Kapibary, czyli Chigüiros: gwiazdy TikToka, które odgrywają ważną rolę w ochronie ekosystemu Ameryki Południowej.

Kapibary, zwane w Kolumbii chigüiros, należą do najmigrujących gryzoni na świecie. Pochodzą z Ameryki Południowej i zamieszkują Ziemię od ponad 3,6 miliona lat.

Dziś jego potomstwo, gatunek, który stał się viralem dzięki mediom społecznościowym, stało się jednym z najsłynniejszych i najbardziej sympatycznych zwierząt na kontynencie południowoamerykańskim.

Posty w mediach społecznościowych eksponują łagodne zachowanie zwierząt, ukazując ich wyjątkowe umiejętności w porównaniu ze stadem .

Według LatinAmerica Post, jednym z miejsc, w których można spotkać ten gatunek zwierzęcia, jest rzeka Paraná w Argentynie, gdzie zwykle można je zobaczyć w pobliżu rzek lub działów wodnych na tym terenie.

Znane również jako kapibary lub chigüiros , ssaki te żyją w grupach liczących od pięciu do dwudziestu osobników w pobliżu dużych zbiorników słodkiej wody, takich jak rzeki, jeziora czy estuaria. Środowisko to jest dla nich niezbędne, gdyż są „półpłazami”.

Oprócz tego, że jest środowiskiem, w którym kopulują, woda pomaga im regulować temperaturę w okresach ekstremalnych upałów i pozwala im uciec przed drapieżnikami. Dzięki błoniastym nogom zwierzęta te są „ bardzo zwinnymi pływakami”.

Jedną z charakterystycznych cech kapibar jest ich społeczna i kooperacyjna natura: żyją w widocznej harmonii z innymi gatunkami – od ptaków, które zazwyczaj siadają na ich grzbietach, po krokodyle, obok których mogą leżeć niewzruszone.

„Kapibary tworzą dużą rodzinę” – dodała Mata, o czym świadczy fakt, że „samice dzielą się laktacją” , a młode mogą ssać każdą z dorosłych samic.

Towarzyska i spokojna natura to jeden z czynników, które stoją za ich światową popularnością, choć argentyński ekolog ostrzega również, że na wolności gryzonie te nie pozwalają, by ludzie ich dotykali, a często walczą, gryząc się wzajemnie w plecy zębami, które, podobnie jak u innych gryzoni, nigdy nie przestają rosnąć.

Kapibary mają „nieefektywny” układ trawienny, co zmusza je do spożywania dużej ilości biomasy roślinnej i produkcji dużej ilości odchodów.

Okazuje się jednak, że ta pozorna wada jest bardzo korzystna dla ich siedliska: zjadając duże ilości roślinności , gryzonie te redukują wysokość trawy na dużych obszarach, podczas gdy u innych pozostaje ona taka sama.

Jak wyjaśnił Mata, w ten sposób powstają małe nisze różnorodności , w których osiedlają się inne rośliny i gatunki zwierząt, takie jak owady, ssaki i ptaki.

Oprócz funkcji ekosystemowej, obszary z mniejszą ilością roślinności mogą również pomóc spowolnić rozprzestrzenianie się potencjalnych pożarów , zmniejszając ilość paliwa dostępnego dla płomieni.

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI EDITORIAL

Na podstawie informacji Agencji EFE