Od pierwszego telewizora do najnowszych ekranów Neo QLED: niektóre kamienie milowe w ewolucji telewizorów

Podróż od najwcześniejszych eksperymentów elektromechanicznych do ery sztucznej inteligencji w przemyśle telewizyjnym pokazuje, w jaki sposób nieustanne innowacje pozwalały na dostarczanie coraz bardziej wciągających i funkcjonalnych wrażeń wizualnych.

Historia telewizji rozpoczęła się w XIX wieku, kiedy młody student Paul Nipkow skonstruował perforowany dysk, który dzielił obrazy na punkty i linie . Zasada ta stała się punktem wyjścia dla pierwszych systemów przesyłowych. W 1926 roku fizyk John Logie Baird przeprowadził publiczną demonstrację swojego elektromechanicznego systemu telewizyjnego, wykorzystując jako pierwszy transmitowany obiekt kukiełkę o imieniu Stooky Bill. W następnym roku rozpoczęły się pierwsze transmisje testowe między Londynem a Nowym Jorkiem, a w 1935 roku BBC rozpoczęła regularne nadawanie programów dla publiczności.

W kolejnych dekadach telewizja ewoluowała w kierunku systemów elektronicznych, szczególnie z wykorzystaniem lampy elektronopromieniowej (CRT), która opierała się na strumieniu elektronów uderzających w ekran pokryty fosforem w celu generowania obrazów. Rozwój ten utrwalił się w latach 40. XX wieku i dominował na rynku przez większą część XX wieku.

W okresie przejściowym do XXI wieku telewizory lampowe zostały zastąpione technologiami takimi jak telewizory plazmowe i LCD. Podczas gdy w wyświetlaczach plazmowych gazy takie jak neon i ksenon znajdowały się w maleńkich komórkach, które przekształcały się w plazmę generującą światło, wyświetlacze LCD charakteryzowały się smuklejszą konstrukcją i niższym zużyciem energii, wyznaczając nowy standard oświetlenia domowego.

W tym właśnie kontekście Samsung wprowadził na rynek swój pierwszy telewizor w 1970 roku i od tamtej pory nieustannie koncentruje się na rozwoju technologicznym. Według Omdia, do 2024 roku Samsung osiągnie 28,3% udziału w światowym rynku telewizyjnym, umacniając tym samym swoją pozycję lidera, którą utrzymuje od 2006 roku.

W latach 2000. firma wypuściła na rynek telewizory LCD , które wyróżniały się rozmiarem, jak na przykład model 46-calowy, uważany wówczas za największy. W 2006 roku firma wprowadziła na rynek model LCD Bordeaux , którego design nawiązywał do kieliszka do wina. Był to jeden z pierwszych modeli z wbudowanymi głośnikami u dołu.

W 2009 roku, po dwuletniej pracy zespołu 50 inżynierów i uzyskaniu ponad 3000 patentów, Samsung wprowadził na rynek pierwszy na świecie telewizor LED , zaprezentowany na targach CES. Dzięki temu przełomowi udało się zmniejszyć grubość urządzenia do jednej trzeciej grubości współczesnych modeli i zapewnić lepszą jakość obrazu przy niższym zużyciu energii.

Rok później, w 2010 r., marka wprowadziła na rynek pierwszy na świecie telewizor LED 3D, umożliwiający immersyjne wrażenia, które wcześniej były rzadko wykorzystywane w warunkach domowych.

Od 2011 roku telewizory zaczęły łączyć się z Internetem , umożliwiając dostęp do platform takich jak YouTube. Ta integracja technologiczna oznaczała zmianę w relacji widza z urządzeniem. W 2013 roku Samsung wprowadził na rynek największy na świecie telewizor UHD , o rozdzielczości czterokrotnie większej niż Full HD i składający się z ponad 8 milionów pikseli.

W latach 2014 i 2015 opracowano nanokryształ materiału niezawierającego kadmu, który posłużył do wprowadzenia telewizorów SUHD z technologią kropek kwantowych. Wprowadzono także elastyczny wyświetlacz, który można zmienić z zakrzywionego na płaski.

W 2017 roku Samsung zaprezentował swój pierwszy telewizor QLED , który dzięki technologii kropek kwantowych osiągnął 100% natężenie kolorów. Przełom ten pozwolił na poprawę efektywności oświetlenia i stabilności kolorów , wyznaczając nowy standard jakości obrazu.

Rozwój był kontynuowany wraz z pojawieniem się w 2021 roku urządzenia Neo QLED , wyposażonego w diodę Quantum Mini LED i procesor Neo Quantum. Takie połączenie zapewniało precyzyjną kontrolę światła, nawet w jasno oświetlonych pomieszczeniach.

W latach 2022–2024 firma zintegrowała technologię sztucznej inteligencji w swoich wyświetlaczach 8K , co pozwoliło poprawić ostrość i kontrast oraz dostosować obraz do warunków otoczenia. Telewizory stały się cieńsze i bardziej funkcjonalne, a wśród nich wyróżniły się modele The Frame i The Freestyle, łączące w sobie technologię z elementami wystroju wnętrz.

Samsung wzmocnił również swój ekosystem produktów dzięki platformom takim jak Tizen i SmartThings, które umożliwiają użytkownikom dostęp do usług przesyłania strumieniowego i sterowanie urządzeniami domowymi za pomocą telewizora. Wprowadzenie wirtualnych asystentów i sterowania głosowego uczyniło telewizor centralnym punktem podłączonego domu.

Do roku 2025 marka zamierza wprowadzić Samsung Vision AI, rozwiązanie wykorzystujące sztuczną inteligencję do dostosowywania treści audiowizualnych w czasie rzeczywistym do warunków otoczenia i preferencji użytkownika. Technologia ta ma na celu dostarczanie „zoptymalizowanych i spersonalizowanych wrażeń” w zakresie obrazu i dźwięku.

Telewizja przebyła długą drogę od eksperymentów z płytami perforowanymi do ekranów wykorzystujących algorytmy sztucznej inteligencji. Ciągły rozwój materiałów, wzornictwa, łączności i przetwarzania obrazu sprawił, że urządzenie to stało się nieodłącznym elementem nowoczesnego domu.

Najbliższa przyszłość telewizji wydaje się zmierzać w kierunku połączenia obrazu, automatyzacji i łączności, przy czym postęp techniczny nadal zmienia sposób, w jaki ludzie oglądają, słuchają i wchodzą w interakcje z treściami cyfrowymi.

*Treść została przepisana przy pomocy sztucznej inteligencji, na podstawie informacji od Samsunga i EL TIEMPO, sprawdzona przez dziennikarza i redaktora.