Ultimatum ja! Ultimatum nee!

Donald Trump springt van ultimatum naar ultimatum. Tarief hier, tarief daar. Tot er nog maar een schamele hoeveelheid over is van wat hij beweerde te willen. Of nooit wilde. Maar hij deed alsof. Geloofwaardigheid? Nul. Het enige wat nodig is, is één voet tussen de deur van de bedreigde partij... en boem! Of de deadline wordt aangepast. Of hij kort hem aanzienlijk in.
Een idee vormt zich. Duidelijk. Het bedreigt de zwakken. Het vreest de sterken. Het vernederde Zelensky. Het vernederde de president van Zuid-Afrika. In het Oval Office. In het volle zicht. Maar... in stilte met de leiders van de grote landen. Duitsland. Het Verenigd Koninkrijk. Canada. De EU. En anderen.
Hij wil geschiedenis schrijven. Maar niet om de juiste redenen. Een balzaal in het Witte Huis. Voor honderden mensen. Slechts 200 miljoen dollar! Een koopje vergeleken met de projecten van de Fed, die in de miljarden lopen!
Generatie na generatie zullen eeuwig roepen: "Trump heeft het bevolen!"... "Trump heeft het gebouwd!"... "Trump heeft 200 miljoen dollar uitgegeven!" Trouwens: was hij niet degene die een afdeling voor de financiële efficiëntie van de federale overheid heeft opgericht? Om biljoenen te besparen. Het is een vicieuze cirkel. Zonder Musk. Maar... het werkt.
De teksten in deze sectie geven de persoonlijke mening van de auteurs weer en vertegenwoordigen niet VISÃO, noch haar redactionele standpunt.

