De onbegrijpelijke verkiezingsuitslag

Het was tien uur 's avonds, ik keek naar de televisie en zag dat alles andersom was.

Uit de kieskaart bleek dat AD in het noorden en het centrum aan de winnende hand was, maar in het zuiden, in het gebied dat al 50 jaar door links werd gedomineerd en geregeerd, was het Chega die won.

De kaart ten zuiden van de Taag bood de Socialistische Partij van Évora slechts een kleine troostprijs.

Al het overige, de buitenwijken van Lissabon, de zogenaamde arbeiderslanden, werd door de Communistische Partij, die zo trots was op haar electorale imperium, alles overgedragen aan Chega.

Ik begon me af te vragen of het de arbeiders waren die de communistische beweging hadden opgegeven of de jongeren die nu moesten emigreren en op wie ze vroeger hadden gestemd.

Links is de Socialistische Partij, die in de peilingen als alternatief voor de PSD/CDS-coalitie naar voren kwam, vrijwel van de kieskaart verdwenen.

Hij werd geleid door een incompetente, arrogante en slecht voorbereide, verwaande man, die er altijd zeker van was dat alles wat hij dacht werkelijkheid zou worden. Hij had nooit verwacht dat hij zou veranderen in het zwarte monster dat verantwoordelijk was voor het ergste moment in de geschiedenis van de socialisten, die zichzelf door Chega zagen ondermijnen en overtroffen.

Het Blok, dat altijd beweerde de toekomst van redding te zijn voor de minderbedeelden, werd door het lot compleet genegeerd. Zelfs de poging om de History Channel bij de politieke strijd te betrekken, kon het niet behoeden voor de schande dat het iemand aan het hoofd moest houden die niets goeds had bereikt voor zijn ongelukkige leden.

De grote verrassing voor links was de groei van een partij die claimt vrij te zijn en die blijkbaar de stemmen heeft gekregen van degenen die nog steeds geloven dat de oplossing links moet worden gevonden. Maar met de veranderende tijden hebben ze er de voorkeur aan gegeven om te wedden op een meer seminaristische figuur, met een zoetsappiger taalgebruik en zonder de strijdlust die revolutionairen prediken en die, afgaande op de behaalde resultaten, niet meer overtuigend is.

In een land dat zich altijd links heeft genoemd, waar rechts zijn tot voor kort een zwaar bekritiseerde publieke zonde was, heeft de winnende coalitie, zonder de stemmen te halen die nodig zijn voor een meerderheid, meer vertegenwoordigers in het parlement dan heel links bij elkaar.

Het meest opmerkelijke is dat de evolutie die we vandaag de dag in Portugal zien, niet veel verschilt van wat we elders in de wereld zien gebeuren.

We hebben allemaal gezien dat er in de meeste Europese landen stemmen van links naar rechts zijn overgegaan. De reden daarvoor is niet, zoals veel commentatoren beweren, dat de bevolking niet voorbereid zou zijn, maar eerder dat links in al die jaren dat het aan de macht is geweest, zich nooit echt heeft ingespannen om de levensomstandigheden van de bevolking te verbeteren.

Wat ik onbegrijpelijk vind aan de uitslag van deze verkiezingswet, is niet zozeer de radicale verandering in het gekozen parlement, die het gevolg is van de verschillende voorstellen en de geloofwaardigheid van de kandidaten in de ogen van de bevolking, maar veeleer het absolute onvermogen van de commentatoren om te begrijpen dat hun mening niet de waarheid is en nooit is geweest over de werkelijkheid in ons land.

Tijdens de verkiezingsavond hoorden we van alles en nog wat en de meeste analyses gingen er steeds van uit dat stemmen op Chega óf een vergissing was vanwege slechte kiezerstraining óf gewoon een stem uit ontevredenheid.

Omdat ik denk dat stemmen op Chega, net als stemmen op linkse partijen in het verleden, een zoektocht is naar een oplossing voor het leven van iedere Portugezen en van ieder gezin.

Ik geloof niet dat deze stemming deze capaciteit heeft, maar degenen die op Chega stemmen, doen dat in veel gevallen alleen omdat ze erin geloven.

Door de typen kiezers van elke partij te analyseren, krijgen we inzicht in de kenmerken van de meerderheid van hun kiezers. Diezelfde analyse wordt nu gebruikt om aan te tonen dat Chega-kiezers minder goed voorbereid zijn dan kiezers die op andere partijen stemmen.

Het is belangrijk om te onthouden dat het de linkse partijen waren, grotendeels de Socialistische Partij en vaak met steun van andere linkse partijen, die in al die jaren sinds 1974 verantwoordelijk waren voor een onderwijssysteem dat er niet voor zorgde dat deze kiezers zo goed mogelijk werden voorbereid en dat hen niet de mogelijkheid bood hun levensomstandigheden te verbeteren.

Portugal stemde en veranderde.

In een land waar iedereen kritiek levert omdat er toch niets verandert, raken de verantwoordelijken voor de opinie in de media in paniek. Ze lijken hun vermogen om de publieke opinie te manipuleren verloren te hebben.

De Democratische Alliantie heeft haar leidende positie verworven en versterkt, maar de journalistieke zorg ligt vooral in het verdwijnen van een onvoorbereide en intolerante, achterhaalde linkerzijde die niet langer de macht heeft om ons dagelijks leven te domineren.

De verkiezingshandeling is democratisch en rustig verlopen.

Het werd gewoon verkeerd begrepen door degenen die niet willen veranderen.