„Kto zabił francuski przemysł?”, na temat France 5: spojrzenie wstecz na pięćdziesiąt lat upadku

FRANCE 5 – NIEDZIELA 25 MAJA O GODZ. 21:00 – FILM DOKUMENTALNY
W ciągu pięćdziesięciu lat Francja straciła połowę swojego przemysłu, stając się krajem niezdolnym do produkcji tego, co konsumuje, w tym dóbr pierwszej potrzeby, takich jak leki. Rzeczywistość ta ujawniła się nagle wraz z pandemią Covid-19. Dziennikarka Ella Cerfontaine przeprowadziła dochodzenie w sprawie ponownego stania się kwestią suwerenności przemysłowej w centrum zainteresowania narodu.
Reżyserka filmu Autopsy of a Political Scandal, the Ecotax (2017) i współreżyserka filmu Re/Making Masks, a Sector, an Industry (2021), posiada wystarczającą wiedzę w swoim temacie, aby zidentyfikować winowajców – przemysłowców, finansistów, polityków zarówno z prawej, jak i z lewej strony – tej deindustrializacji.
Pierwszą z nich jest duet: prezydent Valéry Giscard d'Estaing, wybrany w 1974 r., rok po pierwszym szoku naftowym, i jego premier Raymond Barre. Rok temu w przemyśle zatrudnionych było 29% ludności czynnej zawodowo; Dwa lata później Francja straciła 33 000 przedsiębiorstw.
Drugi winowajca, François Mitterrand. Wybrany w 1981 r. (przemysł stanowił wówczas 22% gospodarki) obiecał odbudowę zatrudnienia, ale podczas swojej pierwszej siedmioletniej kadencji doprowadził do niemal całkowitego demontażu przemysłu stalowego, pogrążonego w kryzysie. Usinor zamknięto w 1988 roku w Denain (Nord). Pracownicy czują się zdradzeni.
Pozostało Ci 57.92% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.
Le Monde