Xerazade, Carlos Bunga en culturele reis naar Brazilië in Gulbenkian

Vanaf 20 september is in het Gulbenkian Modern Art Center (CAM) een langlopende tentoonstelling te zien die is geïnspireerd op koningin Sheherazade, de verteller van "Duizend-en-één-nacht". De tentoonstelling bestaat uit een selectie werken die zijn geïnspireerd op het fictieve verhaal uit deze eeuwenoude verhalenbundel, zo staat te lezen op de website van de stichting.

In 14 delen probeert deze ‘subjectieve blik’ het personage ook naar het heden te verplaatsen en hem uit zijn specifieke culturele context te halen, aldus de tekst over de tentoonstelling die tot en met 20 september 2027 te zien is.

De tentoonstelling krijgt de titel "Xerazade, de eindeloze collectie van het CAM" en is de 65ste collectieve tentoonstelling sinds de opening van het centrum in 1983. De aanwinsten sindsdien bedragen inmiddels meer dan 12.000 werken uit de moderne en hedendaagse kunst, met een sterke focus op Portugese kunst uit de 20e en 21e eeuw. Daarnaast bevat het museum een ​​belangrijke kern van Britse kunst en andere werken van buitenlandse kunstenaars in verschillende media.

In deze nieuwe tentoonstelling - die periodiek zal worden gewisseld, met veranderingen in secties en werken, "om ons aan te passen aan de onzekere tijd van verhalen en de complexe tijd van de geschiedenis" - zullen recente aanwinsten worden getoond, evenals enkele werken die normaal gesproken minder zichtbaar zijn, aldus Gulbenkian.

Op dezelfde datum opent in CAM Project Space de solotentoonstelling "Zineb Sedira. Standing Here Wondering Which Way to Go" van de Frans-Algerijnse kunstenaar. Deze tentoonstelling is gebaseerd op een reflectie op de utopieën van de jaren 60 en plaatst cultuur en activistisch verzet naast elkaar.

Tot en met 19 januari 2026 kunnen bezoekers werken bekijken van de in 1963 geboren en in Londen wonende kunstenaar. In haar werk reflecteert ze op thema's als migratie, geschiedenis en de vooringenomenheid van officiële geschiedenissen, door middel van autobiografische verhalen, fictie en documentaires.

Deze tentoonstelling is gebaseerd op een reflectie op de utopieën van de jaren zestig, in de context van de nieuwe onafhankelijkheid en de strijd voor Afrikaanse bevrijding. De titel verwijst naar een lied dat de Afro-Amerikaanse gospelzangeres Marion Williams in 1969 op het Pan-Afrikaanse Festival in Algiers zong en dat de basis vormt voor het project.

Dit is een project in opdracht van CAM, in samenwerking met andere culturele instellingen, zoals het Jeu de Paume in Parijs (Frankrijk), het Instituut voor Moderne Kunst in Valencia (Spanje) en het Bildmuseet in Umeå (Zweden).

"Carlos Bunga. Inhabiting the Contradiction" zal van 8 november tot en met 30 maart 2026 het middenschip en de mezzanine van het centrum bezetten met "een van zijn meest complexe en persoonlijke tentoonstellingen tot nu toe, en een van de grootste 'site-specific' kartonnen installaties, met werken uit de CAM-collectie", zoals te lezen is op de website van de stichting.

Carlos Bunga, een kunstenaar geboren in Porto in 1976, woont en werkt momenteel in Barcelona. In zijn werk bevraagt ​​hij de kwetsbaarheid van het menselijke en materiële bestaan. Dit doet hij via installaties met vluchtige materialen die veerkracht oproepen.

Thema's als thuis, tegenspoed, toevluchtsoord, vrijheid, nomadisme, natuur, metamorfose en uitvinding komen in zijn werk aan bod.

In deze tentoonstelling met werken uit de collectie van de stichting begint Carlos Bunga met de tekening "Mijn eerste huis was een vrouw" (1975). Deze tekening stelt de moeder van de kunstenaar voor: een zwangere figuur met een huis op haar hoofd, en handen en voeten van mensen en dieren.

Naast het samenbrengen van archiefmateriaal, kunstenaarsboeken, performances en tentoonstellingsobjecten, zal de kunstenaar voor de ruimte in het schip een 'site-specific' kartonnen installatie creëren, "de grootste tot nu toe in Portugal, die de ronde hoeken en organische vormen van de natuurlijke wereld oproept."

De Braziliaanse cultuur staat centraal in de tentoonstelling die op 14 november wordt geopend in de hoofdgalerij en in de galerie op de benedenverdieping van het hoofdkantoor van de Calouste Gulbenkian Foundation, waar deze tot en met 17 februari te zien is. De tentoonstelling is samengesteld door José Miguel Wisnik, Milena Britto en Guilherme Wisnik.

De tentoonstelling is ontworpen door Daniela Thomas en wordt vergezeld door een programma met parallelle activiteiten en een publicatie die dieper ingaat op het onderzoek van het curatorenteam.

Van 18 maart dit jaar tot en met 25 juli 2026 vonden renovatiewerkzaamheden plaats in het inmiddels gesloten Calouste Gulbenkian Museum. De collectie, die in de eerste helft van de 20e eeuw door de Armeense zakenman en mecenas werd bijeengebracht, bestrijkt meer dan 5000 jaar geschiedenis, van de oudheid tot de 20e eeuw.

Lees ook: De band Heart Trio opent de 41e editie van Jazz em Agosto