Ranieri heeft het mis over de VAR: hier is waarom hij had kunnen ingrijpen

Claudio Ranieri was woedend. De penalty die scheidsrechter Sozza aan zijn Roma gaf tegen Atalanta en vervolgens door de VAR werd weggenomen, maakte hem gek: "Ze hebben ons altijd verteld dat de VAR alleen ingrijpt als er een duidelijke fout is gemaakt. Daar zie je duidelijk dat Pasalic een fout maakt en de knie van mijn speler wil pakken. Je kunt dat niet elke keer doen. Als de scheidsrechter de penalty heeft gegeven, mag je niet ingrijpen, zo werd ons verteld."
Ranieri en de VAR van Atalanta-RomaEen zeer harde kritiek op de scheidsrechterswereld. Maar heeft Ranieri gelijk? Het antwoord is simpel: nee. Het zal de adrenaline zijn geweest, of misschien de teleurstelling. Laten we ook eens een snufje misverstanden aankaarten over de grenzen van het gebruik van technologie, die vaak (en niet alleen in Italië) op een niet-uniforme manier wordt gebruikt. Als Ranieri zegt dat de VAR "alleen ingrijpt als er sprake is van een duidelijke en evidente fout", spreekt hij de waarheid. Maar de beelden laten duidelijk zien dat het Koné is die contact zoekt, al is het maar minimaal. Ook voor episodes waarin de scheidsrechter door de dynamiek van de episode op het verkeerde been wordt gezet, werd de VAR ingevoerd. Sozza, de scheidsrechter, zag de beelden en besefte dat hij een andere dynamiek zag dan de werkelijkheid.
Wanneer kan VAR gebruikt worden?Er is echter nog een andere mythe die de wereld uit geholpen moet worden: het is niet waar dat je alleen op het veld kunt vaststellen hoe groot de impact is. Integendeel. Jarenlang is betoogd dat men door het veldwerk een beter beeld kan krijgen van de contacten (grepen en andere) die betrekking hebben op het bovenste deel van het lichaam. Bij de onderste categorie leer je pas echt het verschil tussen een aanraking (die niet verboden is) en een overtreding op de monitor. Sozza dacht dat hij op het scherm iets anders zag dan dat hij op het veld had waargenomen. En hij kwam terug op zijn besluit. De VAR is precies hiervoor geboren. Maar Ranieri weet dit heel goed: het zou zomaar kunnen dat een meester in de psychologie als hij ervoor zou hebben gekozen om de groep te verdedigen. En op dit punt zal niemand hem kunnen vertellen dat hij ongelijk had.
La Repubblica