Wyspa Útila, nieznany raj na Karaibach

To najmniejsza wyspa w Hondurasie i najbliższa Karaibom . Útila znajduje się w północnej części kontynentu, a podróżni znajdą turkusowe wody z dala od tłumów. Ta mała wyspa w pobliżu domów gwiazd takich jak Michael Douglas i Catherine Zeta-Jones jest celem podróży chwili.

Rekin wielorybi, uważany za największą rybę na świecie, jest jednym ze zwierząt tworzących faunę morską tego obszaru i staje się ważną atrakcją turystyczną dla miłośników nurkowania i snorkelingu, a ten rodzaj turystyki staje się coraz bardziej popularny.

Wyspę otacza Wielka Mezoamerykańska Rafa Koralowa , na której znajduje się kilka certyfikowanych przez społeczność międzynarodową szkół nurkowania, umożliwiających eksplorację tego małego raju pod jej wodami.

Jedną z takich szkół jest Útila Water Sports, prowadzona przez byłego burmistrza wyspy Troya Boddena.

„Útila to najpiękniejsze miejsce na świecie. Kolumb przybił tu swoje statki, przyciągnięty jego pięknem” – powiedział Bodden dla EFE o małej wyspie, gdzie wdrożył innowacyjne projekty związane ze zrównoważonym rozwojem i recyklingiem, takie jak ulice wybrukowane zaprawą z produktów pochodzących z recyklingu.

Mając powierzchnię zaledwie 50 kilometrów, długość jedenastu kilometrów i szerokość czterech kilometrów w najszerszym punkcie, wyspa ma populację liczącą prawie pięć tysięcy mieszkańców i chętnie gości małe floty turystów, których przyciągają rajskie plaże i jedyne zamieszkane centrum, East Harbor, długa ulica, która zarysowuje sylwetkę wybrzeża.

Wyspę, której mieszkańcy są potomkami Payów (spokrewnionych z Majami), później zasiedlili angielscy piraci i inni mieszkańcy wywodzący się z Wielkiego Kajmana i sąsiednich wysp zatokowych, takich jak Roatán, Guanaja, Barbareta, Morat, Santa Elena i Wyspy Łabędzie.

Zagraniczni turyści, z których wielu z czasem stało się stałymi rezydentami, gromadzą się wśród ludności, której głównym źródłem dochodu jest turystyka, w ekosystemie charakteryzującym się przyjaznością i spokojem, który może się także pochwalić atrakcyjnym, artystycznym życiem nocnym.

Kuchnia wyspy, której podstawą są ryby i owoce morza, bazuje na lokalnych produktach, a jej potrawy są urozmaicone dzięki połączeniu kultur i smaków karaibskich, środkowoamerykańskich i afrykańskich.

Znajdziesz tu takie dania jak tapados, gęsta, pikantna zupa z owocami morza; baleadas, typowe dla całego kraju danie składające się z tortilli nadziewanych rozgniecioną czerwoną fasolą i serem; a także peces frito con tajada, smażoną rybę podawaną z plastrami zielonego banana.

W menu znajdują się także panierowane krewetki, przysmak, którym można delektować się na ulicy, a także jedna ze specjalności restauracji 1104, w której krewetki te podawane są z sosem tatarskim i puree z marakui.

Naprzeciwko tej wyspy, na lądzie, leży La Ceiba, stolica departamentu Atlántida i czwarte pod względem liczby ludności miasto w Hondurasie. Miejsce, w którym plażowanie i relaks łączą się z przygodami, takimi jak zjazdy na linie, wyprawy i rafting na rozległych rzekach.

La Ceiba, zwana też „narzeczoną Hondurasu”, od dawna znana jest jako ważny ośrodek regionalnego handlu owocami, oferując produkty takie jak banany i ananasy. Jest też jednym z głównych ośrodków handlu zagranicznego w regionie.

La Ceiba jest domem dla Parku Narodowego Pico Bonito i rezerwatu przyrody Cuero y Salado, w których żyje ponad 35 gatunków zwierząt, w tym manat. Innym popularnym miejscem jest dorzecze rzeki Cangrejal z licznymi szlakami i możliwością spływu tratwą.

W przeciwieństwie do przygód, La Ceiba szczyci się gorącymi źródłami, które stały się oazą spokoju . Położone w sercu roślinności, po przejściu prawie kilometra pieszo, gorące wody tego obszaru tworzą naturalne baseny z gorącą wodą z błotem, które nawilża skórę dzięki zawartości siarki.

Na brzegach Morza Karaibskiego, nieco ponad piętnaście kilometrów od La Ceiba, znajduje się również Sambo Creek, tradycyjna wioska grupy etnicznej Garifuna, grupy wywodzącej się od Afrykanów i rdzennej ludności Karaibów, która zamieszkuje części Hondurasu, Nikaragui, Belize i Gwatemali. Liczy ponad 600 000 mieszkańców.

Garifuna mają bogatą kulturę muzyczną, w której rytmy wyznaczane są przez bębny, a ich kuchnia opiera się na potrawach takich jak machuca, czyli połączenie puree z zielonego banana z mlekiem kokosowym i smażoną rybą, lub ereba, stanowiąca podstawę ich kuchni, czyli chleb z manioku, który podaje się po większości posiłków.

W ich kulturze kulinarnej wyróżnia się ich własny napój, gífiti – „gorzki” w języku Garifuna – napój alkoholowy stworzony jako lek, któremu przypisuje się również właściwości trawienne i który stał się częścią tożsamości Garifuna.