Bari bij de laatste bocht, gezicht naar de redding. Play-offs? Winnen in Bolzano en Modena aanmoedigen met Cesena

BARI - Het lijkt erop dat we objectief gezien overdrijven als we ervan uitgaan dat Bari's kampioenschap al voorbij is. Het is niet langer de architect van zijn eigen lot, dat is waar. Hij verschijnt op dit laatste moment niet in een geestelijke toestand die je fatsoenlijk kunt noemen, dat is heel waar. Hij weet nog steeds niet hoe hij het werkwoord betrouwbaarheid en onaantastbare waarheid moet vervoegen. Maar we hoeven hier niet op het veld van Pisa te winnen en te hopen dat Cesena struikelt op het veld van een ploeg die misschien al gedegradeerd is. Er zijn twee resultaten nodig die, ondanks de wijdverbreide depressie, als verenigbaar moeten worden beschouwd met de realiteit van een Serie B die nog nooit zo onleesbaar is geweest als dit jaar. En dat op een middelmatig tempo.

Om een ​​toch al veilige Sudtirol te verslaan (overigens alle complimenten aan de tijdloze en immer modieuze Fabrizio Castori) hoef je niet per se overtuigend te presteren. Op papier, uiteraard. Want als we terugdenken aan het Bari dat we zagen in Cosenza en Cittadella... dan wordt het problematisch om nog iets te bedenken dat tot optimisme zou kunnen leiden. De Emilia-Romagna-derby dus. Cesena's technische cijfers laten ruimte voor discussie. Ook omdat het in Modena op milieugebied niet goed gaat. En om dan te eindigen met een nederlaag in zo'n oprechte uitdaging... zou een nog grotere klap zijn voor iemands geloofwaardigheid. Mignani heeft het geweldig gedaan. En voor hem zouden de play-offs inderdaad een heel belangrijke en onverwachte prestatie zijn. Een team leiden met een relatief lage gemiddelde leeftijd en weinig zekerheden.

Er is echter een ander probleem. Wie gaat de fans, met al die rampen die Bari heeft veroorzaakt, vooral in de tweede seizoenshelft, vertellen dat ze één wedstrijd moeten kijken en twee resultaten moeten hopen? De afstand tussen de stad en het team lijkt steeds groter te worden. De duidelijke breuk met de eigenaren was bekend. En het was al een probleem van enorme omvang. Vervolgens was er de ineenstorting van het team, dat tot slechte resultaten en nog slechtere prestaties in staat was. Wat de inwoners van Bari de afgelopen weken hebben moeten doorstaan, is ronduit verontrustend en onaanvaardbaar. In die mate dat iedere vorm van analyse onmogelijk is. De resultaten blijven hetzelfde, de enige echte zekerheid in de rood-witte chaos.

Het belang van het moment is niet genoeg om de rol van optimist op je te nemen. In Cosenza en Cittadella waren de momenten nog delicater. Wedstrijden waarbij je van spelers verwacht dat ze het veld helemaal leegdrinken. En om de tegenstander ook en vooral op mentaal vlak te domineren. Jij bent Bari en degene die voor je staat moet dat meteen begrijpen, aangezien je al in de tunnel zit. Denk je dat Longo en zijn jongens niet weten dat het niet halen van de play-offs, vooral in een seizoen met een zeer laag technisch niveau, een vlek is die moeilijk uit te wissen is, zelfs op de lange termijn? Ze weten het, en ze weten het goed. Maar dat is duidelijk niet voldoende. Om de vonk te laten overslaan. Om de motor van ambitie aan te wakkeren. Dat zeggen de cijfers. En de houding.

Een depressieve omgeving, zo werd gezegd. En dat is prima. Wat een verwarring. Het is moeilijk om iets te begrijpen van een onzeker heden, laat staan ​​van een toekomst waar niemand iets over weet, zelfs niet aan de top. De stilte van de afgelopen weken helpt niet. Longo spreekt niet meer, kennelijk vanwege een beslissing die samen met de club is genomen. Wat betekent het? Nou... Laatst was het helemaal geen slecht idee geweest als er na de vernedering op het veld een manager voor de journalisten was verschenen. Of misschien de president, waarom niet? Het zou natuurlijk een hele uitdaging zijn geweest om de juiste woorden te vinden. Maar laat dan wel je gezicht zien. Het kenmerk van respect. In ieder geval voor een gekke fanbase. Voor passie en een gevoel van verbondenheid. Respect, ja. Steeds meer is het een extra optie in een voetbal die steeds minder waard wordt. Verpletterd in ongebreidelde middelmatigheid. Op alle niveaus.

Om het samen te vatten. Vanavond moeten we in Bolzano winnen van Sudtirol. En hopen dat Modena Cesena verslaat. Dan is er inderdaad sprake van een doorgang naar de play-offs. Wat natuurlijk absoluut niet gevierd mag worden. Maar het zou in ieder geval iets zijn waarmee ik mijn gezicht kon redden. Als je erover nadenkt, moet je misschien zelfs je excuses aanbieden. Maar daar zal nog wel tijd voor komen. In de hoop dat de stilte niet weer de overhand krijgt. Spottend.