NASA's Astromobile geeft aanwijzingen over gebrek aan leven op Mars
Waarom is Mars woestijnachtig en onbewoonbaar, terwijl er op Aarde, een planeet die er veel op lijkt, leven is ontstaan? Een studie, gebaseerd op de ontdekking van een NASA-astromobiel, suggereert dat Mars, ondanks het sporadische bestaan van enkele rivieren, gedoemd was een woestijn te blijven.
Er wordt gedacht dat op Mars alle ingrediënten voor leven aanwezig zijn, behalve vloeibaar water, wat misschien wel het belangrijkste is.
Het rode oppervlak vertoont sporen van oude rivieren en meren, wat aangeeft dat er ooit water over het oppervlak stroomde.
Verschillende astromobielen, ook wel rovers genoemd, zijn ruimtevaartuigen die zijn ontworpen om op andere oppervlakken dan de aarde te reizen. Ze zoeken naar sporen van leven dat mogelijk miljoenen jaren geleden moet hebben bestaan.
De Curiosity-rover van NASA vond dit jaar een ontbrekend puzzelstukje: rotsen die rijk zijn aan carbonaatmineralen.
Deze ‘carbonaten’, die lijken op het kalksteen dat op aarde wordt aangetroffen, zijn als sponzen voor koolstofdioxide, die in de atmosfeer worden opgevangen en in het gesteente worden vastgehouden.
Een nieuw onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Nature, heeft nauwkeurig in kaart gebracht hoe deze rotsen onze kennis over het verleden van Mars zouden kunnen veranderen.
Hoofdonderzoeker Edwin Kite, wetenschapper aan de Universiteit van Chicago en lid van het Curiosity-team, vertelde aan AFP dat er op bepaalde tijdstippen en plekken op Mars "glimpen van bewoonbaarheid" leken te zijn.
Maar deze kortstondige ‘oases’ waren eerder een uitzondering dan de regel.
Op aarde warmt koolstofdioxide in de atmosfeer de planeet op en na lange tijd raakt koolstof opgeslagen in carbonaatgesteenten.
Vulkaanuitbarstingen zorgen ervoor dat het gas weer in de atmosfeer terechtkomt. Zo ontstaat er een evenwichtige klimaatcyclus waarin water kan blijven bestaan.
Mars heeft echter een "zwakke" vulkanische uitstoot vergeleken met de aarde, aldus Kite. Dit verstoort de balans en maakt Mars veel kouder en minder leefbaar.
Uit het onderzoek blijkt dat er op Mars korte periodes van vloeibaar water waren, waarna er honderd miljoen jaar lang sprake was van een kale woestijn. Dat is veel te lang om te kunnen overleven.
Volgens Kite is het nog steeds mogelijk dat er zich op Mars ondergrondse gebieden met vloeibaar water bevinden die nog niet zijn gevonden.
De Perseverance-rover van NASA, die in 2021 landde in een oude delta op Mars, vond ook sporen van carbonaten aan de oever van een uitgedroogd meer, voegde hij toe.
Maar om het duidelijkste bewijs voor dit verhaal te krijgen, zullen we gesteentemonsters van het Marsoppervlak naar de aarde moeten brengen voor verder onderzoek. De Verenigde Staten en China zijn van plan om dit in het komende decennium te doen.
Wetenschappers zijn op zoek naar een antwoord op een belangrijke vraag: is de aarde de enige planeet waar leven voorkomt?
Sinds het begin van de jaren negentig hebben astronomen ongeveer 6.000 planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt, maar deze liggen te ver weg om er monsters van te kunnen nemen.
Als vastgesteld wordt dat er op Mars tijdens de periodes van water nooit micro-organismen waren, zou dat een indicatie zijn dat het elders in het heelal moeilijk is voor leven om te ontstaan.
Maar als er bewijs wordt gevonden voor oud leven, zou dat “ons in principe vertellen dat het ontstaan van leven op planetaire schaal eenvoudig is”, legt Kite uit.
dl/giv/mas/zm/jmo/aa
IstoÉ
