Śmietana kwaśna, crème fraîche: różnice, zawartość tłuszczu i zastosowania

Bonn. Tłuszcz zawarty w śmietanie, crème fraîche i innych fermentowanych produktach mlecznych czyni je cennymi nośnikami smaku. Ich konsystencja waha się od gęstej do stałej. Zależy to od temperatury fermentacji i konkretnych bakterii dodanych w procesie zakwaszania. Federalne Centrum Żywienia (BZfE) wyjaśnia to i oferuje wskazówki, które rodzaje fermentowanych produktów mlecznych najlepiej pasują do poszczególnych potraw.

Śmietana, znana również jako kiszona kapusta, jest stosunkowo rzadka i zawiera stosunkowo mało tłuszczu (10%). Dlatego stanowi niskotłuszczową alternatywę dla majonezu lub bitej śmietany w sosach sałatkowych. Należy jednak zachować ostrożność: szybko traci swoją gładką konsystencję podczas gotowania i może się zważyć w ostrych sosach. Można temu zapobiec, ubijając śmietanę z odrobiną mąki kukurydzianej lub przesianej. Najlepiej dodawać śmietanę do potraw tuż przed podaniem.

Śmietana zawiera od 20 do 24 procent tłuszczu. Ma łagodniejszy smak niż crème fraîche, jest mniej kwaśna i ma zwartą konsystencję. Śmietana dodaje świeżości zarówno potrawom na zimno, jak i na ciepło. Klasycznym przepisem jest wilgotne ciasto śmietanowe według babcinego przepisu, które można upiec nawet dwa dni wcześniej.

Crème fraîche ma zawartość tłuszczu co najmniej 30% i nie zwarzy się nawet po podgrzaniu do wysokiej temperatury. Ma przyjemnie świeży smak i jedynie delikatną kwasowość. Dzięki temu doskonale pasuje do pikantnych dań, takich jak chili con/sin carne. Crème fraîche może zawierać do 15% cukru. Dzięki temu jest wyjątkowo kremowy, ale jednocześnie znacznie kaloryczny. Osoby chcące zmniejszyć jego ilość mogą zastąpić połowę crème fraîche mlekiem lub chudym serkiem śmietankowym.

RND/dpa