Kolumbijskie prawo zabrania szkołom wydalania uczniów, którzy nie przestrzegają konkretnych zasad.

W kolumbijskich podręcznikach dotyczących współistnienia w szkołach zwykle znajdują się pewne wymagania dotyczące wyglądu osobistego, jaki muszą mieć uczniowie .

W niektórych przypadkach można znaleźć cytaty takie jak ten: „drobne wykroczenia: niewłaściwe noszenie munduru; dla kobiet: makijaż, farbowanie włosów, ekstrawaganckie dodatki, krótkie spódniczki; tatuaże, biżuteria, piercing; dla mężczyzn: ekstrawaganckie fryzury, długie włosy, kolczyki, piercing, tatuaże, farbowanie włosów na ekstrawaganckie kolory, makijaż”.

W jakim zakresie instrukcje dla gospodarstw domowych mogą zabraniać lub wymagać stosowania pewnych rodzajów odzieży w instrukcjach dla gospodarstw domowych?

Zdaniem prawnika Alexandra Pinzóna, „Artykuł 87 ustawy 115 z 1994 r., Ustawy o szkolnictwie ogólnym, przyznaje szkołom prawo do ustanowienia własnego podręcznika współistnienia, zawierającego zasady, które regulują prawa i obowiązki instytucji oraz jej uczniów, w tym zasady ubioru, a zwłaszcza zasady noszenia mundurków”.

Prawnik dodaje jednak: „ Te podręczniki mają jednak ograniczenia prawne i konstytucyjne, a jednym z nich jest to, że nie mogą naruszać praw podstawowych , takich jak prawo do wolności słowa czy swobodnego rozwoju osobowości. W tym względzie Trybunał Konstytucyjny dysponuje bogatym repertuarem orzeczeń przypominających szkołom, że nie mogą przekraczać swoich granic ani naruszać praw swoich uczniów”.

Sam Sąd w większości swoich orzeczeń i aktów prawnych w tej sprawie dosłownie przypomina, że „orzecznictwo konstytucyjne wielokrotnie zajmowało się kwestią ograniczeń podręczników dotyczących współistnienia w placówkach edukacyjnych, jeśli chodzi o nakładanie sankcji i zakazów dotyczących decyzji uczniów o wyborze określonego wyglądu fizycznego, w szczególności poprzez wybór konkretnej fryzury, stosowanie ozdób i makijażu”.

Dodaje: „Dzieje się tak dlatego, że w większości przypadków wyżej wymienione ograniczenia wchodzą w konflikt, a nawet naruszają prawa podstawowe, zwłaszcza prawo do swobodnego rozwoju osobowości”.

Oznacza to, że podręczniki szkolne mogą określać standardy i obowiązki dotyczące ubioru, ale nigdy nie mogą naruszać praw uczniów . Oto, czego placówka edukacyjna może, a czego nie może zakazać w odniesieniu do mundurków:

W 2011 roku ujawniono przypadek trzech młodych kobiet należących do Zjednoczonego Kościoła Zielonoświątkowego Kolumbii. Zgodnie z ich przekonaniami religijnymi, jako kobiety, miały one obowiązek nosić wyłącznie spódnice.

Studiowały jednak na uczelni wyższej, która przez pewien rok akademicki wymagała noszenia spodni jako mundurka, nawet od kobiet. Z tego powodu młodym kobietom odmówiono przyjęcia na studia.

W wyroku T-832 z 2011 r. sąd nakazał placówce zastosowanie wobec młodych kobiet przymusu i zezwolił im na noszenie spódnic.

W ten sposób ustalono, że mundurki nie mogą naruszać tożsamości religijnej człowieka, gdyż jest ona częścią swobodnego rozwoju osobowości.

W 2022 roku szkoła w Bogocie odmówiła wstępu uczennicy, ponieważ nie miała na sobie białych trampek, zgodnie z wymogami szkolnego regulaminu. W odpowiedzi, Dyrektywa Ministerstwa Edukacji nr 07 z 2010 roku określiła warunki, na podstawie których wymagane jest noszenie mundurków szkolnych.

Zgodnie z dokumentem brak środków finansowych na noszenie mundurku nie może być podstawą do odmowy przyjęcia ucznia do szkoły lub odmowy uczęszczania do niej.

Zostało to jasno określone w Okólnikach nr 03 z 2014 r. i 07 z 2016 r. W pierwszym z tych dokumentów stwierdzono dosłownie, że „brak mundurku ze względów ekonomicznych nie może uniemożliwiać uczestnictwa w zajęciach akademickich”.

Szkoły mogą określić w swoich podręcznikach szkolnych wytyczne dotyczące noszenia mundurków, w tym wzory, kolory, fasony obuwia i inne wymagania. Mogą również określić dni, w które uczniowie noszą mundurek codzienny i bluzę, a także sposób ich noszenia (podkolanówki, krawaty, wypastowane buty itp.).