Di Gregorio versnelde de universele gravitatiecoëfficiënt

Bij keepers is lengte misschien geen kleinigheid, maar het is zeker vaak erg nuttig, soms bijna onmisbaar. Sommige coaches beschouwen een keeper korter dan 1,90 meter niet eens. Dit is regelrechte discriminatie. Michele Di Gregorio haalt de 1,90 meter niet eens; hij kwam drie centimeter tekort. Toch speelt hij in de Serie A, voor Juventus. En aan zijn 1,87 meter is dat helemaal niet te zien. Hij heeft een lengte waarmee hij bijna overal kan reiken, en bovenal heeft hij spieren die in staat zijn om ongelooflijk snel te bewegen en veel sneller de grond te bereiken dan veel van zijn collega's.

Het is essentieel voor een keeper om de zwaartekracht in zijn voordeel te gebruiken. Lage schoten zijn vaak het moeilijkst te stoppen voor een keeper, omdat, zoals boeren weten, de grond laag is en buigen lastig is en bijna nooit gemakkelijk. Daarom gebruiken keepers liever hun voeten wanneer de bal laag het doel nadert. Michele Di Gregorio daarentegen gebruikt liever zijn handen. Hij geeft de voorkeur aan wat minder handig, maar vaak effectiever is.

Zaterdagmiddag, in de Allianz Arena, waar tot dan toe, in de 61e minuut, één team veelvuldig en gewillig had geschoten, Juventus, en een ander, Torino, die ordelijk verdedigden en vervolgens counterden op zoek naar een doelpunt, maar zonder succes, verhoogde Michele Di Gregorio de universele zwaartekrachtcoëfficiënt. Adams was langs de helft van de verdediging gedribbeld, bevond zich in de best mogelijke positie om te schieten, en hij schoot uitstekend: hard, vanuit een gematigde hoek, laag. Het pareren van die bal was ingewikkeld; het vereiste een uitzonderlijke snelheid om hem met zijn hand te bereiken, een ballerinasprong om de bal met zijn voet te bereiken. Michele Di Gregorio koos ervoor om te springen in plaats van te springen. En zijn sprong was een demonstratie van kracht en behendigheid, in staat om zelfs te overtreffen wat nodig zou zijn geweest: hij pareerde de bal met zijn onderarm. Een onderarm die Torino's kans om een ​​overwinning tegen Juventus te vieren, een overwinning die ze sinds 26 april 2015 niet meer hadden behaald, verpestte.

De drie beste reddingen van de elfde speelronde van de Serie A

1. Michele Di Gregorio in de 61e minuut van Juventus-Torino 0-0 – 5 punten

2e. Alberto Paleari in de 67e minuut van Juventus-Torino 0-0 – 3 punten

Twee gelijk. Mile Svilar in de 71e minuut van Roma-Udinese 2-0 – 3 punten

3. Adrian Šemper in de 13e minuut van Pisa-Cremonese 1-0 – 1 punt

De stand na 11 dagen

1. Elia Caprile (Cagliari), Mike Maignan (Milaan) en Ivan Provedel (Lazio), 14 punten;

4. Arijanet Murić (Sassuolo) en David De Gea (Fiorentina), 12 punten;

6. Mile Svilar (Rome), 8 punten;

7. Marco Carnesecchi (Atalanta) en Nicola Leali (Genua), 6 punten;

9. Michele Di Gregorio (Juventus) en Wladimiro Falcone (Lecce), 5 punten;

11. Alberto Paleari (Torino) en Zion Suzuki (Parma), 3 punten;

13. Maduka Okoye (Udinese), 2 punten;

14. Emil Audero (Cremonese) en Adrian Šemper (Pisa), 1 punt.

Wat je net hebt gelezen is Guanti sporchi , een voetbalverhaal over de nummer één van de Serie A en de redding die het voetbalweekend op de een of andere manier beter maakte, althans vanuit het perspectief van die minderheid die zich anders kleedt dan alle anderen op het veld. Je vindt alle eerdere afleveringen hier .

Meer over deze onderwerpen: