De Deen Pedersen wint de sprint en pakt de roze trui terug. De Giro keert terug naar Italië

Op de eerste rustdag ga je weer naar huis. De Giro d'Italia-karavaan, na het Albanese drieluik dat gisteren in Valona eindigde met de tweede sprintzege van de Deen Mark Pedersen (wederom in de roze trui), keert terug naar het schiereiland met het oog op de vierde etappe die na 183 km vanuit Alberobello eindigt in Lecce.

Een fractie voor de sprinters, die van morgen, bijna een reclame voor de schoonheid van Puglia, die verder niet veel zal toevoegen aan het klassement en aan de eerste reacties op een wedstrijd die duidelijk nog open is, aangezien er aan het einde (1 juni in Rome) nog 18 etappes en zo'n 48 duizend meter hoogteverschil te gaan zijn.

Men zegt dat men de Giro in de laatste week wint, maar dat men hem in de eerste week al begint te verliezen. In de zin dat je bijna direct kunt begrijpen wie er moeite mee zal hebben om naar voren te komen en wie in plaats daarvan kandidaat is voor het podium en de roze trui

Als we Pedersen geven wat Pedersen in huis heeft: hij is geweldig in de sprint en hij overbrugt met gemak de bijna 3000 meter hoogteverschil in een zeer veeleisende etappe. De eerste kandidaat voor de uiteindelijke overwinning is de Sloveen Primoz Roglic, die zaterdag tweede werd in de tijdrit in Tirana en vooral een natuurlijke leider is, zowel vanwege zijn uitstekende palmares (1 Giro d'Italia, 4 Vuelta's) als omdat hij in deze drie dagen, bij afwezigheid van Pogacar, heeft laten zien dat hij het succes van 2023 wil herhalen.

Sommigen zeggen dat Primoz te oud is (35 jaar en zeven maanden) om dat te doen, omdat hij dan ook het record van Fiorenzo Magni, die in 1954 op 34-jarige leeftijd de roze trui droeg, zou verbreken. De tijden zijn sinds de periode na de oorlog flink veranderd en dat was te zien aan de manier waarop Roglic al zijn directe tegenstanders in de tijdrit opstelde.