Złoto w końcu powstało: zderzyli materię i zmienili historię

Jak wynika z artykułu opublikowanego w czasopiśmie Physical Review Journals, w przełomowym eksperymencie przeprowadzonym w CERN jony ołowiu zderzano z prędkościami zbliżonymi do prędkości światła. Podczas zderzenia powstało niezwykle silne pole elektromagnetyczne, które wywołało przemianę jądrową w jądrze ołowiu.

W trakcie tego procesu 3 z 82 protonów w jądrze ołowiu uległy tymczasowemu oddzieleniu. W ten sposób jądro natychmiast przekształciło się w strukturę posiadającą 79 protonów, czyli w jądro złota. Ta niezwykła przemiana nastąpiła w ułamku sekundy i równie szybko się zakończyła.

STULETNIE MARZENIE SPEŁNIŁO SIĘ W LABORATORIUM

Przez całą historię alchemicy poszukiwali sposobów na przekształcenie ołowiu w złoto, lecz dopiero później zrozumiano, że metody chemiczne są niewystarczające. Rozwój fizyki jądrowej i nauki o cząstkach w XX wieku udowodnił, że tego typu transformacje na poziomie jąder atomowych są możliwe jedynie poprzez reakcje jądrowe.

Eksperyment przeprowadzony w CERN wykazał, że przemiana ołowiu w złoto nie jest już tylko mitem, lecz że można ją zmierzyć naukowo.

JAK PRZEPROWADZONO EKSPERYMENT?

Jądra ołowiu zostały przyspieszone i zderzone tak, że osiągnęły prędkość równą 99,999993% prędkości światła. Ogromne pole elektromagnetyczne powstające podczas tych zderzeń powodowało drgania w strukturze jądra, inicjując proces znany jako „separacja elektromagnetyczna”. W tym procesie generowany był krótkotrwały impuls fotonowy, który powodował tymczasowe rozdzielenie protonów i neutronów w strukturze jądra. Po oddzieleniu się trzech protonów od jądra atom ołowiu przyjął strukturę atomową złota.

„OSIĄGNĘLIŚMY HISTORYCZNY SUKCES”

Marco Van Leeuwen, rzecznik zespołu detektorów ALICE, który przeprowadził eksperyment, złożył następujące oświadczenia na temat tego historycznego eksperymentu:

„Fakt, że nasze detektory mogą wykrywać duże zderzenia, które wytwarzają tysiące cząstek, a także delikatne procesy, które wytwarzają tylko kilka cząstek, pozwala nam szczegółowo badać elektromagnetyczne procesy konwersji jądrowej. To dla nas bardzo ekscytujące”.