100 dni przed sezonem: nazwy drużyn futbolu akademickiego, mecze, wątki, które należy śledzić, odliczając dni do sezonu 2025
Co roku, począwszy od 2014 r., my tutaj w CBS Sports korzystamy z okazji, aby uczcić zbliżające się nadejście futbolu akademickiego, przedstawiając obszerną listę historii, przewidywań, palących pytań, nazwisk i gier, które należy odnotować w nadchodzącym sezonie. To 100-dniowe odliczanie jest równie ważną częścią naszego roku, jak dni mediów czy początek obozu jesiennego; zakończyliśmy wiosenne treningi, ale nie zabraliśmy się za pisanie, jeśli chodzi o nasze ostateczne prognozy na nadchodzący sezon.
Maj to czas na kręte wędrówki, dyskusje i debaty, gdy rozważamy, co czeka nas w sezonie futbolu akademickiego 2025, który bez wątpienia będzie pełen wyników, które udowodnią, że się myliliśmy, i występów, które sprawią, że ten sport będzie wydawał się właściwy. Za 100 dni będziemy mieć futbol akademicki, a nawet jeśli w harmonogramie Tygodnia Zero jest tylko kilka gier FBS, harmonogram obejmuje mecz konferencyjny między kandydatami do tytułu konferencji w obcym kraju — Kansas State kontra Iowa State w Dublinie w Irlandii. Gdy weźmie się pod uwagę te czynniki, trudno nie być romantycznym w stosunku do tego wielkiego, głupiego sportu, który tak bardzo kochamy.
Wracamy więc do tematu ze 100 nazwiskami, meczami i tematami do rozmów, aby przygotować grunt pod nadchodzący sezon, który rozpocznie się za 100 dni w tygodniu zerowym sezonu futbolu akademickiego 2025.
Poniżej kursy bukmacherskie z FanDuel Sportsbook.
Wybitne wątki fabularne1. Rozpoczyna się era Arch Manninga dla walczących o tytuł drużyn z Teksasu
Rozgrywający drużyny Texas Arch Manning uzyskał ocenę 100 jako kandydat wychodzący z Nowego Orleanu w klasie 2023, zachwycając skautów swoimi gabarytami, narzędziami, intuicją i umiejętnością rozgrywania akcji zarówno w obozie, jak i w grach na żywo. Każdy ruch Manninga od czasu przystąpienia do drużyny Texas, od zgubionej legitymacji studenckiej w pierwszym semestrze po kilka błyskotliwych zagrań jako rezerwowy w drugim roku, był wart własnego nagłówka. Teraz nadszedł czas, aby jeden z najbardziej obiecujących i rozreklamowanych kandydatów ostatniej dekady przejął pałeczkę. Texas rozpoczyna 2025 rok z Arch Manningiem jako rozgrywającym wyjściowym — nie „co by było, gdyby” za Quinnem Ewersem, ale prawdziwym QB1 w centrum uwagi dla drużyny, którą niektórzy mają jako numer 1 wchodząc w sezon.
Teksas rozpocznie również rok 2025 meczem wyjazdowym z Ohio State, aktualnym mistrzem kraju, w meczu rewanżowym za ubiegłoroczny półfinał College Football Playoff.
Nie wystarczy, że jest Arch Manningiem , nazwanym na cześć patriarchy pierwszej rodziny rozgrywających. Jest też w Teksasie w czasie, gdy dumny program Longhorns działa na poziomie, jakiego nie widzieliśmy od 2009 roku. Steve Sarkisian miał Teksas grający w meczach o mistrzostwo konferencji i półfinałach krajowych w każdym z dwóch ostatnich sezonów, a dzięki znakomitej rekrutacji i zasobom ma jeden z najlepszych składów w kraju po ustanowieniu nowych rekordów programu w NFL Draft w dwóch kolejnych sezonach. Teksas byłby już jedną z największych historii sezonu bez gwiazdorskiej mocy swojego nowego startera, ale ponieważ jest to długo oczekiwane przybycie Archa - i ze względu na to prestiżowe starcie w tygodniu 1 - jest to prawdopodobnie historia, która będzie miała najwięcej uwagi, gdy rozpocznie się sezon futbolu akademickiego.
2. Bis Ohio State
Buckeyes rozpoczęli poprzedni sezon jako jedna z największych historii w sporcie, z „gwiazdorskim składem” składającym się z wpływowych dodatków do portalu i znaczącego utrzymania NFL Draft. Więc jeśli zasnąłeś w przerwie meczu otwierającego sezon z Akron i obudziłeś się przy szkarłatnym konfetti spadającym 20 stycznia w Atlancie, wydawałoby się, że wszystko spełniło się zgodnie z oczekiwaniami. Rzeczywistość była oczywiście o wiele bardziej dramatyczna. Dramat pod koniec meczu w przegranej na początku sezonu z Oregon, defensywne trybuny wymagane do przetrwania fizycznej wojny w Penn State i ostatecznie porażka Michigan i fiasko z podnoszeniem flagi stworzyły zupełnie inną dyskusję wokół Buckeyes przed College Football Playoff. Ale, należy pochwalić Ryana Daya i przywódców drużyny, ponieważ Ohio State zmobilizowało się i znalazło część swojego najlepszego futbolu w idealnym momencie, aby wygrać cztery kolejne mecze z drużynami, które zajęły 9., 3., 4. i 2. miejsce w ostatecznym rankingu AP Top 25 w drodze do mistrzostwa kraju.
To był rok wyczerpujący emocjonalnie; w większości programów istniałby pewien bufor, jeśli chodzi o oczekiwania w kolejnym sezonie. Ale Ohio State nie jest większością programów, ponieważ subiektywne oczekiwania fanów są takie, że Buckeyes powinni walczyć o mistrzostwo kraju każdego roku. Gdy przygotowujemy się do 2025 roku, obiektywne oczekiwania są zgodne. Ohio State jest obecnie współfaworytem, wraz z Teksasem, do wygrania mistrzostwa kraju przy kursie +600, pomimo że Buckeyes stracili koordynatora ofensywy, koordynatora defensywy i 14 wyborów w drafcie NFL. Ohio State nadal ma prawdopodobnie najlepszego zawodnika ofensywnego (Jeremiah Smith) i defensywnego obrońcę (Caleb Downs) w kraju, ale to, jak mentalność „następny w kolejce” przekłada się na wielu wysoko zrekrutowanych zawodników, którzy zostaną wrzuceni w większe role z oczekiwaniami walki o tytuł, będzie ogromnym wątkiem fabularnym do śledzenia dla panujących mistrzów.
O tak, a dla Ryana Daya, szczególnie, 29 listopada w Ann Arbor szykuje się ważna historia. Zdobycie mistrzostwa kraju niewątpliwie złagodziło narastającą presję, ale wciąż ma za sobą serię czterech porażek w największej rywalizacji w tym sporcie.
3. Georgia i Alabama odpowiadają na rozczarowania z poprzedniego sezonu
W każdym sezonie od 2014 roku Alabama lub Georgia grały o mistrzostwo SEC. Grały ze sobą w Atlancie trzy razy w tym okresie i tylko raz tytuł SEC nie został zdobyty przez Crimson Tide lub Bulldogs. I chociaż Georgia kontynuowała tę passę, pokonując Teksas w dogrywce w zeszłym sezonie, żaden z dwóch czołowych programów SEC nie był zadowolony ze sposobu, w jaki zakończył się sezon.
Georgia może wygrała SEC po raz trzeci pod wodzą Kirby'ego Smarta, ale fakt, że Bulldogs zaoferowali jeden i koniec występu w College Football Playoff, ograniczył czas, w którym można było świętować ten tytuł. Kontuzja Carsona Becka w meczu o tytuł SEC niewątpliwie zmieniła charakter starcia, ale dziwne uczucie rozczarowania u fanów Georgii utrzymywało się, gdy Beck opuścił program — najpierw zgłaszając się do NFL Draft, a ostatecznie przenosząc się do Miami — a skład przeszedł pewne resety z powodu wyjść z draftu i dodania portali. Jeśli trudno ci wzbudzić współczucie dla programu Bulldogs, który miał 42-0 przeciwko wszystkim, którzy nie nazywali się Nick Saban przez trzy sezony (2021-23), jest to zrozumiałe. Ale chociaż tytuł SEC został zdobyty w zeszłym roku, było więcej porażek (3) niż w jakimkolwiek sezonie od 2018 roku i kwaśne zakończenie w playoff. Czy nastąpi odbicie formy w 2025 roku z odrobiną odpoczynku w składzie? A może dominacja nie jest już normą dla SEC, która w zeszłym sezonie sugerowała realną równość?
Sytuacja Alabamy jest z pewnością inna, ponieważ rozczarowania w zeszłym sezonie były obarczone przyzwyczajeniem się do braku Sabana na linii bocznej. Tak więc wszelkie rozmowy o oczekiwaniach po kampanii 9-4 są prawdopodobnie połączone z pewnym egzystencjalnym strachem, że seria się skończyła, nawet jeśli Kalen DeBoer pokazał momenty, w których Crimson Tide nadal popisywało się jako jeden z najlepszych programów w tym sporcie. Problemem Alabamy była konsekwencja, a niezdolność do gromadzenia sukcesów bez niepowodzeń uniemożliwiła Crimson Tide grę o tytuł SEC i udział w College Football Playoff. Epickie, wczesnosezonowe zwycięstwo nad Georgią nastąpiło natychmiast po zaskakującej porażce w Vanderbilt tydzień później. Następnie, po pozornym naprawieniu sytuacji dzięki miażdżącemu zwycięstwu w Baton Rouge przeciwko LSU, Alabama straciła przewagę w wyścigu SEC i CFP, przegrywając 24-3 z Oklahomą. Następnie Komitet Selekcyjny CFP wybrał 11-2 SMU nad 9-3 Alabama na ostatnie miejsce at-large, a Crimson Tide dodało zniewagę do urazu, przegrywając 19-13 z Michigan jako faworyt 16,5 punktu. Alabama, podobnie jak Georgia, musi nienawidzić sposobu, w jaki zakończył się poprzedni sezon i będzie chciała wyjść na boisko z nowym składem i świeżą kartą. Jeśli się odbiją, zostanie to uczczone, ale w dużej mierze zaakceptowane. Jeśli Tide nie zdoła obronić swojego miejsca na szczycie góry, będzie to większa historia i taka, która będzie wymagała cotygodniowych odpraw przez cały rok.
4. Era Shedeura Sandersa po Travisie Hunterze w Kolorado
Mówiąc o cotygodniowych odprawach, dwa kolejne lata doświadczeń Deiona Sandersa w futbolu Colorado przyniosły bezprecedensową uwagę Buffs i poziom prawdziwego sukcesu, którego nie przewidywano dla programu, który miał 1-11 jeszcze w 2022 roku. Droga Travisa Huntera do Heisman Trophy, Colorado kończące w czterokierunkowym remisie o pierwsze miejsce w klasyfikacji Big 12 i wiele więcej przełomu w 2024 roku znormalizowało posiadanie jednej z największych gwiazd futbolu noszącej słuchawki na linii bocznej na poziomie konferencji Power. Indywidualne sukcesy Huntera i Shedeura Sandersa odwróciły część uwagi od trenera Prime'a, a nasze dyskusje skupiły się na futbolu zamiast koncentrować się na tym, co było postrzegane jako nieortodoksyjne metody przerzucania składu przez portal transferowy.
Dwie ważne rzeczy wydarzyły się od czasu, gdy Sanders po raz pierwszy powiedział sali konferencyjnej pełnej graczy, że „przynosi swojego Louisa”, co zmieniło nasz obecny pogląd na tę transformację. Pierwsza i najważniejsza jest taka, że jego metody przyniosły rezultaty w postaci dziewięciu zwycięstw i miejsca w pierwszej 25 w zeszłym sezonie. Ale także z powodu zmieniających się zasad portalu i NIL, teraz widzieliśmy podobne zmiany w składzie w następstwie zmian trenerskich. Trenerzy pierwszego roku w Purdue, West Virginia, UCF i North Carolina będą mieli klasy portalu transferowego, które według 247Sports wahają się od 39 do 53 graczy, przy czym Barry Odom (53) i Rich Rodriguez (52) przyjmują co najmniej 50 transferów.
Ta pierwsza klasa portalowa Kolorado była niespotykanym dotąd wyjątkiem, ale biorąc pod uwagę ostatnie trendy, podejście Buffs oparte na portalach nie jest czynnikiem różnicującym. Kolorado zwiększyło również swoje umiejętności rekrutacyjne w szkołach średnich od czasu przybycia Sandersa, co dowodzi, że jest to personel, który chce budować przyszłość, a nie tylko nadchodzącą jesień. Teraz Kolorado jest oceniane na podstawie wyników, tak jak wszyscy inni, ale bez nacisku Travisa Huntera Heismana lub historii NFL Draft Shedeura Sandersa, uwaga skupi się z powrotem na głównym trenerze supergwiazdorze. Kolorado jest 10. na tablicy kursów na wygraną w Big 12 (+2700) i ma łączną liczbę zwycięstw przedsezonowych wynoszącą 6,5, więc kolejne pierwsze miejsce może nie być oczekiwane, ale to powinien być ponownie zwycięski sezon dla trenera Prime.
5. Bill Belichick wystawia na próbę „33. drużynę NFL”
Kiedy Deion Sanders pojawił się w Kolorado, przywiózł ze sobą syna, który mógł grać na poziomie NFL jako rozgrywający i ostatecznie zdobyć Trofeum Heismana z Jackson State. Trener Karoliny Północnej Bill Belichick przywiózł dwóch synów do sztabu defensywnego, garść starych kontaktów trenerskich i wizję programu zawodowego na poziomie college'u. Oferta sprzedaży zachwyciła wpływowych członków społeczności UNC i szybko niezwykłe małżeństwo Billa Belichicka i futbolu akademickiego doszło do skutku w Chapel Hill.
Minęło około sześciu miesięcy od konferencji prasowej, a wciąż nie wiemy, jak dokładnie będzie wyglądać drużyna, gdy w Labor Day rozpocznie się era Billa Belichicka przeciwko TCU. Dzięki 247Sports możemy śledzić transfery i transfery oraz prognozować, jak gracze mogą pasować do tabeli głębokości, ale między dwoma oknami transferów i przychodzącą klasą pierwszoroczniaków, będzie około 70 nowych nabytków od końca zeszłego sezonu. Słyszymy banały o byciu „33. drużyną” w NFL, gdzie trenują i przygotowują się jak profesjonaliści. Albo dyrektor generalny Michael Lombardi oferuje wizję drużyny, która jest „twarda” i dobra w środku pola, próbując naśladować drużyny SEC, które produkują więcej profesjonalnych graczy niż jakakolwiek inna konferencja. Na korzyść przekazu przemawia fakt, że wysokość i waga dodatków do portalu wskazują na to, że w wielu miejscach zawodnicy staną się wyżsi, ciężsi i dłużsi, ale nawet najbardziej oddani przedstawiciele mediów mają problem z zastosowaniem tych informacji w praktyce podczas otwartych treningów, na których strojach nie ma żadnych numerów.
Brak dostępności zawodników dla mediów, brak numerów na koszulkach podczas sesji otwartych i tak wiele ruchomych elementów w składzie sprawiają, że niemal niemożliwe jest mówienie o piłkarskiej stronie Billa Belichicka w UNC.
Wręcz przeciwnie, niezwykle łatwo było omówić niezwiązaną z futbolem stronę Billa Belichicka na UNC. Z powodu braku tematów związanych z futbolem, intryga Belichicka skupiła się na jego relacji z Jordon Hudson, jej roli w programie i wielu innych kwestiach. Widzieliśmy wiele oświadczeń na papierze firmowym uniwersytetu próbujących wyjaśnić lub obalić to, co zostało zgłoszone lub zasugerowane gdzie indziej, a nie do tego urzędnicy uniwersytetu mieli nadzieję wykorzystać ten papier firmowy, gdy zatrudnili Billa Belichicka za 10 milionów dolarów pensji, co wcześniej było niespotykane w futbolu UNC.
Słuchając komentarzy Belichicka na wiosennych spotkaniach ACC w tym tygodniu, wydaje się, że może być gotowy, aby zakończyć tę trasę medialną po wiosennych treningach i wrócić do futbolu. Będąc w pokoju z trenerami ACC, dyskutując o sporcie i, jak sam mówi, kontynuując naukę o rozgrywkach uniwersyteckich, lepiej przygotuje się na pracowite kilka miesięcy. Czerwiec to ogromny miesiąc dla rekrutacji, obóz jesienny rozpocznie się w sierpniu, a następnie, 1 września, Tar Heels rozpoczną sezon przeciwko TCU w Chapel Hill. Może wtedy Karolina Północna zacznie używać tego papieru firmowego do świętowania zwycięstw w futbolu, zamiast wyjaśniać raporty pozaboiskowe.
6. Penn State w końcu będzie miało swój przełomowy sezon: To celowo niejasne, ponieważ przewidywanie, że Penn State będzie miało dobry sezon, nie jest śmiałe. Nittany Lions są jedną z trzech drużyn o największych szansach na wygranie Big Ten — obok Ohio State i Oregon — według bukmacherów, a FanDuel Sportsbook ustalił ich łączną liczbę wygranych na 10,5. Ale nie chodzi tu o obiektywne wskaźniki sukcesu, a raczej o bardzo subiektywne odczucia fanów Penn State, którzy oglądali, jak jeden z najbardziej konsekwentnych programów ery College Football Playoff był o jedno lub dwa zwycięstwa od wyjścia z cienia rywali z konferencji, którzy zdobyli mistrzostwo kraju. Michigan i Ohio State zdobywają dwa ostatnie tytuły, co stanowi fascynujące tło dla Penn State wkraczającego w rok, w którym James Franklin jest tak naładowany, aby zrobić bieg, jak widzieliśmy od czasu, gdy przybył do Happy Valley.
Nie jest śmiałym stwierdzeniem, że Penn State będzie dobre, ale myślę, że wszystkie elementy są na miejscu z punktu widzenia zaangażowania, aby Nittany Lions mogli pokonać trudności w wyścigu Big Ten i o tytuł krajowy. Nawet tytuł Big Ten Penn State z 2016 r., który był pierwszym od 2008 r., wydaje się być traktowany z gwiazdką, a nie jako przełom, ponieważ to Ohio State, a nie Penn State, ostatecznie znalazło się w CFP. Niewielka różnica między Penn State a byciem mistrzem kraju w zeszłym sezonie przywróciła graczy, przyciągnęła znanych graczy i trenerów oraz zjednoczyła dumny program stojący za tym wysiłkiem. Mówię, że te inwestycje nie pozostaną bez godnego zwrotu.
7. Clemson Tigers zagrają w ostatni poniedziałkowy wieczór sezonu: Dabo Swinney czterokrotnie brał udział w College Football Playoff National Championship, wygrywając dwa razy, i chociaż od tego czasu powrócili do CFP dwa razy (2020, 2024), to wciąż nie pokazali tak wysokiego poziomu drużyn, które grały o wszystko w 2015, 2016, 2018 i 2019 roku. Wydanie Clemson z 2025 roku spełnia wszystkie kryteria tego, co uważamy za wzór do zdobycia tytułu dla Tigers. Mają jednego z najlepszych rozgrywających w kraju w osobie Cade'a Klubnika, linię defensywną wyróżniającą się niezawodnym talentem NFL i wszechstronnym zbiorem talentów, w tym weteranów i młodych, wschodzących gwiazd. Nazwiska takich graczy jak TJ Parker i Peter Woods pojawią się w symulacjach draftu NFL w 2026 r., ale także studentów drugiego roku, takich jak Bryant Wesco Jr. i TJ Moore, którzy błysnęli jako debiutanci w 2024 r.
8. Parzystość NIE będzie rządzić dniem w Big 12: Mamy bieżący fragment w Cover 3 Podcast omawiający Big 12 i jego odwróconą naturę, gdzie żadna drużyna nie powinna być faworyzowana o więcej niż przyłożenie przeciwko innej drużynie, a dosłownie każdy zestaw wyników jest wiarygodny, ponieważ liga jest „generatorem liczb losowych”. To z pewnością utrzymało się w zeszłym sezonie, ponieważ trzy z czterech drużyn, które zajęły pierwsze miejsce w tabeli ligi Big 12, zostały wybrane na 11. (Colorado), 13. (BYU) i 16. (Arizona State, ostateczny mistrz) w przedsezonowym sondażu medialnym. Odwrotna sytuacja miała miejsce również, ponieważ cztery z pięciu najlepszych drużyn w przedsezonowym sondażu medialnym — Utah, Oklahoma State, Kansas, Arizona — nie zakwalifikowały się nawet do meczu pucharowego w 2024 roku.
Ale myślę, że 2025 będzie odstępstwem od tego trendu, nie tylko z pewnymi wyraźnymi poziomami w lidze, ale faworyci przedsezonowi faktycznie spełnią swoje oczekiwania pod względem bycia na szczycie konferencji. Arizona State, Kansas State i Texas Tech są obecnie współfaworytami zakładów na wygranie Big 12, a podczas gdy drużyny takie jak TCU, Iowa State, Kansas, Baylor i Utah będą stanowić silną konkurencję, myślę, że zwycięzca konferencji pochodzi z tego tria. Arizona State może być trochę przed harmonogramem dzięki sukcesowi w drugim roku pod wodzą Kenny'ego Dillinghama, ale wczesne przybycie nie oznacza, że Sun Devils muszą wkrótce opuścić towarzystwo pretendentów, Texas Tech załadował skład w portalu transferowym, a Kansas State było o kilka zaskakujących porażek od spełnienia swoich oczekiwań w zeszłym sezonie. Jeśli Avery Johnson i Wildcats zdołają wyeliminować część tych kosztownych błędów, nie będzie im trudno zostać pretendentem nie tylko do tytułu Big 12, ale również zostać wybranym do College Football Playoff.
9. Trofeum Heismana po raz drugi z rzędu wygra zawodnik niebędący rozgrywającym: W zeszłym roku o tej porze w pierwszej 25. liście kandydatów na Trofeum Heismana nie było żadnego zawodnika niebędącego rozgrywającym, a ostateczny zwycięzca, Travis Hunter, był notowany z kursem 65-1. Teraz, po zwycięstwie Huntera i zajęciu drugiego miejsca przez rozgrywającego Ashtona Jeanty'ego, nastąpiła korekta rynku, ponieważ trzech zawodników jest notowanych w przedziale 50-1 lub wyższym, zgodnie z FanDuel Sportsbook. Istnieje kilka niezwykle łatwych wyników, które dają oczywistych zwycięzców Trofeum Heismana dla rozgrywających, takich jak Arch Manning prowadzący Teksas do tytułu SEC lub Drew Allar będący twarzą przełomu Penn State, ale w obu tych przypadkach — i kilku innych — każdy sukces drużyny mógłby zostać podzielony między wystarczającą liczbę uczestników, aby podzielić głosy. To właśnie tutaj takie opcje jak skrzydłowy drużyny Ohio State Jeremiah Smith, skrzydłowy drużyny Alabama Ryan Williams, rozgrywający drużyny Notre Dame Jeremiyah Love i inni mogą okazać się kuszące w okresie przedsezonowym, ponieważ głosujący na Heismana wyraźnie sprzeciwili się trendowi skupiania się wyłącznie na rozgrywającym, a zawodnicy niebędący rozgrywającymi zajęli odpowiednio pierwsze i drugie miejsce w zeszłorocznym głosowaniu.
10. Karuzela trenerów 2025-26 będzie burzliwa: Jak można się domyślić z naszej sekcji „Nowe twarze, nowe miejsca” poniżej, w sumie 25 programów FBS będzie miało nowych trenerów tej jesieni. Podczas gdy jest to dość normalna liczba dla całego (i rozwijającego się) FBS, konferencje mocy były mało ruchliwe. Dzieje się tak, ponieważ jest kilka miejsc, w których zatrzymano trenerów pod prawdziwą presją, a w połączeniu z innymi gorącymi zajęciami, może to doprowadzić do zmiany krajobrazu poza sezonem w zależności od tego, jak potoczą się sprawy tej jesieni. Floryda, Arkansas, Oklahoma i Auburn to niektóre z zespołów pod lupą, jeśli chodzi o analizę przyszłości, a to są rodzaje prac, które mogą wywołać efekt domina w całej branży na poziomie konferencji mocy. Jeśli dodasz do tego obserwację emerytalną i niektóre stanowiska w konferencjach mocy średniego szczebla, na których presja rośnie, łatwo dostrzec zbliżający się na horyzoncie potop zmian trenerskich.
Palące pytania11. Kto wygra rozstanie Nico-Tennessee? Josh Heupel i Tennessee odeszli od rozgrywającego Nico Iamaleava, stwierdzając, że nikt nie jest większy niż „Power T” w obliczu jednego z najbardziej publicznie omawianych „wycofanych” w nowoczesnej erze NIL. Iamaleava trafił do portalu transferowego, stając się natychmiast najlepiej ocenianym graczem okienka zimowego lub wiosennego, a ostatecznie trafił do UCLA. Tennessee uzupełniło stratę w pokoju rozgrywających, dodając byłego rozgrywającego Appalachian State i rozgrywającego UCLA na wiosnę Joeya Aguilara, który wypychany przez przybycie Nico staje się teraz postacią „zespołu na pierwszym miejscu” w historii sezonu Tennessee dla wielu fanów Vols. Podobnie jak w przypadku każdego głośnego rozstania, będziemy oceniać, jak Tennessee radzi sobie bez Nico i czy rozgrywający odnosi sukcesy bez Vols na prawie każdym kroku. Jeśli Nico znajdzie produkcję, która odpowiada jego potencjałowi w UCLA, to będzie w stanie odbić się od dramatu i utrzymać swój status certyfikowanego prospekta. Ale jeśli Tennessee znów będzie pretendentem do SEC i CFP, nawet bez dobrze opłacanego rozgrywającego, to Vols odniosą zwycięstwo w rozstaniu.
12. Jaką presję wywiera Mike Norvell na Florida State? Patrząc w próżni, działania programu futbolowego Florida State wskazują na trenera, który jest na gorącym krześle — lub przynajmniej zbliża się do niego. Całkowite zmiany w sztabie, obejmujące zarówno stanowiska koordynatorów, jak i nowych pracowników portalu transferowego na pozycji rozgrywającego i innych kluczowych stanowisk, wskazują na postawę „wygraj teraz”, którą często można zaobserwować, gdy wzrasta wewnętrzna presja. Gdyby kibice Florida State postawili na swoim, po kampanii 13-1 w 2023 r. nastąpiłyby dwucyfrowe zwycięstwa (lub coś zbliżonego) w 2024 r. i zwiększony poziom sukcesu w rekrutacji do szkół średnich, aby opracować plany na przyszłość dla programu zwycięskiego w mistrzostwach krajowych, dążącego do trwałego sukcesu. Zamiast tego nastąpił wynik 2-10, wspomniane zmiany poza sezonem i twardy restart oczekiwań, które sprawiają, że Florida State unosi się w niejasnościach między dobrym losowaniem telewizyjnym a potencjalną konkurencją dla najlepszych drużyn w swoim harmonogramie. Czy to wystarczająco dobre dla Florida State? Czy Norvell musi dostarczyć coś lepszego niż 7-5, aby uniknąć prawdziwych gorących rozmów? Możesz mi powiedzieć, że Florida State nadal wierzy w Norvella dzięki pracy, którą wykonał, aby przywrócić program na stabilny grunt i znaleźć sukces w 2023 r., ale jak długo ten kredyt bankowy wytrzyma?
13. Czy Dante Moore jest gotowy do dominacji? Oregon może być mniej widoczny dla drużyny, która wygrała Big Ten w pierwszym roku członkostwa w konferencji i wygrała 35 meczów w ciągu trzech sezonów ery Dana Lanninga. Bukmacherzy się nie poddają, wskazując Ducks jako jeden z trzech najlepszych kandydatów do ponownego wygrania Big Ten i jeden z pięciu najlepszych kandydatów do wygrania tytułu mistrza kraju. To dużo pewności siebie w stosunku do tego, jak Oregon zastąpi Dillona Gabriela i rekord programu 10 wyborów w NFL Draft, co oznacza duże oczekiwania wobec nowego rozgrywającego Dante Moore'a. Ducks przyglądają się Moore'owi od czasu jego rekrutacji do szkoły średniej, tracąc go jako późny flip do UCLA, zanim wrócił przez portal transferowy. Jeden rok Moore'a z Bruins przyniósł mieszane rezultaty, z 11 przyłożeniami do dziewięciu przechwytów w dziewięciu meczach, gdy został rzucony na głęboką wodę jako prawdziwy pierwszoroczniak. Spędził cały poprzedni sezon w Eugene, wspierając Gabriela, a teraz możemy zobaczyć prawdziwe rezultaty procesu rozwoju. Jako były pięciogwiazdkowy kandydat wychodzący z liceum, ma potencjał do gry na poziomie pierwszej rundy, a jeśli Oregon ma być pretendentem do tytułu krajowego, to prawdopodobnie musi grać na poziomie, który robi różnicę i zwykle przyciąga taką uwagę.
14. Jaki wpływ na boisko będą miały ruchy poza boiskiem w USC? Lincoln Riley widział, jak wielu graczy opuściło skład USC poza sezonem, ale Trojanie wykonali pewną godną uwagi pracę nad dodaniem portalu i powinni mieć kolejny konkurencyjny zespół w 2025 roku. Pierwszy rok w Big Ten nie przyniósł sukcesu godnego mistrzostw wygranych w poprzedniej erze, ale sposób, w jaki USC rywalizowało z najlepszymi drużynami w swoim harmonogramie, pokazał, jak blisko ten program był do ustanowienia statusu w Big Ten godnego swojej prestiżowej marki. W tym celu większość nagłówków wokół USC poza sezonem dotyczyła bardziej treningu lub poza boiskiem, ponieważ Chad Bowden przybywa jako nowy dyrektor generalny, a Trumain Carroll przejmuje rolę trenera siły i kondycji. Zawsze toczyła się dyskusja na temat zmiany kultury w USC, zarówno wewnątrz budynku, jak i dla osób wokół programu, która byłaby wymagana, aby Trojanie odzyskali dawną chwałę w erze współczesnej. Czy te zmiany, wraz z ubiegłorocznymi korektami defensywy, wystarczą, by zobaczyć postęp na boisku?
15. Kto będzie najlepszym rozgrywającym w SEC? Istnieje jeden odczyt wyników SEC z zeszłego roku, który mówi, że konferencja zbliżyła się jeszcze bardziej do NFL pod względem parytetu rok do roku. Miałoby sens, że konferencja, która wysyła najwięcej wyborów w NFL Draft, miałaby jakiś smak NFL, ale zazwyczaj, gdy SEC się pokonuje, dzieje się tak, ponieważ linie walki są dominujące, a rozgrywający mają problemy ze znalezieniem sukcesu. W zeszłym sezonie w całej lidze było wielu utalentowanych rozgrywających, ale w wystarczającej liczbie przypadków brakowało spójności gry, aby naprawdę podkreślić ofertę SEC na najważniejszej pozycji na boisku. Jednak gdy siedzimy tutaj 100 dni później, liga wygląda na naładowaną i może być gotowa na sezon odbicia na szczycie. Gdy już pokonasz Archa Manninga, Garretta Nussmeiera i LaNorrisa Sellarsa, nadal masz kilku nowych, obiecujących zawodników wyjściowych (Ty Simpson, Gunner Stockton, Austin Simmons) oraz transfery, które chcą zrobić furorę (Jackson Arnold w Auburn, Joey Aguilar w Tennessee), co pozwala sądzić, że rywalizacja o QB1 w całej konferencji SEC będzie zacięta.
Nowe twarze, nowe miejscaJak wspomnieliśmy wcześniej w odważnych przewidywaniach, była to karuzela trenerska, w której dominowała liczebnie głównie Grupa Pięciu. Znane trendy na tym poziomie obejmują więcej szkół zatrudniających trenerów spoza szeregów FBS (Ball State, Kennesaw, Rice, Tulsa, Washington State) i oczywiście kilka znanych nazwisk zatrudnionych w North Carolina, West Virginia i UNLV.
16. Appalachian State: Dowell Loggains 17. Ball State: Mike Uremovich 18. Central Michigan: Matt Drinkall 19. Charlotte: Tim Albin 20. ECU: Blake Harrell 21. FAU: Zach Kittley 22. FIU: Willie Simmons 23. Fresno State: Matt Entz 24. Kennesaw State: Jerry Mack 25. Marshall: Tony Gibson 26. Karolina Północna: Bill Belichick 27. Ohio: Brian Smith 28. Purdue: Barry Odom 29. Rice: Scott Abell 30. Sam Houston: Phil Longo 31. Southern Miss: Charles Huff 32. Temple: KC Keeler 33. Tulsa: Tre Lamb 34. UCF: Scott Frost 35. UMass: Joe Harasymiak 36. UNLV: Dan Mullen 37. Utah State: Bronco Mendenhall 38.Wake Forest: Jake Dickert 39.Stan Waszyngton: Jimmy Rogers 40.Wirginia Zachodnia: Rich Rodriguez
Pretendenci do mistrzostwa kraju Tier 1Oprzemy się na kursach na tytuł mistrza kraju w FanDuel Sportsbook, aby ustalić pewne poziomy wyścigu o tytuł mistrza kraju, zaczynając od drużyn na szczycie. Pierwsza grupa jest mniejsza, obejmuje tylko drużyny z kursami 20-1 lub lepszymi. Poniżej wymieniliśmy je z uwagą na temat ich szans na wygranie tytułu mistrza kraju pod koniec sezonu.
41. Teksas (6-1): Mimo wszystkich plotek o Arch Manningu, obrona Teksasu może ostatecznie zapewnić graczom, którzy zmienią grę, jakich Longhorns potrzebują, aby wykonać kolejny krok w College Football Playoff i wygrać mistrzostwa kraju. Obraz NFL Draft 2026 obejmuje kolejną imponującą kolekcję talentów z Teksasu, ale drugi rok edge rusher Colin Simmons może być jednym z najlepszych graczy w kraju w 2025 roku, a on nadal nie kwalifikuje się do kolejnego roku.
42. Ohio State (6-1): Julian Sayin zyskał mnóstwo szumu od momentu, gdy pojawił się na kampusie, a jeśli były zawodnik Alabamy czuje się komfortowo w akcji na żywo, to ma wszystko przygotowane, aby poprowadzić kolejny rok udanej ofensywy Ohio State. Sprawy są nieco ciekawsze w obronie, gdzie masz nowego koordynatora (Matt Patricia) i mnóstwo doświadczenia i produkcji do zastąpienia po kampanii tytułowej.
43. Penn State (7-1): Jak powiedzieliśmy powyżej, ta ekipa jest pełna powracających talentów, które mogłyby zostać profesjonalistami, oraz kluczowych transferów na pozycjach, na których ich brakuje. Dodajmy do tego przejęcie koordynatora defensywy Jima Knowlesa z Ohio State, a stanie się jasne, że to rok, w którym James Franklin będzie mógł spróbować wygrać wszystko w Happy Valley.
44. Georgia (15/2): Pomimo wszystkich zmian w składzie, z którymi Georgia musi się zmierzyć w latach 2024–2025, istnieje korekta harmonogramu, która działa na korzyść Bulldogs. Kirby Smart ubolewał nad tym, że SEC przyznała zeszłoroczne wyjazdy drużynowe do Alabamy, Teksasu i Ole Miss, gdy odbierał trofeum mistrza konferencji w Atlancie, ale teraz wszyscy ci sami przeciwnicy muszą odwiedzić Athens w 2025 roku. Jeśli Georgia obroni swoje terytorium między żywopłotami, Dawgs powrócą z szansą na wygranie ligi i sięgnięcie po jeszcze więcej w CFP.
45. Oregon (9-1): Czwarty rok Dana Lanninga w Ducks będzie świetnym testem dla tych wczesnych klas rekrutacyjnych, które rozwijały się w Eugene. Oregon otrzymał wiele wkładów na wysokim poziomie z portalu, ale to zwycięstwa rekrutacyjne programu poza szkołą średnią przyciągają wiele uwagi każdego grudnia. Ci gracze zostaną wezwani do akcji na nowe sposoby i ostatecznie zadecydują, czy Oregon będzie w stanie wrócić jako mistrzowie Big Ten.
46. Notre Dame (12-1): Zdolność Fighting Irish do przetrwania wielu kontuzji kończących sezon u zawodników wyjściowych i mimo to dostania się do gry o mistrzostwo kraju świadczy o głębi, jaką Marcus Freeman zbudował w składzie. Teraz ci młodsi gracze, którzy zostali wrzuceni do akcji, wracają z doświadczeniem CFP, gotowi na kolejny bieg po tytuł i zamiast polegać na rozgrywającym transferowym. Notre Dame ma kilka wychowanych w kraju opcji (CJ Carr-Kenny Minchey), gotowych poprowadzić drużynę.
47. Alabama (14-1): To ogromny rok dla Kalen DeBoer, który chce poprowadzić listę, która jest wystarczająco utalentowana, aby CFP w wydarzeniu po tym, jak pierwsza drużyna pominięta w zeszłym roku.
48. Clemson (14-1): Wczesna analiza NFL Draft NFL wrzuciła aż pół tuzina graczy Clemson w centrum uwagi, ponieważ Dabo Swinney ma grupę, która bardziej przypomina drużyny, które wcześniej uruchomiły się w mistrzostwach krajowych.
49. LSU (19-1): Garrett Nussmeier czasami wyglądał jak jeden z najlepszych rozgrywających w kraju, ale starał się uniknąć złego błędu, aby złożyć argument jako elitarne zagrożenie dla tego punktu.
Poziom 2Nasz drugi poziom obejmuje dziewięć drużyn wymienionych między 25-1 a 60-1, z przemyśleniami na temat ścieżki lub prawdopodobieństwa przebicia jednego z tych mrocznych koni.
50. Ole Miss (25-1): Ostatni szum i raportowanie o nowym rozpoczęciu rozgrywającego Austin Simmons odnowił emocje związane z rebeliantami, którzy nie rezygnują z kroku na szczycie SEC.
51. Michigan (28-1): Każdy tytuł narodowy dla Michigan prawie na pewno obejmuje pięciogwiazdkową pierwszoklasistę Bryce Underwood, ponieważ jest to mało prawdopodobne, że gracz jego wielkości, talentu i umiejętności będzie siedział na boisku podczas kampanii hoishing.
52. Tennessee ( jest „Power T” większy niż jakikolwiek gracz?
53. Texas A&M (37-1) : Pozwolenie Connerowi Weigmanowi przeniesienie do Houston i nie ściganie innego rozgrywającego w portalu jest wotum dla Marcela Reeda.
54. Miami (37-1): Nie ma wątpliwości, że Miami ma jedną z najlepszych linii ofensywnych i defensywnych w ACC, a zatem będzie w pozycji i/lub faworyzowany, aby wygrać każdą grę konferencyjną.
55. Floryda (40-1): Przyszłość Billy Napier na Florydzie wisi na DJ-Lagway jest zdrowy i produktywny w 2025 r. Na szczęście dla Napiera, wyniki, jeśli Lagway jest zdrowe i produktywne, umieść Gators w doskonałej pozycji, ponieważ drużyna jest w przeciwnym razie załadowana wzdłuż linii bodźce i gotowa na przełomowy sezon.
56. Karolina Południowa (45-1): Lanorris Sellars, jak wspomniano powyżej, może stać się jedną z gwiazd sezonu.
57. Oklahoma (60-1): Zakład na Oklahomę jest zakładem na Johna Mateera, który grał na wszystkich wysokiej klasy prognozach w nowej lidze, nawet ponieważ korzysta z posiadania tego samego koordynatora ofensywnego, który pomógł mu poprowadzić go do 44 przyłożeń (29 podań, 15 pędzących) w Waszyngtonie w ubiegłym sezonie.
58. Auburn (60-1): Natychmiastowy wpływ pierwszoklasistów, takich jak Cam Coleman, pokazali wartość operacji akwizycji talentów Auburn, ale teraz nadszedł czas, aby Hugh Freeze przekształcił te zasoby w serię, która zadowoli inwestorów.
Najlepsze gry bez konferencji59. Nebraska vs. Cincinnati (28 sierpnia w Kansas City) 60. Ohio State w Teksasie (30 sierpnia) 61. LSU w Clemson (30 sierpnia) 62. Alabama w stanie Floryda (30 sierpnia) 63. Tennessee vs. Syracuse - (30 sierpnia) . Karolina Południowa vs. Virginia Tech (31 sierpnia w Atlancie) 67. Notre Dame w Miami (31 sierpnia) 68. TCU w Karolinie Północnej (1 września ) 69. Illinois w Duke (6 września) 70. Missouri vs. Kansas (6 września) 71. Michigan w Oklahoma (wrzesień. 6) 72. Texas A&M w Notre Dame (13 września) 73. Floryda w Miami (20 września) 74. Clemson w Karolinie Południowej (29 listopada)
HEISMAN TROPHY CHITNESZwycięzca, Travis Hunter, miał szanse na 65-1.
Poniżej wymieniliśmy wszystkich, którzy są szansą na 50-1 lub lepiej.
Ale po tym, jak szeroki odbiornik wygrał Heisman i uciekając, a drugie miejsce w rynku może być bardziej otwarte.
75. Garrett Nussmeier, LSU QB (8-1) 76. Arch Manning, Texas QB (8-1) 77. 16-1) 82. Drew Allar, Penn State QB (16-1) 83. Dante Moore, Oregon QB (19-1) 84. Carson Beck, Miami QB (25-1) 85. John Mateer , Oklahoma QB (25-1) 86. Sam Leavitt, Arizona State QB (31-1) 87. Dame QB (31-1) 88. Kevin Jennings, SMU QB (33-1) 89. Gunner Stockton, Georgia QB (33-1) 90. Austin Simmons, Ole Miss QB (33-1) 91. Ty Simpson, Alabama QB (33-1) 92. Miller Moss, Louisville QB (40-1) 93. , Texas A&M QB (42-1) 95. Devon Dampier, Utah QB (45-1) 96. Joey Aguilar, Tennessee QB (45-1) 97. Jackson Arnold, Auburn QB (50-1) 98. Fernando Mendoza, Indiana QB (50-1) 99. jeremiyah Love, Notre Dame RB, Notre Dame RB, Notre Dame RB (50-1) 100. Bryce Underwood, Michigan QB (50-1)
