Niesamowity zaszczyt, jaki mnie spotkał, gdy podróżowałem tym samym pociągiem od 1999 r.

Kiedy brytyjski fan podróży koleją Steve Calladine odebrał telefon z informacją, że dzięki dziesięcioleciom podróżowania po całym świecie koleją zdobył niezwykłe wyróżnienie, założył, że to oszustwo.

67-letni mieszkaniec Liverpoolu, który obecnie mieszka w Teignmouth w hrabstwie Devon, jest najwierniejszym klientem platformy rezerwacji biletów cyfrowych Trainline. Swoją pierwszą podróż z tą firmą odbył w 1999 r., „kiedy trzeba było zadzwonić, a bilety były wysyłane pocztą”.

Po odebraniu całej serii frustrujących spamowych e-maili założył, że wiadomość o tym, że w londyńskiej siedzibie firmy powstał pokój nazwany jego imieniem — dzięki zarezerwowaniu tysięcy podróży w ciągu 26 lat — była żartem.

Wyjaśnił w rozmowie z „Daily Mail”: „Dostałem całą serię fałszywych e-maili. Kiedy przyszedł ten, po prostu założyłem, że to kolejny. A potem pomyślałem: »Chwila, jestem z nimi od dawna, może coś w tym jest!«”.

Marka turystyczna z pewnością nie robiła sobie żartów z emerytowanego nauczyciela biznesu. Chcąc postawić pasażerów w centrum uwagi, Trainline zdecydowało, że nazwisko Steve'a powinno znaleźć się na honorowym miejscu w sali konferencyjnej.

To zaszczyt, na który zasługuje. W swojej najbardziej owocnej karierze w Trainline, Steve, który podróżuje z żoną Shirley, w 2002 roku zarezerwował 400 biletów kolejowych – w tym kilka na podróże piesze.

Z pewnością mógłby przekonać każdego, kto ma dość stresu związanego z lotniskiem, że pociąg to lepszy środek transportu, ponieważ przetestował niemal każdy rodzaj wakacji spędzonych koleją - od japońskiego superszybkiego pociągu Shinkansen, jadącego z prędkością 200 mil na godzinę, przez pociągi sypialne kursujące z Londynu do Edynburga , po szwajcarskie połączenia, które łączą wydajność z malowniczymi widokami.

Szwajcaria stała się jednym z jego ulubionych kierunków podróży koleją. Jak sam przyznaje, często jest zachwycony krajobrazami przesuwającymi się za oknem.

„Kiedy pierwszy raz podróżowałem przez Alpy, jechałem z Bazylei przez Szwajcarię, potem znalazłem się w Innsbrucku w Austrii, a potem dotarłem aż do Wiednia. To była niesamowita podróż”.

Czy przytrafiły mu się jakieś poważne katastrofy? Nigdy nie spóźnił się na przesiadkę w Europie, mówi z dumą, ale o mało nie zobaczył, jak jego noga o mało nie wyruszyła w podróż bez niego, po tym, jak jego dolna kończyna utknęła w drzwiach w drodze na lotnisko Schiphol w Amsterdamie.

Podniosłem walizkę, wszedłem na nią – i drzwi się zamknęły. Udało mi się wyciągnąć walizkę, ale kostka nadal była uwięziona.

„Zostałem z myślą: »Zaraz się ruszy«. Ludzie próbowali zaalarmować strażnika – na szczęście w końcu drzwi się otworzyły”.

Przyznaje, że czasami coś może pójść nie tak – kiedyś utknął w pociągu w Serbii na 24 godziny, bez miejsca, co brzmi koszmarnie i mogło wytrącić z równowagi mniej odpornych podróżników… ale nigdy nie porzucił myśli, że podróż może być równie ekscytująca co przyjazd do kraju.

Jak spędza czas? „Rozmawiasz, opowiadasz o rzeczach, które widziałeś. Czytasz książkę, drzemiesz, coś jesz... Chodzi o to, żeby delektować się podróżą”.

Twierdzi, że planowanie podróży to także świetna zabawa; uwielbia wymyślać połączenia i obniżki cen, a także zastanawiać się, jak obniżyć ceny biletów dzięki sprytnemu dzieleniu biletów.

Steve twierdzi, że zawsze zaskakuje go, jak daleko można dotrzeć w ciągu zaledwie jednego dnia podróży koleją. Dodaje, że pomysł, że rano może wyjść z peronu w Devon, a pod koniec dnia znaleźć się gdzieś na ciepłym południu Francji, nigdy mu się nie nudzi.

Jego pasja do podróży koleją sięga dzieciństwa spędzonego w Liverpoolu. Jak sam mówi: „Jestem wystarczająco stary, żeby pamiętać parowozy”. Pasja ta umocniła się jeszcze bardziej podczas podróży przez Góry Pennińskie, które odbywał będąc studentem w Sheffield.

Przeczytaj więcej

Pamięta także noc z 2014 roku, gdy w tory kolejowe w Dawlish, 12 mil na południe od Exeter, uderzyła gwałtowna burza, w wyniku której część torów zawisła w powietrzu.

Olbrzymie fale wywołane przez silny wiatr zniszczyły 100-stopowy odcinek muru morskiego, co spowodowało zawalenie się głównej linii kolejowej nadbrzeżnej łączącej Londyn i Kornwalię.

Mówi: „Przejechałem przez to rano pociągiem, ale musiałem wrócić do domu autobusem – a następnego ranka torów w ogóle nie było”.

Kto jest najgorszym pasażerem? Jest dość tolerancyjny wobec współpasażerów, ale przyznaje, że czasami tęskni za zatyczkami do uszu.

Jestem typem rodzinnym, ale płaczące dzieci w pociągach to nic przyjemnego. W podróży bywa to czasem irytujące, zwłaszcza gdy to nie twoje...

Jego najlepszą radą dotyczącą oszczędzania pieniędzy na biletach kolejowych jest „rezerwuj wcześnie”.

„Jeśli mogę zarezerwować z trzymiesięcznym wyprzedzeniem, to wolę tak robić. I akceptuję fakt, że czasami, jeśli chcemy pojechać w najładniejszych porach dnia, trzeba za to zapłacić więcej”.

Jak twierdzi, jeśli chodzi o stres, podróż samolotem jest o niebo lepsza: „Wystarczy, że idę ulicą na najbliższy dworzec, a już tam zaczynają się wakacje”.

Co dalej? W przyszłym roku mamy nadzieję pojechać pociągiem do Skandynawii.

„Nie jesteśmy jeszcze pewni dokładnej trasy, ale na pewno chcemy zobaczyć Kopenhagę, a potem pojechać do Norwegii. Prawdopodobnie po prostu zobaczymy, jak daleko na północ uda nam się dotrzeć”.