birden fazla eskiz ve prototip oluşturmasına yol açtı.

Sonuç, Rabbids ve Mario dünyasına mükemmel uyum sağlayan, karakteristik mizahı kaybetmeden stratejik deneyimi zenginleştiren yaratıcı ve renkli silahlardı.

Mario + Rabbids: Kingdom Battle sadece ticari bir başarı elde etmekle kalmadı, aynı zamanda beklenmedik fikirlerden nasıl yenilik ve yaratıcılığın ortaya çıkabileceğini de gösterdi. Son oyun stratejiye odaklanırken, göz ardı edilen fikirler cesur ve yaratıcı bir yaratıcı süreci yansıtıyor.

Bu başarı, Kingdom Battle + Donkey Kong Adventure gibi genişlemelere ve devam oyunlarına yol açtı ve yaratıcı risk ile stratejik yönlendirme arasındaki dengenin video oyun endüstrisinde şaşırtıcı sonuçlar üretebileceğini kanıtladı.