Watykan | Papież: Leon XIV – antytrump

Wraz z wyborem papieża Leona XIV, którego prawdziwe imię brzmi Robert Francis Prevost, Kościół katolicki zyskał w czwartek wieczorem nowego przywódcę , który obiecuje pewną ciągłość ze swoim poprzednikiem Franciszkiem . Oczekiwania wobec pierwszego Amerykanina, który zasiądzie na Tronie Świętego Piotra, są duże.

W miesiącach poprzedzających swój wybór Leon XIV wielokrotnie pokazywał się jako zaangażowany obrońca uchodźców i migrantów . W mediach społecznościowych i wypowiedziach publicznych ostro skrytykował restrykcyjną politykę migracyjną USA pod rządami prezydenta Donalda Trumpa i jego zastępcy J.D. Vance'a. Prevost odrzucił w szczególności próbę Vance'a ograniczenia chrześcijańskiej pomocy charytatywnej do rodziny, co miałoby uzasadniać drastyczne cięcia w pomocy zagranicznej. „Jezus nie żąda od nas, abyśmy umniejszali naszą miłość do innych” – napisał na swoim koncie X, podając link do artykułu krytykującego Vance’a za jego podejście do miłosierdzia. Prevost skomentował również spotkanie Trumpa z prezydentem Salwadoru Bukele, podczas którego omawiano wykorzystanie więzienia dla celów USA, jasnymi słowami: „Czy nie widzisz cierpienia? Czy nie czujesz się winny?”

Ale nad Prevostem kładzie się też cień. Nowy papież był zamieszany w przypadki przemocy seksualnej zarówno w Chicago, jak i podczas pełnienia przez niego funkcji biskupa w Peru. Trzy siostry oskarżają Prevosta o to, że nie podjął zdecydowanych działań wobec dwóch księży, których oskarżają o wykorzystywanie seksualne. Diecezja Chiclayo w Peru twierdzi, że Prevost wszczął dochodzenie i przesłał jego wyniki do Rzymu, jednak kobiety stanowczo temu zaprzeczają: nigdy nie zostały przesłuchane w ramach prawa kanonicznego, a sposób przedstawienia sprawy przez Kościół jest próbą zatuszowania sprawy. W Chicago Prevost i jego następca Cupich są również oskarżani o to, że w latach 80. i 90. nie zajmowali się konsekwentnie sprawami nadużyć.

Istnieją wybitne głosy broniące Prevosta: na przykład peruwiańscy dziennikarze śledczy podkreślają, że zawsze stawał po stronie ofiar skandalu otaczającego ultrakonserwatywny ruch Sodalicio i stał się celem kampanii oszczerstw. Pozostaje jednak podejrzenie, że w kluczowych momentach nowy papież nie stawiał na pierwszym miejscu oświecenia, lecz ochronę instytucji.

W polityce kościelnej Leon XIV uważany jest za człowieka środka, budowniczego mostów między siłami konserwatywnymi i postępowymi. Jego wieloletnia praca w Ameryce Łacińskiej i ścisła współpraca z Franciszkiem świadczą o jego duszpasterskim, kosmopolitycznym nastawieniu. Jednakże trudno się po nim spodziewać poważnych reform w Kościele: Prevost nie zajmował w przeszłości postępowego stanowiska ani w kwestii święceń kapłańskich kobiet, ani w kwestii zniesienia celibatu czy dopuszczenia związków partnerskich osób tej samej płci.

Za sprawą Leona XIV Kościół katolicki ma na czele papieża, który może nadawać ton rozwiązaniom w kwestiach ubóstwa, migracji i sprawiedliwości społecznej. Jego wyraźna krytyka tendencji nacjonalistycznych i poparcie dla uchodźców czynią go ważnym głosem w globalnym dyskursie. Kościół zyskuje papieża o poglądach politycznych, który przemawia w imieniu słabych – ale pozostaje pytanie, czy będzie miał on także odwagę, by wprowadzić prawdziwe zmiany.