NFL, tydzień 1: Pięć rzeczy, które nam się podobały i których nie lubiliśmy, w tym opanowanie J.J. McCarthy'ego, nieoczekiwani bohaterowie i złe wibracje

Nadzieja jest wieczna, dopóki mecze nie będą miały znaczenia. A poziom nadziei w NFL zależy od tego, jak mocno zareagujesz na 1. tydzień.

Wystarczy cofnąć się o rok, aby uświadomić sobie, jak szybko wszystko się zmienia, na lepsze i na gorsze. W pierwszym tygodniu sezonu 2024 roku Commanders przegrali z Buccaneers różnicą 17 punktów. 49ers pokonali Jets 32:19, a kontuzje Christiana McCaffreya były jedynie drobnym zmartwieniem. Przez dwa tygodnieSaints byli najlepszą drużyną w NFL.

Na tak wczesnym etapie naprawdę trudno stwierdzić, co jest prawdą, a co nie. Zawodnicy pierwszego składu grają bardzo mało w okresie przygotowawczym, a nawet ci, którzy grają i prezentują się dobrze, mogą mieć problemy w pierwszym tygodniu.

Ale to, że trudno jest wyciągnąć wnioski z meczu z tego tygodnia, nie oznacza, że ​​jest to niemożliwe. Nie możemy wyciągnąć żadnych wniosków, ale możemy zidentyfikować pewne trendy, statystyki i zdarzenia, które nam coś mówią. Może to wpadki, które dobre drużyny pokonują, albo słabe drużyny nie nadążają. Może to początek czegoś prawdziwego.

Niezależnie od tego, patrząc na ligę jako całość, pierwszy tydzień przyniósł kilka niespodzianek, kilka świetnych meczów, sporo niewypałów i mnóstwo intryg dotyczących tego, co nas czeka. Oto pięć rzeczy, które nam się podobały – i pięć, których nie lubiliśmy – z pierwszego tygodnia.

Pięć rzeczy, które podobały nam się w 1. tygodniu JJ McCarthy nie załamuje się

JJ McCarthy nie rozegrał żadnego meczu, który liczyłby się od czasu, gdy Michigan pokonało Washington w finale mistrzostw kraju 8 stycznia 2024 roku. To było 610 dni temu. I, szczerze mówiąc, tak to wyglądało. Trener Kevin O'Connell powiedział, że ma nadzieję na łatwe rzuty McCarthy'ego, ale nic nie przychodziło łatwo. Po przyłożeniu i zdobyciu przyłożenia w trzeciej kwarcie wyglądało na to, że Minnesota wkrótce przekona się na własnej skórze o trudnościach i znojach młodego rozgrywającego.

Potem McCarthy się rozkręcił. Gra biegowa pomogła, ale młody rozgrywający też zaczął dokładać. W tym przyłożenia do Justina Jeffersona – nigdy nie jest to zły pomysł, gdy ma się problemy – iAarona Jonesa .

Następnie McCarthy pokazał jedną z bardziej imponujących i niedocenianych cech swojej gry: jest sportowcem.

Podziały są oszałamiające.

JJ McCarthy kontra Niedźwiedzie	1. 3 kwartały	4. kwartał
Ukończenia-Próby	7-12	6-8
Podania jardów	56	87
Całkowity TD	0	3
Jardy na próbę	4.7	10.9

Nie było to przyjemne. Niedźwiedzie z pewnością pomogły. Ale to było imponujące, niezależnie od okoliczności, a jeszcze bardziej imponujące, biorąc pod uwagę ich samych.

JJ McCarthy zapisuje się w historii NFL, prowadząc Wikingów do szokującego zwycięstwa nad Niedźwiedziami

Jalen Hurts to bardzo dobry biegacz. Silny biegacz. Inteligentny biegacz. Nie jest jednak szczególnie kreatywny. Kiedy kieszenie zawodzą i/lub nie ma możliwości pierwszego lub drugiego odczytu, sytuacja może się skomplikować. Potrafi za długo trzymać piłkę, cofać się poza kieszeń i w efekcie narazić się na wiele sacków, które powodują utratę mnóstwa jardów. Jego wskaźnik sacków wynoszący 9,5% w zeszłym roku był trzecim najwyższym w NFL.

W czwartek jednak Hurts pokazał swoje umiejętności w bieganiu, zaliczając dziewięć biegów na 63 jardy, dwa przyłożenia i pięć pierwszych prób. Gdy linie podaniowe nie były otwarte, konsekwentnie stawał na wysokości zadania i dawał z siebie wszystko.

Dla kontekstu, Hurts zaliczył tylko jedno przyłożenie po szarży w 2023 i 2024 roku . Ogólnie rzecz biorąc, jego szarża w czwartek zapewniła mu 7,1 spodziewanych punktów, najwięcej w jednym meczu od 2022 roku. W wieczór, w którym Saquon Barkley , AJ Brown i DeVonta Smith byli trzymani w ryzach, ponowne odkrycie przez Hurtsa szarży było ważnym krokiem naprzód i jednym z głównych powodów zwycięstwa Filadelfii.

Jak zauważył Nate Tice z Yahoo Sports , Herbert w zwycięskim meczu zChiefs w 1. tygodniu rozgrywek trafiał w skrzydłowych w ponad 82% swoich rzutów, co było najlepszym wynikiem w jego karierze.

Jego skrzydłowi z kolei spisali się na medal, co nie zawsze się udawało. Quentin Johnston trafił pięć z siedmiu podań na 79 jardów i zdobył dwa przyłożenia. Podobało mi się, jak Los Angeles wykorzystało go jako sprintera, który biegnie poziomo, a do tego naprawdę powinien być wykorzystywany. Zobaczcie, jak mknie przez boisko po dwóch złapanych podaniach na przyłożenie.

Potem jest Keenan Allen , który wrócił, jakby nigdy nie odszedł: siedem złapanych piłek, 68 jardów i przyłożenie. Sześć z siedmiu jego podań zakończyło się pierwszym podaniem (pozostałe padło na trzeciej próbie i 25 jardach).

I nie mogę uwierzyć, że wymieniam Ladda McConkeya jako trzeciego, ale proszę bardzo. Jest znakomity: sześć przyjęć na 74 jardy, w tym trzy przyjęcia z autu, dwa ze slotu i nawet jedno ustawione jako tight end!

Termin „niejednoznaczne pole ataku” (ang. „ambiguous backfield”) jest popularny w Fantasy Football , gdy próbuje się rozszyfrować, jak podejść do draftu zawodników z potencjalnej sytuacji, w której rozgrywający będą musieli grać w formacji by-committee. Jednak zarówno w Fantasy Football, jak i w prawdziwym futbolu, Jaguars i Commanders świetnie zaczynali z pozornie niejednoznacznych formacji ataku.

W Jacksonville Travis Etienne Jr. zdominował linię obrony, do tego stopnia, że ​​pewnego dnia po zwycięstwie 26-10 nadPanthers , Jaguars wymieniliTanka Bigsby'ego .

Etienne miał 16 biegów – więcej niż w jakimkolwiek meczu w zeszłym roku – na 143 jardy, co jest drugim najlepszym wynikiem w jego karierze. W tym 71-jardowy bieg.

Obejrzyj ten klip jeszcze raz i zobacz, jak delikatnie nacina piłkę, by przedostać się przez otwór i posłać Tre'vona Moehriga (nr 7) na murawę.

Tak, Etienne miał mnóstwo luk w defensywie Panthers, która w zeszłym roku była historycznie fatalna i nie ma w tym roku lepszego początku. Ale miał też kilka naprawdę dobrych ruchów bocznych, co było widoczne podczas tego 14-jardowego biegu.

Z drugiej strony formacja ataku Commanders pozostaje podzielona, ​​ale odnosiła sukcesy. Pięciu różnych zawodników zanotowało co najmniej jedno przeniesienie piłki, a Washington zgromadził 220 jardów biegiem przeciwko Giants , co jest drugim najlepszym wynikiem w pierwszym meczu sezonu od fuzji AFL i NFL w 1970 roku.

Jacory Croskey-Merritt poprowadził drużynę, zdobywając 82 jardy w 10 próbach, wliczając w to 42-jardowy bieg pod koniec:

Washington uwielbia to, że może połączyć jego szybkość, umiejętność łapania podań i wytrzymałość Austina Ekelera oraz niekonwencjonalne bieganie Jaydena Danielsa i Deebo Samuela, aby wytrącić obronę z równowagi. Jak dotąd, wszystko idzie dobrze.

Wszystkie 53 miejsca w składzie mają znaczenie i nie daj sobie wmówić, że jest inaczej. Jeśli tak, pokaż imJake'a Tongesa i Jacksona Hawesa .

Tonges, grający ze względu na kontuzję ścięgna udowego, której George Kittle doznał wcześniej, wykonał akcję w stylu Kittle'a w decydującym momencie meczu 49ers w 1. tygodniu przeciwko Seahawks , wracając po podaniuBrocka Purdy'ego i wysoko posyłając piłkę ponad Riqiem Woolenem, co dało zwycięstwo.

Według statystyk NFL Next Gen, było to najbardziej nieprawdopodobne podanie tygodnia, i to nie tylko ze względu na to, kto je złapał. Co za zagranie Purdy'ego.

Od natychmiastowego, klasycznego triumfu Bills 41:40 nad Ravens , było wiele wspaniałych momentów, a także mnóstwo nieprawdopodobnych zwrotów akcji. Zaraz po jednym z tych szalonych zagrań – fumble Derricka Henry'ego – nastąpił kolejny: 29-jardowe złapanie piłki przez Hawesa.

Hawes spędził pięć lat na Uniwersytecie Yale, zanim w zeszłym roku przeniósł się do Georgia Tech. Został wybrany w piątej rundzie draftu i był postrzegany głównie jako wyróżniający się blokujący tight end. Jego pierwsze złapanie piłki w NFL okazało się jednak niezwykle ważne. Tonges tymczasem nie miał ani jednego złapania w karierze od przejścia na zawodowstwo w 2022 roku. Tylko w niedzielę miał trzy.

Zwycięskie drużyny otrzymują zwycięski wkład od każdego członka swojej drużyny. Pierwszy tydzień był tego doskonałym przypomnieniem.

Poza sezonem pisałem o tym, jak bardzo CJ Stroud i Texans muszą poprawić swoją grę w radzeniu sobie z presją, i dawałem powody do nadziei, ale i sceptycyzmu, że to się uda.

W ciągu jednego tygodnia sceptycyzm zwycięża. Stroud zaliczył trzy sacki i był pod presją w ponad 41% swoich dropbacków. Przed rozpoczęciem „Monday Night Football” Texans mieli czwartą najgorszą ocenę blokowania podań według Pro Football Focus.

Żebyście nie myśleli, że to wszystko jest na szali, Stroud ma wciąż zły nawyk ustępowania pola, gdy ma kłopoty; stracił 37 jardów w trzech sackach. W zeszłym roku jego 7,8 jarda straconego na sack było czwartym najwyższym wynikiem w NFL. Oczywiście, trudno uciec, gdy twoje tackles po prostu zawodzi w ten sposób.

Przez cały słaby debiutancki sezon Williams miał dwa główne problemy: tendencję do zbyt długiego trzymania piłki (68 sacków) i nieumiejętność odbijania dalekich piłek (41% jego rzutów na odległość ponad 20 jardów było chybionych).

Potem nadszedł pierwszy atak sezonu 2025. Williams był punktualny i celny. Zdobył przyłożenie biegiem. Caleb Williams 2.0. nadszedł!

Nie tak szybko. Williams zaliczył dwa sacki w drugiej połowie, a także brutalnie celowo uziemił piłkę, co w znacznym stopniu przyczyniło się do upadku Chicago. Spudłował też, gdy DJ Moore był otwarty i miał szansę na przyłożenie, a mechanika nie była idealna. Były też pewne pozytywy – zwłaszcza jego szybkie tempo – ale przede wszystkim przypominało mu, że po swoim debiutanckim sezonie ma wiele do nauczenia się i oduczenia.

Naprawdę nienawidzę tego robić, a Chris Boswell, trafiając z 60 jardów na wagę zwycięstwa, prawie zepchnął kopaczy z tej listy. Ale po prostu nie dałem rady. Oto lista błędów kopaczy:

• Andre Szmyt nie wykorzystał dodatkowego punktu w trzeciej kwarcie i chybił celnego kopnięcia z pola z 36 jardów w czwartej kwarcie. Browns przegrali z Bengals 17:16.
• Younghoe Koo nie trafił z 44-jardowego pola, co wymusiłoby dogrywkę. Falcons przegrali z Buccaneers 23-20.
• Cairo Santos spudłował rzut z pola z 50 jardów w trzeciej kwarcie. Niedźwiedzie przegrały zWikingami 27-24.
• Jake Moody spudłował 27-jardowy rzut z pola i zablokował 36-jardowy rzut z pola. 49ers pokonali Seahawks 17-13, ale mimo to...
• Tyler Loop nie wykorzystał dodatkowego punktu. Ravens przegrali z Bills 41-40.

Zdarzały się już wpadki i będą się zdarzać częściej. Ale ten tydzień był wyjątkowo trudny.

Ojej.

Obie drużyny miały swoich gwiazdorskich skrzydłowych, którzy wyraźnie okazali frustrację na boisku.Tyreek Hill nie był zadowolony , a Malik Nabers i Brian Daboll przeprowadzili ożywioną rozmowę , podczas której Nabers stwierdził, że „energia nie jest odpowiednia” w całym ataku. Obie drużyny nie zdobyły dwucyfrowej liczby punktów. Daniel Jones w jakiś sposób sprawił, że obie drużyny wypadły źle, pokonując Dolphins 33:8, podczas gdy jego poprzedni zespół, Giants, przegrał z Commanders 21:6, a Russell Wilson celnie podał mniej niż połowę swoich podań.

Wygląda na to, że obie drużyny mogą się szybko załamać. Giants przegrali trzy ostatnie mecze otwierające sezon i w tych trzech meczach mieli przewagę 89-12(!). Porażka w meczu otwierającym jest w porządku, ale nie ma szybszego sposobu na zniszczenie nadziei na sezon niż całkowite zmiażdżenie – i pokazanie beznamiętnego występu w ataku – w meczu otwierającym. Czas Jaxsona Darta zbliża się wielkimi krokami.

Zapomnij o tym. Jest sposób, żeby zabić nadzieję szybciej. Pierwsze cztery akcje ofensywne Dolphins to przechwyt, fumble, punt, przechwyt. Tua Tagovailoa był fatalny. Jones dosłownie zmiażdżył niedobory w defensywie. Wszystko jest złe.

Przykro mi, ale to nie jest dobre.