Regionale verkiezingen: Elly Schelin wint elke strijd, het brede veld heeft een leider voor 2027.

Er is veel controverse geweest, met name in de kranten, over het brede kamp. Waarom? Omdat er, uiteraard met het oog op de regionale verkiezingen, vragen zijn gerezen over de verhouding tussen de twee grootste partijen in het brede kamp: de Democratische Partij , die volgens peilingen tussen de 22 en 24% van de stemmen haalt, en de Vijfsterrenbeweging , die volgens peilingen tussen de 12 en 16% van de stemmen haalt. Er wordt wel eens beweerd, met name in sommige kranten, dat Giuseppe Conte de voorwaarden dicteert. Hoewel hij leider is van een minderheidspartij, bepaalt Conte wat de Democratische Partij moet doen.

Het tegenovergestelde gebeurt: er worden vijf regionale verkiezingen voorbereid, waarvan er zes nu betrekking hebben op Calabrië : Puglia , Campanië , Marche , Toscane en Veneto . Het wordt als vanzelfsprekend aangenomen dat Veneto naar rechts zal gaan; we zullen nu zien hoe het met Calabrië gaat; de kwestie is net ontstaan. Van de andere vier regio's is er één Marche , een rechtse regio die echter veroverd kan worden door centrum-links. De andere drie zijn regio's die momenteel worden bestuurd door centrum-links. De presidentskandidaten voor deze regio's zijn Matteo Ricci , die van de Democratische Partij komt, in Marche ; Antonio Decaro , die van de Democratische Partij komt, in Puglia; Eugenio Giani , die van de Democratische Partij komt, in Toscane; en Roberto Fico , die van de Vijfsterrenbeweging komt, in Campanië.

Natuurlijk is er nog steeds weerstand. In Campanië bijvoorbeeld is de factie onder leiding van Vincenzo De Luca niet gecharmeerd van Fico, omdat ze een lid van de Vijfsterrenbeweging niet mogen. In Toscane stelt de Vijfsterrenbeweging vragen over Giani. Dit debat is nog gaande, maar in principe zul je zien dat dit de kandidaten zijn, bijna allemaal van de Democratische Partij, behalve Fico in Campanië.

Maar het is niet normaal dat dit soort dingen in een coalitie gebeuren. De kranten schrijven dat Schlein bevelen van Conte opvolgt. Ze doet echter mee in vier regio's waar ze kan winnen, en in drie daarvan worden de kandidaten door Schlein gekozen, dus het lijkt mij precies het tegenovergestelde. Sterker nog, voor het eerst accepteerde Conte in de regio Marche een kandidaat tegen wie de rechterlijke macht zich had gekeerd: Ricci. Na enige aarzeling gaf hij groen licht voor de kandidatuur: Conte zei dat iemand die verdacht wordt, iemand tegen wie een onderzoek loopt, niet per se schuldig is. Ricci lijkt mij niet schuldig; dat is de nieuwe ontwikkeling.

Dus wat gebeurt er? Iets heel simpels. Het brede kamp wordt volwassen, en het lijkt me dat Schlein het heel goed leidt, met voorzichtigheid, met intelligentie, zonder iets prijs te geven, maar het natuurlijk behandelt zoals je een breed kamp zou behandelen. Je moet onderhandelen, je moet toegeven, je moet compromissen sluiten. Een alliantie met deze kieswetten is een alliantie, het is geen eenwording, het is geen eenheidspartij worden, het zijn verschillende partijen. Dan is er nog de linkerzijde van Fratoiani en Bonelli , en er zullen waarschijnlijk ook de centristen zijn, die van Renzi , die van Calenda .

Wat is er rechts aan de hand? Ze zijn echt verdeeld. In Veneto dreigt Zaia alles te verpesten, en in de andere regio's is geen enkele kandidaat te vinden. Dit soort politiek, waarbij verkiezingen uiteindelijk in een één-op-één-situatie eindigen, vereist dat de kandidaten vastberaden zijn en dat er afspraken tussen de partijen worden gemaakt.

Wat is het punt? Het punt is 2027. Als centrum-links de regionale verkiezingen van november ongeschonden overleeft en erin slaagt drie of vier van deze regio's te winnen, dan is er een breed veld gevormd en een alliantie ontstaan die de verkiezingen van 2027 kan winnen, en dat baart rechts grote zorgen. Maar dit lijkt mij de verdienste van Elly Schlein , die tot nu toe elke slag heeft gewonnen; dan zullen we zien...

VAN

Piero Sansonetti