Chelsea yıldızları şaşkın: Trump, Kulüpler Dünya Kupası'nın kazananlar kürsüsünde yuhalandı

Chelsea FC, FIFA Kulüpler Dünya Kupası finalini Paris Saint-Germain'e karşı kazandı. Ancak gözler Donald Trump'ın üzerinde. ABD başkanı, ilgi odağı olmak için elinden geleni yapıyor. Bu, her şeyin futboldan daha önemli olduğu bu finalin tipik bir örneği.

Ve aniden, korunaklı ortamlarından çıkıp ilgi odağı oldular. Pazar günü East Rutherford'daki MetLife Stadyumu'nda oynanan FIFA Kulüpler Dünya Kupası finali 26 dakika önce bitmişti. Chelsea FC, Donald Trump ve Gianni Infantino'nun arenanın çimlerinde yürürken, Şampiyonlar Ligi şampiyonu Paris Saint-Germain'i şaşırtıcı derecede çaresiz bir şekilde 3-0 yenerek "Dünya Şampiyonu" unvanını kazanmıştı.

ABD başkanı ve FIFA başkanı için kritik an gelmişti. Şimdi, New York'un dış mahallelerindeki bu beton kasede hiçbir şey abartılmamış, hiçbir şey düzenlenmemiş, hiçbir şey soluklaştırılmamıştı. Artık her şey gerçek, doğal ve saf duygularla ilgiliydi. Trump ve Infantino bunun gayet farkındaydı. Seyircilere dostça el salladılar, ancak tepki anında ve açıkça belliydi: yuhalamalar. Öyle yüksek sesli yuhalamalar ki, stadyum DJ'i bile müziğiyle onları bastıramadı.

Hoşnutsuzluk ifadeleri kimlere yönelikti?

Bu iki hoşnutsuzluk ifadesinin hangisine yöneltildiği belirsizdi. Sadece, zaman zaman radikal iç ve dış politikalarıyla dünya çapında birçok kişiyi yabancılaştıran ve Infantino'nun final öncesinde kendisini "büyük bir futbol hayranı" olarak tanımlamasına rağmen futbolla hiçbir bağı olmayan Trump. Yoksa prestijli etkinliği olan Kulüpler Dünya Kupası'nı bir gün önce New York'ta düzenlenen bir toplantıda "büyük bir başarı" ilan eden ve "kulüp futbolunun altın çağının başladığını" söyleyen Infantino'nun kendisi mi? Ancak belki de protesto sadece ikisine de yöneltilmişti.

Ardından, merkez çemberinde aceleyle kurulan sahnede Chelsea kaptanı Reece James'e altın kupayı birlikte takdim ettiler. Yıllardır bu tür onurlara alışkın olan Infantino, yerini sevinçli kazananlara bırakmak ve bir kez olsun sahnenin ortasına oturmamak istiyordu. Ancak Trump onu takip etmedi. James'in yanında durmaya devam etti, alkışladı ve hatta Chelsea oyuncularıyla birlikte sallandı.

Cole Palmer "biraz kafası karışık"

Bir yandan, bunda sevimli bir yan vardı. Trump, protokolü bilmeyen ama yine de törenin tadını çıkaran ve kutlamaya katılmak isteyen biri gibi görünüyordu. Öte yandan, tipik bir Trump'tı. Mesele asla başkaları değil, her zaman önce kendisiydi. 22. ve 30. dakikalarda isabetli şutlarla ilk iki golü atan ve João Pedro'nun üçüncü golünde (43. dakika) asist yapan Cole Palmer, "Biraz kafam karıştı," dedi. Ödül töreninde Trump'ın "sahnede" olacağını bildiğini, "ama kupayı kaldırdığımızda hala orada olacağından haberim yoktu."

Bu sahne, 13 Temmuz'daki finalin genel tablosuna uyuyordu. Görkemli bir ortam, görkemli bir sahne, bolca ünlü, bolca gösteriş - sadece futbol biraz dikkat dağıtıyordu. Bu, maçtan önce bile belliydi. Oyuncular ısınmalarını yeni bitirip soyunma odalarına döndüklerinde, devre arasında Kulüpler Dünya Kupası kupasının devasa, altın bir versiyonu dikildi. Önünde dört büyük, altın harf vardı: FIFA. Robbie Williams turnuva marşı "Desire"ı söylemeden önce, doğal olarak altın ceketli bir bando takımı çalıyordu. En azından rahat bir eşofman ceketi giymişti.

Altın, ihtişam, Gianni gravürleri

Altın ve ihtişam – işte Infantino'nun dünyası. Tek eksik, FIFA patronunun antik Roma'daki Sezar gibi bir savaş arabasıyla arenada dolaşması ve kalabalığın tezahüratlarına maruz kalmasıydı. MetLife Stadyumu onun Kolezyumu olurdu. Ancak Infantino sahada değil, kendi locasında – Trump ve eşi Melania'nın yanında – duruyordu. Üçlünün önünde: Bu turnuvanın gerçek kupası, doğal olarak tamamen altından yapılmış ve Tiffany tarafından tasarlanmıştı. Gianni Infantino ismi – bir değil, iki kez – kazınmıştı.

Infantino ve Trump, ABD milli marşını, uçuş gösterisini ve sayısız havai fişek gösterisinden birini izlediler. Bu finalin başlangıcı uzundu ve bir Super Bowl'u andırıyordu. Infantino, Kulüpler Dünya Kupası'nı Ulusal Futbol Ligi (NFL) finaliyle aynı kulvarda görmek istiyor.

Maç öncesi gösteri başlama saatini sekiz dakika geciktirdi

Finalin saat 15:00'te başlaması planlanmıştı, ancak gösteri başlama saatini erteledi. Milli marş sona erdiğinde, havai fişeklerin dumanı dağıldığında ve Chelsea ile PSG oyuncuları heyecanla beklenen finale başlamak üzere sahada olduklarında bile, bir dakika daha beklemek zorunda kaldılar. Programda, eski büyük boks maçlarında olduğu gibi mikrofonuna "Hadi gürültüye hazırlanalım" diye bağıran Michael Buffer da vardı. Stadyum ekranlarında on saniyelik bir geri sayım başladı ve ardından, sekiz dakika gecikmeyle, saat 15:08'de nihayet top yuvarlandı.

Chelsea, özellikle PSG'nin bu turnuvada bugüne kadar sergilediği performans ve uyumla oynadı. Fransız ekibi, yarı finalde Real Madrid'i ezip geçerek bu Dünya Kulüpler Kupası'nda sadece bir gol yemişti. Ancak Şampiyonlar Ligi şampiyonu, bu finalde son haftalardaki parlak formundan çok uzaktı. Ve bu büyük ölçüde güneybatı Londra'daki rakiplerinden kaynaklanıyordu.

Yedi oyun, 100 milyon dolardan fazla gelir

Teknik direktör Enzo Maresca, "Bu şampiyonlukla gurur duyuyoruz," diye vurguladı. Maresca ve Chelsea takımı, 28 Mayıs'ta Real Betis'i 4-1 yenerek Konferans Ligi'ni kazanmıştı. Ancak Kulüpler Dünya Kupası başarısının farklı bir boyutu vardı ve maddi açıdan çok daha kazançlıydı. Chelsea, yedi turnuva maçından 100 milyon dolardan fazla gelir elde etti. Sadece final zaferi bile 40 milyon dolar kazandırdı.

Infantino, gelecekte de bu tür meblağları toplamaya devam etmeyi planlıyor. Bir sonraki Kulüpler Dünya Kupası 2029'da yapılacak. Marecsa, "Bu turnuvanın Şampiyonlar Ligi kadar, hatta daha da değerli olacağını düşünüyorum," diyor. Infantino'nun duymayı sevdiği sözler bunlar. Chelsea oyuncuları turnuvanın sonunda stadyumun zemininde coşkuyla kutlama yaparken, arkalarından konfetiler yağdı. Rengi mi? Elbette altın rengi.