In Paraguay wordt een ruimte geopend die de ‘levende nalatenschap’ van Augusto Roa Bastos bewaart.

Om de erfenis levend te houden, is in Asunción een ruimte geopend waar aantekeningen, jeugdherinneringen, kopieën van een "verloren bibliotheek" en zelfs muziekinstrumenten van de schrijver en winnaar van de Cervantes-prijs in 1989, Augusto Roa Bastos , worden verzameld. van de "eeuwige balling" die nooit het contact met zijn Paraguay verloor.

Deze plek, genaamd Espacio Cultural Roa Bastos , is het resultaat van gezamenlijk werk van de Organisatie van Ibero-Amerikaanse Staten voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (OEI) en de Augusto Roa Bastos Foundation, onder leiding van Mirta en Carlos Roa, de kinderen van de auteur.

Het doel is om de erfenis van de schrijver van de roman Yo el Supremo (1974) voor de vergetelheid te behoeden . Hij werd in juni 1917 in Asunción geboren en overleed daar in 2005, na een leven in ballingschap.

"We hebben hier alles wat te maken heeft met de voorbereiding van zijn geschriften, zijn eerste edities, zijn persoonlijke voorwerpen , van zijn kindertijd tot zijn volwassenheid", legde de directeur van het OEI-kantoor in Paraguay, Germán García da Rosa, uit. Hij benadrukte het belang van "een ruimte gewijd aan literatuur en de bevordering van het lezen met de levende erfenis " van Roa Bastos.

Tot de collectie die de permanente tentoonstelling van deze plek vormt, behoren onder meer enkele van de 150 boeken en de talloze handgeschreven aantekeningen van Roa Bastos . Hij raakte deze kwijt in Argentinië, waar hij in 1947 in ballingschap ging nadat de krant waarvoor hij werkte, El País , een oppositiekrant, werd aangevallen, aldus zijn biografie, geschreven door de Paraguayaanse journalist Antonio Pecci.

De documenten doken in 2020 in Buenos Aires op en werden twee jaar later aan de familie van de auteur overhandigd.

" Ze zijn van enorme waarde , omdat er in deze boeken aantekeningen staan ​​die Don Augusto maakte toen hij zijn grote werk, Ik de Opperste , aan het voorbereiden was op het hoogtepunt van zijn carrière", aldus García da Rosa over deze tekst, die in meer dan 20 talen is vertaald.

De pelgrimstocht van de schrijver , die in 1976 Argentinië verliet naar Europa na de militaire staatsgreep van generaal Jorge Rafael Videla , en vervolgens in 1982 terugkeerde naar het Oude Continent nadat hij door de Paraguayaanse dictator Alfredo Stroessner was verdreven, is ook te zien aan een tentoongestelde koffer, kleding, reisdocumenten en correspondentie.

De tentoonstelling wordt gecompleteerd door persoonlijke bezittingen van Roa Bastos , die tijdens zijn tweede Europese ballingschap de Spaanse nationaliteit kreeg, met herinneringen aan zijn kindertijd, adolescentie en het proces van creatieve volwassenheid, maar ook zijn muziekinstrumenten, zijn bureau en de computer waarop hij zijn nieuwste werken voorbereidde.

Maar er zijn ook foto's van de schrijver, legt García da Rosa uit, die zijn contacten met 'de intellectuele wereld, met zijn schrijversvrienden' laten zien, waaronder de Spaanse dichter en toneelschrijfster Josefina Plá, of die herinneringen vereeuwigen, zoals een bezoek aan Asunción van de onlangs overleden Peruaanse schrijver Mario Vargas Llosa, met wie hij een 'uitgebreide' correspondentie onderhield.

Van die verzameling foto's, voegde de functionaris toe, valt vooral een foto op van Roa Bastos op het vliegveld, toen hij, naar eigen zeggen, "in ballingschap moest gaan."

" Dat is de eeuwige ballingschap . We moeten hem (Roa Bastos) erkennen als de eeuwige balling die altijd contact onderhield met zijn geliefde Paraguay", concludeerde García da Rosa.