Autisme en voeding: de impact van eetstoornissen op de ontwikkeling

De relatie tussen autisme en voeding is voor veel gezinnen een voortdurende bron van zorg. Selectiviteit op het gebied van voedsel bij mensen met een autismespectrumstoornis (ASS) is bijvoorbeeld een uitdaging die niet alleen gevolgen heeft voor de dagelijkse routine, maar ook voor de algehele ontwikkeling van de persoon. Inzicht in deze dynamiek is essentieel voor het bevorderen van een betere levenskwaliteit.

Onderzoeken wijzen uit dat een aanzienlijk percentage Amerikaanse kinderen met ASS selectieve eetpatronen vertonen. In Brazilië worden veel autistische mensen met deze realiteit geconfronteerd. Deze selectiviteit in voedsel kan leiden tot aanzienlijke voedingstekorten, met gevolgen voor de groei, immuniteit en cognitieve, emotionele en gedragsmatige ontwikkeling van een persoon.

Waarom komt voedselselectiviteit vaak voor bij ASS?

Selectiviteit bij voedsel bij autisme is niet simpelweg een kwestie van voorkeur; Vaak hangt dit samen met factoren als het sensorisch profiel, gedragsrigiditeit en voorkeuren voor voedingsmiddelen met specifieke texturen en smaken. Deze eigenschappen kunnen resulteren in een beperkt dieet, wat kan leiden tot tekorten aan essentiële micronutriënten zoals vitamine D, ijzer, omega-3 en zink. Dergelijke tekorten kunnen een negatieve invloed hebben op de cognitie, het gedrag en de fysieke gezondheid van deze personen. Essentiële micronutriënten en voedingsstrategieën

Tekorten aan bepaalde micronutriënten komen vaak voor bij autistische mensen met een voedselselectieve instelling. Tot de meest kritische punten behoren onder meer:

• Vitamine D: geassocieerd met gezonde botten en immuunregulatie; een tekort kan de stemming en cognitie beïnvloeden. • IJzer: essentieel voor de zuurstofvoorziening van de hersenen en voor concentratie; Lage niveaus worden in verband gebracht met prikkelbaarheid en vermoeidheid.

• Omega-3 : staat bekend om zijn rol in de hersenfunctie, verbetering van de aandacht en het geheugen.

• Zink: belangrijk voor het immuunsysteem en de celfunctie; Een tekort aan dit mineraal tast het gehemelte aan, waardoor de voedselselectie nog verder toeneemt.

Het goede nieuws is dat het met gespecialiseerde ondersteuning en interdisciplinaire benaderingen mogelijk is om het dieetrepertoire van mensen met ASS uit te breiden. Tot de meest effectieve strategieën behoren:

• Keuze uit op wetenschap gebaseerde programma's, zoals geleidelijke blootstelling aan nieuwe voedingsmiddelen: kleine hoeveelheden presenteren, in verschillende contexten en formaten. • Interdisciplinaire interventie samen met de vakgebieden psychologie, ergotherapie en logopedie: werken aan gedrags-, sensorische en motorische problemen is essentieel. • Planning met een voedingsdeskundige gespecialiseerd in ASS: aanpassen van het dieet, corrigeren van tekorten en behouden van plezier aan tafel is essentieel. • Gebruik van visuele middelen: zoals borden en sociale verhalen om voorspelbaarheid en organisatie te bevorderen, waardoor de kans op succes van de interventie toeneemt.

Braziliaans scenario en de urgentie van voedingsondersteuning