Het profiel van Chega no X-volgers en wat dit onthult over de Portugese samenleving en digitale politiek

De gedetailleerde analyse van Chega-volgers op het X-netwerk (voorheen Twitter), die onlangs werd uitgevoerd door de Participatory Democracy Movement, bood mij de gelegenheid om te reflecteren op de impact van sociale media op de Portugese politiek, op de aard van het extreemrechtse electoraat en, bovenal, op de transformatie van vormen van burgerparticipatie in de 21e eeuw. Het portret van deze digitale gemeenschap is meer dan een simpele lijst van beroepen of hashtags ; het roept diepgaande vragen op over identiteit, verbondenheid, radicalisering en de toekomst van de democratie.
Een van de meest opvallende aspecten van deze analyse is de sociaal-professionele diversiteit onder Chega's aanhangers. Ingenieurs, advocaten, IT-technici, audiovisuele producenten, zakenmensen, universiteitsstudenten en zelfs Braziliaanse academici verschijnen zij aan zij in deze digitale gemeenschap. Dit is verrassend voor degenen die extreemrechts nog steeds associëren met minder gekwalificeerde segmenten of groepen die traditioneel gemarginaliseerd zijn in het politieke proces. De aanwezigheid van hooggekwalificeerde professionals en studenten van hogescholen en universiteiten laat zien dat Chega's discours een zeer divers publiek weet te bereiken. Dit fenomeen is niet beperkt tot Portugal: in verschillende Europese landen trekt het nieuwe extreemrechts jonge stedelingen, professionals en zelfs ondernemers aan, dankzij agressieve, disruptieve communicatie die zeer geschikt is voor de digitale wereld.
Aan de andere kant wijst de aanwezigheid van studenten en alumni van Braziliaanse instellingen erop dat de Portugese populistische partij profiteert van een transnationaal netwerk van aanhangers, mede gevoed door de "internationalisering" van radicaal-rechtse ideeën, de uitwisseling van digitale influencers en het delen van politieke strategieën tussen Portugal en Brazilië, met name onder Bolsonaristas. Dit aspect is met name relevant om het succes van de partij onder Portugese diasporagemeenschappen te begrijpen en haar groeiende internationale aanwezigheid te verklaren.
Ondanks deze professionele diversiteit viel me – hoewel niet verrassend – vooral de ideologische homogeniteit van Chega's aanhangers op. De biografieën van zijn aanhangers die in deze studie zijn geanalyseerd, kenmerken zich door een informele, provocerende en soms openlijk agressieve toon. Het gebruik van zwarte humor, uitdrukkingen als "geen gezeur", "root-Bolsonarista" of "conservatief", en slogans als "Make Europe Great Again" (een bewerking van Trumps "MAGA") tonen een duidelijke identificatie met radicaal rechts, zowel Portugees als internationaal.
De constante verwijzing naar waarden zoals "God, vaderland en familie", evenals het gebruik van religieuze symbolen (zoals het kruis) en nationale vlaggen (🇧🇷, 🇵🇹, 🇮🇱), versterkt een collectieve identiteit die verder gaat dan politiek: het is een gemeenschap die zichzelf ziet als de hoeder van bepaalde fundamentele waarden, in tegenstelling tot wat zij ziet als morele decadentie, politieke corruptie of de "globalistische" dreiging die Chega-aanhangers vooral associëren met links.
Deze ideologische zelfidentificatie is naar mijn mening een van de factoren die het meest bijdraagt aan de cohesie en mobilisatie van Chega's aanhangers. Het delen van symbolen, slogans en hashtags fungeert als een 'code' van verbondenheid, waardoor leden elkaar kunnen herkennen en steunen, en zo een ware 'digitale stam' met duidelijk afgebakende grenzen creëren.
Een ander onderscheidend kenmerk van deze community is het geavanceerde gebruik van digitale communicatiemiddelen. Zwarte humor, ironie en provocatie zijn niet zomaar uitingsvormen, maar bewuste strategieën om de aandacht te trekken, controverse op sociale media te creëren en zo het bereik van berichten te vergroten. Door memes, grappen en politieke provocaties te gebruiken, slagen Chega-volgers er vaak in om serieuze debatten om te buigen tot gevechten van 'engagement', waarbij het hoofddoel is om impact en viraliteit te creëren, in plaats van dialoog of wederzijds begrip te bevorderen.
Deze agressieve en polariserende communicatielogica is typerend voor het nieuwe digitale rechts, dat als geen ander begrijpt hoe sociale media werken: hoe meer controverse, hoe meer shares, hoe meer zichtbaarheid en, potentieel, hoe meer steun. In die zin zijn Chega en haar volgers zowel een product als een drijvende kracht achter de transformatie van de Portugese publieke ruimte, waar politiek steeds meer wordt bedreven op het ritme van " trending topics " en " likes ".
De analyse onthult ook de aanwezigheid van journalisten, politieke commentatoren en zelfs figuren van andere partijen onder Chega's aanhangers. Dit fenomeen is ambivalent: enerzijds toont het aan dat er interesse is om de activiteiten van de partij te volgen, hetzij om professionele redenen, hetzij uit politieke nieuwsgierigheid; anderzijds draagt het bij aan het legitimeren en vergroten van de reikwijdte van Chega's boodschappen, zelfs wanneer die slechts informatief of kritisch van aard zijn.
Nog belangrijker is de rol van digitale influencers, activisten en publieke figuren die zich openlijk identificeren met de partij of haar ideeën. Deze profielen fungeren als contentmultipliers en dragen bij aan het creëren van 'bubbels' van opinie en consolideren Chega's verhaal onder een steeds breder publiek. Het vermogen van deze influencers om te mobiliseren is een van de geheimen van het succes van de partij op sociale media en verklaart mede haar electorale groei.
De manier waarop Chega-aanhangers in het X-netwerk worden afgebeeld, roept belangrijke vragen op over de toekomst van de Portugese politiek. Enerzijds laat het zien dat extreemrechts niet langer een marginaal of residuaal fenomeen is, maar eerder een georganiseerde, gemobiliseerde kracht die zich uitstekend aanpast aan het digitale universum. Anderzijds onthult het de gevaren van een steeds meer gepolariseerde politiek, waarin het debat over ideeën plaatsmaakt voor provocatie, karikatuur en radicalisering.
Chega's vermogen om een sterke collectieve identiteit te creëren, gebaseerd op symbolen, slogans en agressieve communicatiestrategieën, is een les voor alle andere partijen en voor het maatschappelijk middenveld zelf: dit fenomeen negeren of onderschatten is een vergissing. Het is essentieel om de diepere redenen te begrijpen die zoveel burgers – met verschillende achtergronden en beroepen – ertoe brengen zich te identificeren met dit discours en zich te verbinden met een digitale gemeenschap die hen erkenning, steun en een gevoel van missie biedt.
Kortom, de analyse van Chega's volgers op het X-netwerk onthult een geavanceerde digitale gemeenschap, divers in sociaal-professionele samenstelling, maar zeer homogeen qua ideologie. De kracht van deze gemeenschap ligt in haar vermogen om identiteit te creëren, steun te mobiliseren en het publieke debat te beïnvloeden door middel van innovatieve en soms agressieve communicatiestrategieën.
De uitdaging voor de Portugese democratie is om antwoorden te vinden op deze nieuwe vorm van politieke participatie, die niet langer alleen plaatsvindt in de stembus of op straat, maar ook – en steeds vaker – in de virtuele ruimte. Alleen door dit fenomeen volledig te begrijpen, kunnen we een meer pluralistische en tolerante samenleving opbouwen die de verleiding van radicalisering en digitaal populisme kan weerstaan.
Chega en haar aanhangers zijn, of ze het nu leuk vinden of niet, een integraal onderdeel van deze nieuwe realiteit. Het is aan ons allemaal – burgers, partijen, journalisten en academici – om na te denken over wat dit betekent voor de toekomst van de democratie in Portugal.
Rui Martins is de oprichter van de Beweging voor Participatieve Democratie
sapo