Często niezauważane: Trzy ostrzegawcze objawy raka nerki, które należy traktować poważnie

Rak nerki należy do rzadszych rodzajów raka – co roku w Niemczech diagnozuje się go u około 15 000 osób. Dotyka ona częściej mężczyzn niż kobiety, zwykle w starszym wieku. Problem polega na tym, że rak nerki często rozwija się powoli i początkowo nie powoduje bólu ani zauważalnych objawów. Ponad połowę guzów lekarze odkrywają przypadkowo, podczas badania USG, na przykład w ramach rutynowej kontroli lub w celu zbadania innych dolegliwości.

Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na subtelne sygnały ostrzegawcze wysyłane przez organizm. Wczesna diagnoza może znacznie zwiększyć szanse na wyzdrowienie.

„U pacjentów z rakiem nerki mogą występować objawy, ale nie muszą one występować” – wyjaśnia Służba Informacji o Nowotworach Niemieckiego Centrum Badań nad Rakiem. Do typowych objawów raka nerki należą:

• Ból w okolicy nerek i boku , który może promieniować do pleców.
• Krew w moczu: Widoczna krew w moczu zawsze powinna być powodem do wizyty u lekarza. Jest to jeden z najczęstszych objawów raka nerki, ale może mieć również inne przyczyny.
• Guz wyczuwalny dotykiem : Większe guzy czasami można wyczuć, na przykład jako stałą masę w jamie brzusznej. Jednakże jest to rzadkie.

Objawy te często pojawiają się dopiero w późniejszych stadiach, ale na tym etapie nie należy ich ignorować.

Jeśli wystąpi jeden lub więcej z tych objawów – zwłaszcza przez dłuższy okres czasu – wskazana jest wizyta u lekarza rodzinnego lub urologa. Przyczynę można ustalić za pomocą badań moczu i krwi, USG lub tomografii komputerowej (TK). Osoby, które zareagują wcześnie i zwrócą się o poradę lekarską, mają znacznie większe szanse na skuteczne leczenie.

Czynniki ryzyka zachorowania na raka nerki obejmują:

• Dym
• Nadciśnienie tętnicze, które nie jest odpowiednio leczone
• Otyłość
• historia rodziny
• przewlekła niewydolność nerek
• długotrwała dializa (pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek są szczególnie narażeni)

1. Nie pal. Dym tytoniowy jest czynnikiem ryzyka numer jeden. Liczne substancje rakotwórcze sprzyjają rozwojowi nowotworów płuc i znacznie zwiększają ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej i gardła, a także krtani i przełyku oraz raka wątroby.
2. Unikaj nadwagi Długoterminowe badania wykazały, że nadwaga zwiększa ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, raka przełyku i w szczególności raka piersi.
3. Ćwicz codziennie Osoby, które siedzą na kanapie od trzech do czterech godzin dziennie, mają o 15 procent większe ryzyko zachorowania na raka i chorobę serca.
4. Jedz świeże owoce i warzywa pięć razy dziennie – to zalecenie Niemieckiego Towarzystwa Żywieniowego, które zaleca nam spożywanie pięciu porcji owoców i warzyw, jest również prostą zasadą antynowotworową.
5. Pij mało alkoholu Dwa drinki dziennie dla mężczyzn, jeden drink dla kobiet. Takie są wytyczne Europejskiego Kodeksu Walki z Rakiem dotyczące alkoholu.
6. Unikaj wysoko przetworzonego mięsa i wędlin. Naukowcy WHO zalecają ograniczenie ich spożycia, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka. Zalecenia żywieniowe: 300–600 gramów mięsa i kiełbasy tygodniowo.
7. Chroń się przed słońcem. Promienie UV są czynnikiem rakotwórczym kategorii 1. Słońce jest zdecydowanie głównym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka skóry, któremu można łatwo zapobiec stosując krem ​​z filtrem przeciwsłonecznym.
8. Unikaj substancji rakotwórczych. Należą do nich na przykład drobny pył lub promieniowanie jonizujące, takie jak to powstające w trakcie badań lekarskich. Dlatego unikaj długich spacerów, kiedy w twoim mieście stężenie pyłów zawieszonych jest wysokie i zastanów się krytycznie, czy badania rentgenowskie są rzeczywiście konieczne.
9. Zaszczep się przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Rak wątroby często rozwija się po zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu B lub C. Dotyczy to zwłaszcza dzieci.
10. Karm swoje dziecko piersią Karmienie piersią zmniejsza ryzyko zachorowania na raka u matki. Terapia hormonalna zwiększa ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów.
11. Zbadaj się. Niezbędne są programy badań przesiewowych i wczesnego wykrywania nowotworów. Szczególnie w przypadku raka jelita grubego, raka piersi i raka szyjki macicy.