Akupunktura dla zwierząt: korzyści, zastosowania i sposób działania tej alternatywnej i tradycyjnej chińskiej praktyki medycznej

Rocco to 6-letni buldog francuski. Pięć lat temu zaczął wykazywać objawy niewydolności oddechowej, a gdy skończył 3 lata, zaczęły u niego występować drgawki.

Adriana Castillo, jego właścicielka, odwiedziła kilku weterynarzy, a Rocco musiał przejść badania i leczenie. „Widziałam, że Rocco wraca do zdrowia dzięki leczeniu, ale po sześciu miesiącach nastąpił nawrót choroby, a lekarze nie potrafili zidentyfikować przyczyny tych problemów . Ogromna liczba leków i ich koszt skłoniły mnie do rozważenia innych opcji” – mówi właścicielka. Wtedy właśnie trafiła na akupunkturę.

„Słyszałam o korzyściach płynących z akupunktury dla ludzi, ale z obawy przed igłami nie dałam sobie szansy, żeby wypróbować ją na sobie. Nie wiedziałam, że istnieje taka niekonwencjonalna metoda leczenia zwierząt domowych. Kiedy zobaczyłam, że stan Rocco się nie poprawia, postanowiłam spróbować” – dodaje.

Akupunktura to tradycyjna chińska praktyka medycyny alternatywnej, której początki sięgają 2500 r. p.n.e. Jest popularna w Europie i Ameryce od około XVI wieku. Jej popularność była tak duża, że w 1997 roku Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) uznała ją za alternatywną metodę terapeutyczną.

Ta starożytna technika polega na wbijaniu cienkich, stalowych igieł w określone punkty lub obszary ciała, aby stymulować i wywierać pozytywny wpływ na różne układy i narządy. Jak wyjaśnia Alejandra Cristancho, weterynarz, która od pięciu lat praktykuje akupunkturę u zwierząt domowych: „ Poprzez nakłuwanie igłami, sygnały elektryczne są przesyłane przez nerwy i określone tkanki , co powoduje uwalnianie substancji chemicznych w mózgu zwierzęcia. Substancje te przemieszczają się przez nerwy lub krew i aktywują reakcje, które wspomagają powrót do zdrowia w niektórych chorobach”.

Igły zazwyczaj wbija się w obszary o dużej gęstości naczyń krwionośnych, nerwów, mięśni i ścięgien, a ich celem jest pobudzenie uwalniania określonych neuroprzekaźników.

Pomimo długiej historii i popularności w medycynie ludzkiej, akupunktura jest stosunkowo nową metodą w zachodniej medycynie weterynaryjnej, choć ma długą historię w tradycyjnej medycynie chińskiej. Pierwsze wzmianki o zastosowaniu tej techniki u zwierząt pochodzą z IV wieku n.e., kiedy to techniki akupunktury zostały opisane w księdze znanej jako „Traktat o opiece nad bydłem” (Simu Anji Ji), w której opisano 77 punktów do nakłuwania koni igłami.

Po odkryciu korzyści płynących z akupunktury dla ludzi, lekarze weterynarii postanowili szkolić się w tej tradycyjnej praktyce, aby dostosować ją do środowiska zwierząt, stosując ją głównie u psów, kotów, ptaków, krów i koni. Ruch ten nabrał rozpędu w 1974 roku wraz z powstaniem Międzynarodowego Stowarzyszenia Akupunktury Weterynaryjnej, co umożliwiło włączenie akupunktury do specjalistycznych programów na prestiżowych uniwersytetach, takich jak Uniwersytet Tufts, Uniwersytet Florydy i Uniwersytet Kalifornijski w Davis.

Alejandra Cristancho wyjaśnia, że akupunktura opiera się na zasadzie równowagi między pięcioma żywiołami: drewnem, ogniem, ziemią, metalem i wodą. Są one powiązane nie tylko z żywiołami natury, ale także z aspektami zdrowia, takimi jak dieta, ruch, emocje i niektóre narządy.

„Ta pięcioelementowa teoria nie tylko pozwala na postawienie diagnozy, ale także na kontrolę objawów i ustalenie pierwotnej przyczyny problemu” – dodaje Cristancho, dodając, że „pozwala to na złagodzenie objawów i odzyskanie zdrowia”.

Zazwyczaj akupunktura w weterynarii jest stosowana jako terapia wspomagająca w przypadku bólu, stanów zapalnych i innych objawów. Technika ta wspomaga również rekonwalescencję, przywraca równowagę organiczną, wzmacnia tradycyjne metody leczenia i poprawia jakość życia zwierzęcia.

Według specjalisty „zazwyczaj stosuje się ją w takich schorzeniach, jak artretyzm, dysplazja stawu biodrowego, choroby kręgosłupa, uszkodzenia nerwów, takie jak paraliż, brak koordynacji lub osłabienie, utykanie, uszkodzenia mięśni, kości lub ścięgien, epilepsja, alergie, choroby nerek , wymioty, zaparcia, astma, infekcje i inne”.

Jako zalecenie wskazał, że „opiekun powinien zasięgnąć porady, ponieważ nie wszyscy lekarze weterynarii posiadają certyfikat uprawniający do bezpiecznego i skutecznego stosowania akupunktury; ponadto nie jest to terapia cud; wymaga raczej wczesnej diagnozy i leczenia , a także konsekwencji w określaniu skuteczności leczenia”.

GABRIEL GARCÍA - FOR TIME